Μια σημαντική διαπίστωση σχετικά με τη νόσο Covid-19, που αναδεικνύει την επιρροή του DNA στη σοβαρότητα της νόσου, ανακοίνωσε η ερευνητική ομάδα του Κέντρου Προληπτικής Ιατρικής και Μακροβιότητας του Ομίλου ΒΙΟΙΑΤΡΙΚΗ.
Κορωνοϊός: Ποια είναι η συνεισφορά των Ελλήνων ερευνητών στη μελέτη του ιού
Σε υπολογιστική μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση PeerJ, η επιστημονική ομάδα διαπίστωσε πως οι εθνικές μειονότητες που φέρουν πιο συχνά μια συγκεκριμένη παραλλαγή ενός πολύ σημαντικού γονιδίου της κυτταρικής άμυνας, παρουσιάζουν αντίστοιχα μεγαλύτερη θνησιμότητα από Covid-19.
Κορωνοϊός: Tο σύμπτωμα που ανησυχεί περισσότερο τους γιατρούς
Συγκεκριμένα, διερευνήθηκαν δύο μεταλλάξεις (γνωστές και ως «πολυμορφισμοί») στο γονίδιο ΙFIΤΜ3 (Interferon-induced transmembrane protein 3) το οποίο σχετίζεται με την βασική κυτταρική αντι-ιική άμυνα πρώτης γραμμής. Οι μεταλλάξεις αυτές έχει δειχθεί κατά το παρελθόν πως λειτουργούν ανασταλτικά στην είσοδο του ιού της γρίπης στο κύτταρο, αλλά και άλλων ιών όπως ο HIV, ο Ebola και ο ιός που προκαλεί τον δάγκειο πυρετό. Αντίθετα, σύμφωνα με τα ευρήματα της εν λόγω μελέτης, στην περίπτωση του SARS-CoV-2, οι συγκεκριμένες μεταλλάξεις όχι μόνο δε λειτουργούν ανασταλτικά, αλλά βοηθούν στην είσοδο του ιού στο κύτταρο.
Κορωνοϊός: Πώς τα στοματικά διαλύματα μπορούν να περιορίσουν τη μετάδοση
Μικρότερη συχνότητα της παραλλαγής σε πληθυσμούς από τις βόρειες περιοχές του πλανήτη
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός πως ο συγκεκριμένος συνδυασμός μεταλλάξεων (γνωστός και ως «απλότυπος») εμφανίζεται με μικρότερη συχνότητα σε πληθυσμούς της Βόρειας Ασίας και της Βόρειας Ευρώπης, ενώ αυξάνεται διαδοχικά σε πληθυσμούς με καταγωγή από τη Νότια Ευρώπη, τη Νότια Αμερική, τη Νότια Ασία και την Αφρική, όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση του ομίλου Βιοιατρική. Αυτό το φάσμα γενετικής διαφοροποίησης στο συγκεκριμένο γονίδιο αντι-ιικής άμυνας είναι χαρακτηριστικό μιας εξελικτικής προσαρμογής των αρχέγονων πληθυσμών σε διαφορετικού τύπου ανοσολογικούς κινδύνους, αναλόγως με το γεωγραφικό πλάτος και μήκος της διαμονής τους. Στην προκειμένη περίπτωση, οι πληθυσμοί με καταγωγή από βορειότερα πλάτη του πλανήτη, φαίνεται πως εμφανίζουν μικρότερη πιθανότητα να φέρουν την παραλλαγή που βοηθά τον κορωνοϊό να εισβάλει στο κύτταρο.
Σημειώνεται βέβαια, ότι η πορεία της Covid-19 σε κάθε ασθενή, όπως και στις περισσότερες νόσους, εξαρτάται από πολλές παραμέτρους. Συνεπώς από μόνη της η ύπαρξη ή όχι του επικίνδυνου γονιδιακού απλότυπου δεν προεξοφλεί την ευαισθησία απέναντι στον ιό.
Ωστόσο, η μελέτη δείχνει πως η δυνητική συνεισφορά του συγκεκριμένου γονιδίου στην πορεία της Covid-19 πιθανά να είναι αρκετά σημαντική ώστε να πρέπει να μελετηθεί ξεχωριστά και να ληφθεί υπόψη σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα ιατρικά χαρακτηριστικά του κάθε ατόμου.
Το άμεσο όφελος από τη μελέτη αυτή, είναι ίσως η ύπαρξη ενός προληπτικού γενετικού τεστ που θα αποτιμά το εξατομικευμένο γενετικό ρίσκο του καθενός. Το επόμενο βήμα σε αυτή την κατεύθυνση, είναι βραχυπρόθεσμα να επιβεβαιωθεί και κλινικά ο ρόλος του συγκεκριμένου απλότυπου στην προδιάθεση για σοβαρότερη εξέλιξη της νόσου Covid-19.
H επιστημονική ομάδα που διεξήγαγε τη μελέτη αποτελείται από τον Βιοχημικό/Βιοπληροφορικό Δρ. Δημήτρη Νικολούδη, τη Βιοχημικό/Μοριακή Βιολόγο, Δρ. Ασημίνα Χιωνά και τον Παθολόγο/Ηπατολόγο, Δρ. Δημήτρη Κουντουρά.
