Μεγάλα θεατρικά έργα όπως κωμωδίες, τραγωδίες, κοινωνικά δράματα εποχής που παραμένουν αναλλοίωτα στον χρόνο. Διαβάζοντας τα συνειδητοποιούμε ολοένα και περισσότερο το νόημα της ζωής και συνάμα μας προσδίδουν μια σπουδαία αίσθηση τέχνης.
«Η Σονάτα των Φαντασμάτων» του Αύγουστου Στρίντμπεργκ
Το αινιγματικό και ανοιχτό σε πολλαπλές ερμηνείες αριστούργημα του μεγάλου Σουηδού συγγραφέα παρουσιάζεται από την Κάπα Εκδοτική σε αναθεωρημένη εκδοχή της εξαίρετης μετάφρασης της Μαργαρίτας Μέλμπεργκ από τα σουηδικά. Μια εύπορη αστική συνοικία. Ένας φιλόδοξος φοιτητής, ένας απατεώνας γέρος, μια μούμια. Μια τολμηρή εναλλαγή ανάμεσα στην πραγματικότητα και τον φανταστικό κόσμο. Μια γοητευτική αλλά και επικίνδυνη πορεία από τον εξωτερικό χώρο στα ενδότερα ενός σπιτιού όπου συγκαλύπτεται ο κρυφός βίος των ανθρώπων που το κατοικούν. Γραμμένο στην τριμερή φόρμα μιας μουσικής σονάτας, το κορυφαίο έργο του Στρίντμπεργκ, «Η σονάτα των φαντασμάτων», αποτέλεσε το προοίμιο του λεγόμενου θεάτρου του παραλόγου αλλά και ολόκληρου του σύγχρονου ευρωπαϊκού θεάτρου.Ο τόμος εμπλουτίζεται από εκτενές επίμετρο, γραμμένο ειδικά για την έκδοση από τη διδάκτορα Θεατρολογίας Μαρία Σεχοπούλου, και αναλυτικό χρονολόγιο της ζωής και του έργου του Στρίντμπεργκ.
«Οργισμένα Νιάτα» του Τζων Όσμπορν
Πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα έργα της αγγλικής δραματουργίας. Γραμμένο το 1955 σηματοδότησε ένα νέο κίνημα στο θέατρο αφού για πρώτη φορά στην αγγλική σκηνή ακούστηκε η φωνή της μεταπολεμικής νέας γενιάς και τα προβλήματά της προκαλώντας έντονες αντιδράσεις σε κοινό και κριτικούς.
Τα "Οργισμένα Νιάτα" επέδρασαν για πολλά χρόνια, στο αγγλικό θέατρο, γιατί για πολλά χρόνια, αυτοί που εκφράζανε τη μεσαία και την κάτω τάξη, παρουσιάζονταν σαν άνθρωποι που τους έλειπε το καλό γούστο, που υποκρίνονταν για να μοιάσουν με την ανώτερη τάξη στην κοινωνία κτλ. Ο Τζων Όσμπορν, έφερε καινούριο αέρα μ' έναν άνθρωπο, που ανήκε στην εργατική τάξη αλλά ήτανε απαιτητικός, μορφωμένος, μπλαζέ, κυνικός και είχε ευφράδεια λόγου. Ο Τζίμμυ Πόρτερ, μιλούσε με πεποίθηση για το δίκιο του και ήτανε σε θέση να εκφράσει αυτό που τον βασανίζει. Μετά, ακολουθήσανε το παράδειγμά του πολλοί άλλοι άγγλοι συγγραφείς, όπως ο Γουέησκερ, ο Άρντεν, η Ντελάνυ, κι αυτή όλη η κίνηση, έφερε τους νέους κοντύτερα στο θέατρο και κίνησε το ενδιαφέρον τους τόσο, ώστε να αρχίσουν κι αυτοί να παρακολουθούν τις παραστάσεις του αγγλικού θεάτρου.
«Η Σαλώμη» το κύκνειο άσμα του Όσκαρ Ουάιλντ
Το εμβληματικό έργο του Όσκαρ Ουάιλντ «Σαλώμη» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Gutenberg. Η Σαλώμη θιγμένη από το γεγονός ότι ο Ιωάννης δεν υπέκυψε στα θέλω της και την απαρνήθηκε αποφασίζει να του αφαιρέσει τη ζωή.
