Το " Φαινόμενο Ρασομόν" της Αναστασίας Παπαστάθη δίνει την τελευταία του παράσταση

Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00

Το θεατρικό έργο «Το φαινόμενο Ρασομόν» εμπνευσμένο από διηγήματα του Ριονοσουκέ Ακουτάγκαβα και από αρχαίους μύθους "περί αληθείας" δίνει την τελευταία του παράσταση στη 1η Απριλίου, Κυριακή των Βαΐων.

ΕΝΟΤΗΤΕΣ: 1) Τα πρόσωπα και η υπόθεση του έργου 2) Ο Ριονοσουκέ Ακουτάγκαβα και ο όρος "Φαινόμενο Ρασομόν" 3) Σημείωμα Σκηνοθέτη 4) Συντελεστές

1) Τα πρόσωπα και η υπόθεση του έργου

Στον μεσαίωνα της δύσης εκτυλίσσεται το έργο της Αναστασίας Παπαστάθη "Φαινόμενο Ρασομόν".

Μετά την δίκη για τον φόνο ενός άνδρα, ένας Μοναχός, μια Περουκιέρισα κι ένας Ξυλοκόπος για να προστατευτούν από την καταιγίδα που ξεσπάει, βρίσκουν καταφύγιο στα ερείπια της πύλης Ρασομόν.

Ο Μοναχός με υπαρξιακή αγωνία αλλά και φιλοσοφική αναζήτηση, πιστεύει στην ζωή και στον άνθρωπο, αναζητά τον ιδανικό κόσμο, η επαφή του όμως με την πραγματικότητα τον απογοητεύει.

Η Περουκιέρισα, δεν πιστεύει σε τίποτα και σε κανέναν. Δουλειά της είναι να φτιάχνει περούκες απ' τα μαλλιά των πεθαμένων, ξυρίζοντας τα κεφάλια τους.

Προκλητικά κυνική νοιάζεται μόνο για τον εαυτό της.

Ο Ξυλοκόπος φαίνεται καλός άνθρωπος, θεοσεβούμενος, οικογενειάρχης, τα 'χει καλά με την εξουσία, δεν διστάζει όμως να κλέψει και να πει ψέματα προς όφελός του.

Τα τρία αυτά πρόσωπα, συζητούν για το γεγονός που τάραξε την πόλη. Πριν τρεις μέρες, στο δάσος ένας άντρας δολοφονήθηκε και η γυναίκα του βιάστηκε.

Ως ύποπτος, συλλαμβάνεται και οδηγείται στο δικαστήριο ένας Ληστής. Η Γυναίκα καλείται να καταθέσει, το ίδιο και ο Μοναχός που είδε το ζευγάρι να μπαίνει στο δάσος, αλλά και ο Ξυλοκόπος, που όπως ισχυρίζεται ήταν ο πρώτος που βρήκε τον νεκρό.

Μάρτυρες και κατηγορούμενοι , για το ίδιο γεγονός, αφηγούνται μια διαφορετική ιστορία, η οποία ζωντανεύει μπροστά στα μάτια του θεατή.

Ποια είναι τελικά η αλήθεια;

Το "Φαινόμενο Ρασομόν" επιχειρεί να θέσει ερωτήματα που αφορούν στην σχετικότητα της αλήθειας και κατά πόσο αυτό που θεωρεί ο κάθε άνθρωπος ως αλήθεια, σχετίζεται με παράγοντες όπως ο χαρακτήρας του, το επίπεδό του, ή το προσωπικό του όφελος.

2) Ο Ριονοσουκέ Ακουτάγκαβα και ο όρος "Φαινόμενο Ρασομόν"

Ο Ριονοσουκέ Ακουτάγκαβα υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της Ιαπωνικής λογοτεχνίας. Γεννήθηκε το 1892 και αυτοκτόνησε σε ηλικία 35 ετών.

Έγινε ευρύτερα γνωστός όταν ο Ακίρα Κουροσάβα γύρισε την ταινία "Ρασομόν", το σενάριο της οποίας ήταν βασισμένο σε μια συλλογή διηγημάτων του με τίτλο "Ρασομόν"

Το 1952 η ταινία συμμετείχε στις Κάννες και κέρδισε το μεγάλο βραβείο, ενώ στην Αμερική απέσπασε το όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας. Πολλά χρόνια μετά, το θέμα της παραμένει επίκαιρο.

Ο ανεξιχνίαστος φόνος ενός άντρα στην μεσαιωνική Ιαπωνία των σαμουράι και οι διαφορετικές καταθέσεις των μαρτύρων εξακολουθεί να απασχολεί την σκέψη των διανοητών, αλλά και να έλκει το ενδιαφέρον των σινεφίλ.

Έτσι επικράτησε ο όρος "Φαινόμενο Ρασομόν" κυρίως στην νομική επιστήμη αλλά και στην ψυχολογία.

Στην νομική για παράδειγμα ο ανωτέρω όρος, αντιπροσωπεύει την περίπτωση, που για το ίδιο γεγονός υπάρχουν διαφορετικές καταθέσεις μαρτύρων.

4) Συντελεστές

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ : Αναστασία Παπαστάθη

ΣΚΗΝΙΚΑ -ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ:Κυριακή Πανούτσου

ΜΟΥΣΙΚΗ-ΗΧΟΙ: Πάνος Φορτούνας

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΙΝΗΣΗΣ: Αντώνης Κουτρουμπής

ΦΩΤΙΣΜΟΙ: Αναστασία Παπαστάθη

ΒΟΗΘΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ: Μαρία Παυλοπούλου

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Ιάσωνας Κοκινάκης - Κατερίνα Αθανασάκη

Ερμηνεύουν με σειρά εμφάνισης οι ηθοποιοί:

ΜΟΝΑΧΟΣ: Αναστασία Παπαστάθη