Εικόνες εγκατάλειψης από το θεατρικό μουσείο

Η επιστολή των εργαζομένων στον Πρόεδρος της Δημοκρατίας κα τον πρωθυπουργό

Εγκαταλειμμένο είναι εδώ και αρκετά χρόνια το θεατρικό μουσείο.

Μάλιστα, υπάρχουν τα καμαρίνια σπουδαίων Ελλήνων ηθοποιών όπως αυτό της Μαρίκας Κοτοπούλη, της Κυβέλης των Αλέξη Μινωτή - Κατίνας Παξινού, της Ελένης Παπαδάκη, της Μελίνας Μερκούρη, της Κατερίνας Ανδρεάδη, του Δημήτρη Μυράτ, της Αλίκης Βουγιουκλάκη, της Τζένης Καρέζη του Δημήτρη Χορν κ.ά.

Σε δεσπόζουσα θέση βρίσκεται εκείνο Μαρίας Κάλλας στον εκθεσιακό χώρο της όπερας (μελοδράματος) με σκηνογραφίες και στοιχεία από τη ζωή των μεγάλων Ελλήνων μουσουργών.

Κραυγή αγωνίας αποτελεί για μια ακόμα φορά επιστολή των εργαζομένων του Θεατρικού Μουσείου, που αυτή τη φορά απευθύνεται στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, στον Πρωθυπουργό αλλά και τους υπουργούς της Κυβέρνησης.

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Αξιότιμοι κε Πρόεδρε της Δημοκρα��ίας, κε Πρωθυπουργέ, κ.Υπουργοί,

Γνωρίζοντας και εκτιμώντας το ενδιαφέρον της κυβέρνησής σας σε θέματα που αφορούν την πολιτιστική μας κληρονομιά, αλλά και την ευαισθησία σας για ανθρώπους που αγωνίζονται για τη δουλειά και την επιβίωσή τους, σας απευθύνουμε αυτήν την επιστολή. Είστε η τελευταία μας ελπίδα!

Την στιγμή που ο Μάιος είναι ο μήνας που όλα τα μουσεία του κόσμου έχουν την τιμητική τους και ανοίγουν τις πόρτες τους για να γιορτάσουν, το ΚΜΜΕΕΘ-Θεατρικό Μουσείο παραμένει κλειστό και ρημαγμένο τα τελευταία 4 ½ χρόνια. Έχει καταδικαστεί από την πολιτεία να πεθάνει από απώλεια μνήμης και αδιαφορία. Το ελληνικό Θέατρο αντί να εορτάζει διαμαρτύρεται για την απαξίωση ενός Αρχειακού υλικού, που είναι μοναδικό στην Ευρώπη, αφού το Μουσείο και το Αρχείο αυτό είναι ΜΟΝΑΔΙΚΟ Εθνικό Θεατρικό Μουσείο. Στην Ευρώπη κάθε θέατρο έχει το Μουσείο του.

Τα οικονομικά του προβλήματα τα οποία οδήγησαν στην παύση των λειτουργιών του ανέδειξαν το μεγάλο διοικητικό κενό. Οι προσπάθειες μας όλα αυτά τα χρόνια δημοσιοποίησαν τα προβλήματα, συσπείρωσαν τον κόσμο του Θεάτρου σε δυναμικές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, όπως στην κινητοποίηση στις 27 Μαρτίου 2014 Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου, δημοσιεύτηκε μεγάλος αριθμός άρθρων στον τύπο, ωστόσο τα μεγάλα οικονομικά και θεσμικά προβλήματα αποτέλεσαν την αιτία που οι προηγούμενες ηγεσίες του ΥΠΠΟ απέτυχαν, αλλά κυρίως απέφυγαν να δώσουν μία λύση. Οι άκαρπες ενέργειες, η αδιαφορία και η απαξίωση έχουν θέσει σε κίνδυνο τα σπάνια και πολύτιμα αρχεία και εκθέματά του και οι καταστροφές είναι μη αναστρέψιμες. Το αποδεκατισμένο Θεατρικό Μουσείο χωρίς προσωπικό, επισκέπτες και ερευνητές, κλειστό και εγκαταλελειμμένο με εκτεθειμένα σε καταστροφικούς κινδύνους (κατσαρίδες, ποντίκια, τερμίτες, γάτες, ψύλλοι και διαρρήξεις από άστεγους ναρκομανείς) τα σπάνια και πολύτιμα εκθέματα και αρχεία του, αργοπεθαίνει και καταστρέφεται.

Η πολιτική ηγεσία πρέπει να λάβει άμεσα μέτρα γ��α την επίλυση των προβλημάτων, προκειμένου να εξασφαλιστεί η άμεση έναρξη της λειτουργίας του Μουσείου και η διάσωση των συλλογών του. Οποιαδήποτε άλλη καθυστέρηση από την άμεση επέμβαση των ανθρώπων του πολιτισμού θα ήταν επικίνδυνη, ηθικά επιλήψιμη, πολιτικά άδικη. Γνωρίζουμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε σαν κράτος, καταλαβαίνουμε ότι τα μέτωπα στα οποία αγωνίζεστε είναι πολλά, όμως μια χώρα σαν την Ελλάδα που γέννησε τον πολιτισμό και το Θέατρο δεν μπορεί να αφήνει την πολύτιμη κληρονομιά του να αφανίζεται. Προτάσεις για επίλυση και διάσωση του ΚΜΕΕΘ το οποίο στην πλήρη ανάπτυξή του θα μπορούσε να διασφαλίσει την βιώσιμη λειτουργία του φορέα, έχουμε, αγάπη και μεράκι έχουμε, δύναμη για να παλέψουμε διαθέτουμε. Φτάνει να μην συναντήσουμε πάλι αδιαφορία, κοροϊδία, ψέμα, υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα, φτάνει να νοιώσουμε πως η πολιτεία είναι μαζί μας, ίσως για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια.

Εκπέμπουμε SOS. Ανοίξτε το Θεατρικό Μουσείο , σώστε το μοναδικό του υλικό, δώστε μας τις ζωές μας πίσω, τις δουλειές μας μετά 4 ½ χρόνια επίσχεσης εργασίας των εργαζομένων που παραμένουν όμηροι μιας τραγικής κατάστασης. Η ντροπή, η απελπισία, η καταστροφή ας δώσουν τη θέση τους στη ελπίδα, την δημιουργία, τη δουλειά και ας νοιώσουμε μαζί περήφανοι την ημέρα που η Ελλάδα θα διαθέτει ένα καλύτερο Θεατρικό Μουσείο, την ημέρα που η ζωή θα διαδε��τεί τον αργό του θάνατο και το φως θα αντικαταστήσει τη μούχλα και το σκοτάδι του υπογείου της οδού Ακαδημίας. Ενεργείστε άμεσα και δώστε μας ξανά ελπίδα, αληθινή ελπίδα, χορτάσαμε από ψεύτικα και μεγάλα λόγια. Πιστέψτε μας αξίζει το Θεατρικό Μουσείο να τύχει της προσοχής που του αρμόζει και όχι μιας απαξίωσης και αδιαφορίας που το έφεραν στο χείλος της καταστροφής.