Στη Σαλώμη όλα γίνονται μέσα στη νύχτα για μια νύχτα μέχρι το τέλος. Το τρίγωνο της Σαλώμης (Σαλώμη, Ιωάννης, Ηρώδης) γλείφεται με αυτό το τέλος. Η μια θέλει μέχρι το τέλος της νύχτας και πεθαίνει γι' αυτό, ο άλλος πιστεύει μέχρι το τέλος της νύχτας και πεθαίνει γι' αυτό. Ο τρίτος είναι ο Ηρώδης: αυτός επιζεί επειδή αποφασίζει να μη φτάσει τη νύχτα μέχρι το τέλος· βολεύεται με ένα ημίμετρο, καταδέχεται να είναι μεθυσμένος, καταδέχεται να υπόσχεται ανταλλάγματα, εντέλει καταδέχεται να παζαρεύει, επαφίεται σε ένα ημίμετρο που τον παγιδεύει - και στη συνέχεια αποδέχεται την παγίδα, εγκαταλείποντας κάθε σκληρή σαν πετράδι φλόγα στην απαίσια "νομοτέλεια" του κόσμου. Ο Ηρώδης είναι αυτός ο θλιβερός που επέζησε υπό την ασημένια Σελήνη - αυτός που κουκουλώθηκε, που αυτοσαβανώθηκε για να ζήσει γεμάτος με την πικρίλα του τάφου.
«Ράφτης Κυριών» του Ζώρζ Φεντώ
Ο «Ράφτης Κυριών» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Δωδώνη και θεωρείται όχι άδικα το καλύτερο έργο του Ζωρζ Φεντώ. Παρουσιάζει με χιούμορ τη συζυγική απιστία και τα μικροαστικά ήθη της εποχής καυτηριάζοντας με ανελέητο τρόπο ,δημιουργώντας μια φαρσοκωμωδία αναλλοίωτη στον χρόνο.
Ο Μουλινώ, επιφανής γιατρός και –κατόπιν παρεξηγήσεων– ράφτης κυριών, είναι παντρεμένος με την Υβόν. Διατηρεί όμως σχέση με τη Σουζάν, σύζυγο του Ωμπέν. Ο Ωμπέν απατά τη γυναίκα του με τη Ρόζα, σύζυγο του Μπασινέ. Ο Μουλινώ, προκειμένου να ζήσει ανενόχλητος τον έρωτά του, νοικιάζει από τον Μπασινέ ένα διαμέρισμα που μέχρι πρότινος λειτουργούσε ως ραφτάδικο. Από το διαμέρισμα περνούν όλοι: νόμιμοι σύζυγοι, παράνομοι εραστές, η υποψιασμένη πεθερά, πελάτισσες της ράφτρας, που εγκατέλειψε τον χώρο, προκαλώντας με την παρουσία τους συνεχείς παρεξηγήσεις και κωμικά απρόοπτα.
«Περικλής» του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ
Ο «Περικλής» αποτελεί τομή στην εξέλιξη της σαιξπηρικής δραματουργίας. Είναι στο κατώφλι που οδηγεί στον θαυμαστό κόσμο των σαιξπηρικών romance, των «παραμυθοδραμάτων»· το εργαστήριο όπου ο «γλυκός κύκνος του Αίηβον» θα επινοήσει μιαν ακόμη –την τελευταία– μεταμόρφωσή του. Το παραμύθι του Περικλή μάς παίρνει από το χέρι και μας μυεί σ’ αυτόν τον «λαμπρό νέο κόσμο» της σαιξπηρικής δραματουργίας: έναν κόσμο ποιητικό, παράξενο, επικίνδυνο και αναμαγεμένο· έναν κόσμο νερών και πνευμάτων, θεραπευτικής μουσικής, ιαματικής μαγείας και αποκρυφικών γνώσεων. Με κύριο στοιχείο συνοχής το θαλασσινό ταξίδι, ξετυλίγεται μια απίθανη ιστορία από ακραία συμβάντα: αιμομιξία, απόπειρες φόνου, βιασμού και εκπόρνευσης, τρικυμίες και ναυάγια, πειρατεία, νεκροφάνεια, θεοφάνεια, μαγεία και αποκρυφισμός – και παντού, ως το τέλος, η θάλασσα: στοιχείο συνέχειας και ασυνέχειας, σωτηρίας και κινδύνου, ζωής και θανάτου, γέννησης και αναγέννησης. Το σπουδαίο αυτό έργο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Gutenberg σε εξαιρετική μετάφραση του Διονύση Καψάλη.
