To home video που δείχνει ένα μπαμπά με τους δυο γιους να παίζουν στην κρεβατοκάμαρα του σπιτιού τους, που ανέβηκε στο facebook πριν από λίγες ημέρες, έκανε πολλούς να ��υγκινηθούν και να γράψουν δυο λόγια συμπάθειας και θαυμασμού για την Έφη, τον Πάνο, το γιο τους Χρήστο και το μικρό αδελφάκι του, τον Μάριο, ο οποίος πάσχει από εγκεφαλική παράλυση.
«Το να κάνουμε το αεροπλανάκι, να διαβάζουμε παραμύθια, να λέω χαζομάρες στο Μάριο και να μου γελάει είναι πολύ σπουδαία όλα αυτά για εμάς γιατί ο Μάριος είναι ένα παιδί που δεν ήταν να ζήσει μας το είχαμε ξεγραμμένο.» λέει η μαμά των παιδιών Έφη.
«Δεν είναι δίκαιο ούτε για τον Μάριο, ούτε για τον Χρήστο να είμαστε εμείς συνέχεια λυπημένοι και στεναχωρημένοι, είναι παιδιά και πρέπει να περάσουν όμορφα την παιδική τους ζωή.» τονίζει ο πατέρας.
Μαμά και γιος παίζουν μπάλα… Είναι το δικό τους παιχνίδι… Αυτό που κάνει τον 4χρονο Μάριο να γελά… Όμως η ζωή δεν άφηνε το Μάριο ανέκαθεν να χαμογελά. Οι γονείς του, έζησαν δύσκολες στιγμές… Ήταν 26 Δεκεμβρίου του 2010 όταν η Έφη, ενώ ήταν έγκυος στον Μάριο έπαθε αποκόλληση. Ένα μήνα μετά, στον 6ο μήνα της κύησης έφτασε η ώρα της γέννας. Ήμασταν πολύ χαρούμενοι, μας λέει το ζευγάρι, μέχρι που τους ανακοίνωσαν πως το μωρό τους πρέπει να χειρουργηθεί.
«Την 5η μέρα μας ��νακοίνωσαν οι γιατροί ότι δεν μπορεί να ενεργηθεί και υπάρχει πρόβλημα στο έντερο, μας το ανέφεραν ως νεκρωτική εντεροκολίτιδα και έπρεπε να γίνει επέμβαση.» προσθέτει ο Πάνος.
Έγιναν συνολικά τρεις επεμβάσεις με τον Μάριο να μένει στην εντατική για περισσότερο από 5 μήνες. Σε αυτό το διάστημα η υγεία του μωρού ολοένα και επιδεινωνόταν μέχρι που οι γιατροί εντόπισαν κάποιες σκιές στον εγκέφαλο.
«Οι σκιές δεν εξαφανίστηκαν και έγιναν κύστες, οι κύστες έκατσαν στα νεύρα του εγκεφάλου.» προσθέτει ο πατέρας των παιδιών
«Μας είχαν πει να μην πάμε να το βλέπουμε για να μην δεθούμε συναισθηματικά με το παιδί μας. Επέστρεφα σπίτι και δεν ήξερα τι να προσευχηθώ, να προσευχηθώ να ζήσει, κι άμα έλεγα άμα δεν είναι καλά, να ζήσει για να έχω εγώ το παιδί μου αλλά να υποφέρει; Να προσευχηθώ να πεθάνει; Δεν μπορώ.» τονίζει η Έφη.
Κόντρα στις παραινέσεις των γιατρών η Έφη επισκεπτόταν το παιδί της κάθε μέρα στην εντατική και του τραγουδούσε… Μετά του μιλούσε… «και εκείνος με άκουγε» μας λέει. «Του έλεγα "έλα μανάρι μου, ακόμα λίγο έμεινε, πάμε… Μην λυγίσουμε τώρα"».
Σήμερα ο Μάριος είναι ένα χαρούμενο παιδί μας λένε οι γονείς του. Γελάει συνεχώς, θέλει όλοι να ασχολούνται μαζί του και είναι καλοφαγάς! «Έχουμε επιλέξει να είμαστε ευτυχισμένοι», μας λέει η Έφη και χαμογελά…
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
