Ξεκίνησε την πρώτη του έκδοση με 60.000 αντίτυπα από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Το νέο βιβλίο της συγγραφέα με τις πάνω από ένα εκατομμύριο πωλήσεις στην Ελλάδα, Λένας Μαντά, «Με λένε Ντάτα», μόλις κυκλοφόρησε.
«Λέω πάντα ότι είμαστε όλοι εν δυνάμει μια χειροβομβίδα. Έτσι και απασφαλίσεις την περόνη, δεν ξέρεις τι θα σε βρει» λέει χαρακτηριστικά η συγγραφέας σχολιάζοντας την ηρωίδα του νέου της βιβλίου.
Η ίδια προσθέτει: «Είναι "τέρας" η Ντάτα από τα 22 της χρόνια, αλλά την έγραψα με πολύ ενθουσιασμό και πέρασα πολύ ωραία μαζί της».
Μάλιστα, η πολυδιαβασμένη συγγραφέας αποκάλυψε πως ένα από τα ωραιότερα κοπλιμέντα που της έχει μείνει από τους αναγνώστες της ήταν όταν είχε πρωτοβγεί “To βάλς με τους 12 θεούς”: «Για μένα είστε η 13η θεά κ.Μαντά, μου είχε πει τότε μια κοπέλα».
Τέλος, η Λένα Μαντά μίλησε για το πρόβλημα της υγείας της που διέγνωσε τον Ιανουάριο.
«Εξαιτίας μιας “ευλογημένης” αν��ιβίωσης διαπίστωσα ότι πάσχω από κάποιο λέμφωμα στο στομάχι, ένα προ-καρκινικό στάδιο ας πούμε. Έκανα χημειοθεραπεία, αλλά υπήρξα τυχερή που διεγνώσθη γιατί ήταν δύσκολο» είπε συγκινημένη η συγγραφέας.
Δείτε τη συνέντευξη της και πως περιγράφει τη συγκλονιστική εμπειρία της με τη χημειοθεραπεία
Το βιβλίο:
Με λένε Ντάτα… Χρόνια τώρα. Κοντεύω κι εγώ να ξεχάσω πως κάποτε με βάφτισαν Αλεξάνδρα∙ Αλεξάνδρα Σαλβάνου του Ροβέρτου και της Χαριτίνης.
Είμαι ένοχη για όλα τα αμαρτήματα που μπορεί να φανταστεί η Εκκλησία ή η Αστυνομία, κι όμως δεν αισθάνομαι ένοχη για τίποτα. Όλα ήρθαν φυσιολογικά στο δρόμο μου ή σ’ εμένα φάνηκε έτσι. Δεν πέρασε καν από την σκέψη μου ότι μέσα μου γεννιόταν πρώτα το κακό, μετά το χειρότερο, και ποτέ το καλό.
Γεννήθηκα πολύ όμορφη και αυτό ήταν ακόμη ένα όπλο, μια αόρατη παγίδα για τα υποψήφια θύματά μου. Κανένας δεν περιμένει η όψη ενός αγγέλου να κρύβει με τέτοια μαεστρία τη μαύρη ψυχή ενός σατανά που είναι ταγμένος να σκορπά το θάνατο και τον όλεθρο. Ίσως μάλιστα ο θάνατος, που τόσο εύκολα αποφάσιζα για κάποιους, να ήταν λύτρωση, κάθαρση, εξαγνισμός.
Εχθρούς… Μόνο τέτοιους έκανα στη ζωή μου. Φίλους δεν απέκτησα ποτέ, αλλά δεν αισθάνθηκα και ποτέ την έλλειψή τους. Η φιλία ήταν για μένα αδυναμία, ένα όπλο στα χέρια του αντιπάλου, και δεν ήμουν από αυτές που έδιναν τέτοια περιθώρια, κι ούτε ήθελα περιττά βάρη.
Με λένε Ντάτα. Ζω σε έναν άλλο κόσμο, που μόνη μου έφτιαξα, με δικούς μου νόμους. Με λένε Ντάτα και δε μετανιώνω…