«Και Τώρα: ο Κόσμος!» ή Αυτό που αποκαλείτε Έξω, εμένα δεν μου λέει τίποτα της Σιμπίλε Μπεργκ
Η Κάπα Εκδοτική παρουσιάζει για πρώτη φορά στα ελληνικά θεατρικό έργο της γερμανοελβετίδας Σιμπίλε Μπεργκ, μιας από τις πλέον τολμηρές και ανατρεπτικές φωνές της σύγχρονης γερμανικής σκηνής. Ένας πολυφωνικός, ανατρεπτικός μονόλογος για τους πολλούς και διαφορετικούς ρόλους που καλείται να αναλάβει η γυναίκα στη σύγχρονη καπιταλιστική κοινωνία. Η πολυτελής αυτή έκδοση παρουσιάζει την καθημερινότητα γυναικών που παλεύουν με τους προσωπικούς τους δαίμονες. Που πασχίζουν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της σύγχρονης καπιταλιστικής κοινωνίας. Εγκλωβισμένες στην εξωτερική εικόνα τους, βλέπουν την κατανάλωση ως μονόδρομο, δυσπιστούν απέναντι στον ρόλο της οικογένειας και αδυνατούν να πιστέψουν στον έρωτα. Περιφρονούν την αγορά, ωστόσο ζουν πουλώντας δικά τους φάρμακα για το σεξ στο διαδίκτυο. Έχουν χάσει κάθε κίνητρο και αναρωτιούνται αν υπάρχει κάτι για το οποίο αξίζει να αγωνιστούν.
6+1 σπουδαία βιβλία που αξίζει να διαβάσουμε όσο μένουμε σπίτι
«Ένας Εχθρός του Λαού» του Ερρίκου Ίψεν
Ο Ερρίκος Ίψεν θίγει στα έργα του θέματα ευαίσθητα όπως ζητήματα ηθικής. «Ο Εχθρός του λαού» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Gutenberg είναι ένα έργο υποδειγματικής ιψενικής γραφής. Δίνει παραστατικά την εικόνα των εξουσιαστικών μηχανισμών που εξαγοράζουν συνειδήσεις. Ο σπουδαίος Νορβηγός συγγραφέας σ’ αυτό το έργο δίνει το προσωπικό του δράμα. Οι μηχανισμοί της κρατικής εξουσίας προσπαθούν να ανατρέψουν τις απόψεις του γιατρού Στόκμανν όμως εκείνος χωρίς να λογαριάζει τη γνώμη των άλλων ακολουθεί τον δικό του δρόμο….τον μοναχικό δρόμο. Άλλωστε όπως λέει ο πρωταγωνιστής του έργου «Ο ισχυρότερος άντρας του κόσμου είναι εκείνος που στέκει μόνος του».
