Διόλου σπάνιο είναι το φαινόμενο στην Ελλάδα συνδρομητές να μην καταφέρνουν να «πιάσουν» τις ταχύτητες σύνδεσης στο ίντερνετ, κυρίως από σταθερά δίκτυα, τις οποίες έχουν συµφωνήσει µε τους παρόχους τους.
Ανάμεσα στις ονομαστικές και τις πραγματικές ταχύτητες εξακολουθούν να καταγράφονται σημαντικές αποκλίσεις.
Σύµφωνα µε την Εκθεση Ανοιχτού ∆ιαδικτύου 2018-2019, το ίντερνετ στη χώρα µας εξακολουθεί να κινείται αργά, µε τη µέση ταχύτητα να κυµαίνεται περίπου στο 40% της προσφερόµενης ονοµαστικής ταχύτητας λήψης και στο 72% της ονοµαστικής ταχύτητας αποστολής δεδοµένων.
Γι’ αυτό και η ΕΕΤΤ (Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων) εξέδωσε οδηγία προς τους παρόχους, η οποία – µεταξύ άλλων – ορίζει πως η εγγύηση ταχύτητας πρέπει να προσφέρεται σε όλους τους συνδροµητές, ενώ οι όροι παροχής και χρήσης πρέπει να περιλαµβάνουν την εγγυηµένη απόδοση της ταχύτητας, τις αποζηµιώσεις που λαµβάνει ο συνδροµητής σε περίπτωση αποκλίσεων από την εγγυηµένη ταχύτητα αλλά και τη διαδικασία ελέγχου από τον συνδροµητή.
Η οδηγία, µάλιστα, δίνει προθεσµία τριάντα ηµερών στους παρόχους υπηρεσιών πρόσβασης στο ∆ιαδίκτυο που ήδη προσφέρουν προγράµµατα µε εγγύηση ταχύτητας να συµµορφωθούν.
