Στις μέρες μας, μας βομβαρδίζουν με την "καραμέλα" της θετικής σκέψης. Ό,τι και αν μας συμβαίνει πρέπει πάντα να σκεφτόμαστε θετικά. Να μην αφήνουμε τις αρνητικές σκέψεις να κατακλύζουν το μυαλό μας. Κάποτε οι σκέψεις αυτές αφορούν πράγματα που αποτελούν την πραγματικότητα μας και πρέπει να τις αντιμετωπίσουμε έμπρακτα. Άλλοτε οι σκέψεις αυτές είναι μόνο δημιούργημα του μυαλού μας γιατί φοβόμαστε το ενδεχόμενο της αποτυχίας, της απόρριψης.
Το αποτέλεσμα όμως είναι το ίδιο. Φόβος, ανησυχία, στεναχώρια και κάποτε απομόνωση. Αυτό που δεν ακούμε συχνά είναι πως είναι απόλυτα φυσιολογικό το να φοβόμαστε, να ανησυχούμε, αλλά και το να απομονωνόμαστε εάν αυτό έχουμε ανάγκη τη δεδομένη στιγμή.
Το πώς θα βιώσει ο καθένας αυτά τα συναισθήματα είναι καθαρά προσωπική υπόθεση. Κάποιοι προτιμούν τη συντροφιά ενός φίλου, κάποιοι άλλοι μια ταινία στην τηλεόραση τρώγοντας παγωτό ή άλλοι μια μοναχική βόλτα στην παραλία. Εμείς ορίζουμε τη ζωή μας, επιλέγοντας αυτό που μας εκφράζει. Έχουμε κάθε δικαίωμα να μην είμαστε καλά.
Τι και αν φάμε λίγο παραπάνω, αν κλάψουμε ή αν δεν γουστάρουμε να δούμε κανέναν; Μπορεί ακόμη και να θυμώσουμε με τον εαυτό μας που δε τόλμησε να προβεί σε μια ενέργεια ή που εθελοτυφλούσε σε καταστάσεις. Όλα καλά! Είναι απλώς θέμα χρόνου να τα αφήσουμε όλα πίσω μας.
Πώς θα σου περάσουν τα νεύρα που έχεις μαζί του σε πέντε λεπτά
Όλοι πέφτουμε καθημερινά. Σημασία δεν έχει το αν θα πέσουμε, αλλά το αν θα σηκωθούμε, έχοντας κερδίσει κάτι από την εμπειρία αυτή. Το να πέφτουμε συναισθηματικά για τον οποιοδήποτε λόγο είναι μέρος της ζωής. Αυτό στο οποίο μπορούμε να εκπαιδεύσουμε τον εαυτό μας είναι να σηκώνεται πιο γρήγορα. Κάθε φορά πιο δυνατοί, σοφοί και πιο έτοιμοι για την επόμενη πρόκληση, μικρή ή μεγάλη, που θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε.
Γράφει η Θεοδοσία Κυριάκου
Πηγή: www.mylife.com.cy