6+1 βιβλία που θα κρατήσουν την καλύτερη συντροφιά στα παιδιά σας
«Ο άνθρωπος και τα όπλα» του Τζορτζ Μπέρναρντ Σω
Ο σπουδαίος Ιρλανδός θεατρικός συγγραφέας Τζορτζ Μπέρναρντ Σω τιμήθηκε με το νόμπελ λογοτεχνίας το 1925. «Ο άνθρωπος και τα όπλα» είναι ένα από τα πιο σπουδαία έργα τους που πραγματεύεται τον πόλεμο και τον γάμο. Η ρομαντική πλευρά του πολέμου είναι βασισμένη στην ιδεαλιστική νοοτροπία ότι οι άνδρες πολεμούν επειδή είναι ήρωες, και ότι ο στρατιώτης που ριψοκινδυνεύει περισσότερο κερδίζει μεγαλύτερη δόξα και είναι μεγαλύτερος ήρωας. Η αγάπη και ο γάμος, από την άλλη πλευρά, έγιναν ένα από τα συχνότερα θέματα των έργων του. Σκεφτόταν τον γάμο όχι ως μέσον ικανοποιήσεως προσωπικών επιθυμιών των ανθρώπων ούτε ως μέσον θεσμών της οικογενείας, αλλά ως μέσον για τη γέννηση μιας καινούριας και καλύτερης γενιάς. Στο «Ο άνθρωπος και τα όπλα» ,που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Δωδώνη αλλά και σε άλλα έργα του , κοροϊδεύει τις εκάστοτε σοβαρότητες, αλλά πίσω από τη χιουμοριστική συγγένεια της Ραΐνας, του Σέργιου και του Μπλούντσλι, βρίσκεται η ανάμνηση της παιδικής ηλικίας του Σω σε ένα σπίτι που σκιαζόταν από την αποτυχία του γάμου των δικών του γονέων.
«Περηφάνια και Προκατάληψη» της Τζέιν Όστεν
Το μυθιστόρημα της Τζέιν Όστεν παραμένει ένα υπέροχο ανάγνωσμα που διαβάζεται ξανά και ξανά με ολοένα και μεγαλύτερη ευχαρίστηση και θαυμασμό... Αυτή τη φορά η Κάπα εκδοτική μας παρουσιάζει μια πρωτότυπη διασκευή του σπουδαίου αυτού βιβλίου για το θέατρο της Iόλης Ανδρεάδη και του Άρη Ασπρούλη.Γράφτηκε το 1797 αλλά δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1813, καθώς δεχόταν συνεχώς την απόρριψη των εκδοτικών οίκων. Πρόκειται για μία από τις πιο δυνατές ερωτικές ιστορίες, μέσω της οποίας εκφράζεται η θέση της γυναίκας στη βρετανική κοινωνία του 18ου αιώνα και αποτυπώνονται με μοναδικό τρόπο οι κοινωνικές αντιλήψεις της εποχής.
«Ο Χορός του Θανάτου» του Αύγουστου Στρίντμπεργκ
Ο σπουδαίος Σουηδός συγγραφέας έχει χαρακτηριστεί ως δαιμόνιος ερευνητής της συμπεριφοράς των ανθρώπων και των μυστηρίων του υποσυνείδητου. Στα έργα του παρουσιάζεται η αιώνια μάχη των φύλλων με μια αριστουργηματική ψυχολογική ανάλυση. Καταγγέλλει με μαεστρία τον θρίαμβο της βίας στις διαπροσωπικές σχέσεις και την αδυναμία επικοινωνίας του ενός με τον άλλον.
Είναι γνωστό πως ο Στρίντμπεργκ έγραψε το έργο «Ο χορός του θανάτου» τον Οκτώβρη του 1900. Τον ίδιο μήνα και χρόνο έγραψε και το έργο του το Πάσχα. Διαβάζοντάς τα κανείς ανακαλύπτει πως τα δυο έργα χωρίζει πραγματικό χάος. Το Πάσχα είναι γεμάτο από φως. Διαπνέεται από τα ιδεώδη της χριστιανικής πίστης. Στο σπίτι της κυρίας Χέιστ υπάρχει μια θέρμη που «εκπορεύεται» από την κατανόηση, τη συμφιλίωση – με μία λέξη από την αγάπη. Από την άλλη ο χορός του θανάτου είναι έργο σκοτεινό, σκυθρωπό, άγριο, θανατερό. Οι τοίχοι αποπνέουν δηλητήριο. Εδώ το σπίτι είναι παγωμένο από μίσος. Η ικανότητα του συγγραφέα να μεταπηδά από τη μια ψυχική διάθεση στην εντελώς αντίθετή της είναι καταπληκτική. Και είναι σωστό αυτό που έχει λεχθεί πως μόνο όταν διαβάσει κανείς τα δύο αυτά έργα μαζί, θα κατανοήσει τον σουηδό δραματουργό, ως άνθρωπο και ως συγγραφέα.
