Σαν σήμερα, στις 11 Ιουνίου 1835, «έφυγε» από τη ζωή ο σπουδαίος ναύαρχος και πρωταγωνιστής της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, Ανδρέας Μιαούλης.
Αθανάσιος Διάκος: Ο μαρτυρικός θάνατος του πιο όμορφου ήρωα της Επανάστασης
Ο ήρωας της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, Ανδρέας Βώκος, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, ήταν Έλληνας καραβοκύρης, με πολύ μεγάλη εμπειρία, πολιτικός και ναύαρχος που διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στην Επανάσταση, καθώς και στην μετέπειτα πολιτική ζωή του νεοσύστατου ελληνικού κράτους.
Γνωρίζοντας τον Ανδρέα Βώκο (Μιαούλη)
- Ο Ανδρέας Βώκος γεννήθηκε στις 20 Μαΐου 1769, κατά πάσα πιθανότητα στην Ύδρα, από εύπορη οικογένεια
- Απέκτησε το ψευδώνυμο Μιαούλης όταν αγόρασε από έναν τουρκοκρητικό ένα νέο πλοίο που έφερε την ονομασία «Μιαούλ», που στα τουρκικά σημαίνει μικρή βάρκα. Σύμφωνα με την απόγονό του, Φαίη Βώκου, το Μιαούλης προέκυψε από την εντολή «μία ούλοι μαζί τα κουπιά» που έδινε στο πλήρωμά του
- Έμαθε πολύ γρήγορα τα μυστικά της θάλασσας και επιδόθηκε στην πειρατεία
- Γνώρισε από νεαρή ηλικία τους κινδύνους της θάλασσας και πώς να επιβάλλεται στο πλήρωμά του
- Ήταν αντίθετος με την εθνική εξέγερση γιατί πίστευε ότι οι Έλληνες δεν ήταν ακόμη επαρκώς προετοιμασμένοι για να αντιμετωπίσουν τον οθωμανικό στρατό. Παρ' όλα αυτά, όταν ξέσπασε η Επανάσταση ήταν από τους πρώτους που ρίχτηκε στη μάχη του Αγώνα
- Στην Επανάσταση του 1821 ανέλαβε την αρχηγία του ελληνικού στόλου συμμετέχοντας με επιτυχία σε πλήθος ναυμαχιών
- Με την έλευση του Ιωάννη Καποδίστρια ανέλαβε να πατάξει την πειρατεία που προκαλούσε προβλήματα στη χώρα
- Το 1833 τιμήθηκε με βασιλικό παράσημο και δόθηκε το όνομά του σε πολεμικό πλοίο
- Υπήρξε ο γενάρχης των Μιαούληδων, πολυάριθμα μέλη της οποίας διετέλεσαν αξιωματικοί του Πολεμικού Ναυτικού και πολιτικοί με σημαντικότερο τον γιο του, Αθανάσιο Μιαούλη, που διετέλεσε πρωθυπουργός του ελληνικού κράτους
- Πέθανε τον Ιούνιο του 1835 από φυματίωση
- Η προσφορά του τιμάται κάθε χρόνο στα Μιαούλεια, φεστιβάλ το οποίο είναι αφιερωμένο στη στρατιωτική δράση του Ανδρέα Μιαούλη κατά τη διάρκεια του απελευθερωτικού Αγώνα των Ελλήνων
Το πρώτο ταξίδι στη θάλασσα και οι κίνδυνοι
Ο Ανδρέας Μιαοπύλης στράφηκε σε πολύ νεαρή ηλικία προς τη ναυτιλία, εργαζόμενος στα ιδιόκτητα πλοία της οικογένειας, αποκομίζοντας αρκετά χρήματα για την εποχή. Ο πλούτος που είχε συγκεντρώσει, σε συνδυασμό με την κοινωνική θέση της οικογένειάς του τον κατέταξε σε έναν από τους σημαντικότερους Υδραίους της εποχής.
Μάλιστα, το πρώτο ταξίδι του στη θάλασσα το έκανε με ένα από τα πλοία του πατέρα του, Δημήτρη Βώκου, όταν ήταν μόλις 7 χρόνων! Έμαθε πώς να χειρίζεται σωστά το πλοίο αξιοποιώντας τον καιρό, πώς να επιβάλλεται στο πλήρωμα, πώς να αντιμετωπίζει με άμεσες αποφάσεις τον επερχόμενο κίνδυνο... Να πώς είδε την πρώτη επαφή του Ανδρέα Μιαούλη με το θαλασσινό στοιχείο, ο Γερμανός φιλέλληνας ποιητής της εποχής, Βίλχελμ Μύλλερ:
«Κι αν λιγούσε το κατάρτι μέσα στην ανεμοζάλη/
κι αν με ράντιζε το κύμα λούζοντάς με ως το κεφάλι/
ο πατέρας μου στα μάτια μ’ έβλεπε με προσοχή/
στο καλάθι εγώ καθόμουν δίχως φόβου ταραχή».
Ήταν αντίθετος στην ιδέα της εθνικής εξέργεσης, πρώτος, όμως, στη μάχη όταν η Επανάσταση ξεκίνησε!
Πιστεύοντας ακράδαντα ότι οι Έλληνες δεν ήταν επαρκώς προετοιμασμένοι για να έρθουν αντιμέτωποι με τον οθωμανικό στρατό, ο Ανδρέας Μιαούλης ήταν αντίθετος στην ιδέα μίας Εθνικής Εξέγερσης. Παρ' όλα αυτά, όταν ξέσπασε η Επανάσταση του 1821 ήταν από τους πρώτους που ρίχτηκε στη μάχη, ενώ ανέλαβε την αρχηγία του ελληνικού στόλου συμμετέχοντας με επιτυχία σε πλήθος ναυμαχιών.
Αρχικά, είχε αναλάβει μόνο τον στόλο της Ύδρας, αργότερα, όμως, έγιε ο επικεφαλής ολόκληρου του ελληνικού στόλου. Υπό την διοίκησή του ο ελληνικός στόλος συμμετείχε νικηφόρα στις ναυμαχίες των Πατρών, των Σπετσών, της Σάμου, του Γέροντα, της Μεθώνης και του κάβο Μπαμπά, ενώ συνέβαλε σημαντικά στον εφοδιασμό της πόλεως του Μεσολογγίου κατά την πολιορκία της.
Το 1827, και με αφορμή την επικείμενη αντικατάστασή του από τον Βρετανό ναύαρχο Κόχραν, υπέβαλε την παραίτησή του από την αρχηγία του στόλου.
Μπουμπουλίνα: O παράνομος έρωτας του γιου της και η βεντέτα που τη σκότωσε
Ανδρέας Μιαούλης: Ο πειρατής που πάταξε την πειρατεία
Όταν ανέλαβε τα καθήκοντά του ο Ιωάννης Καποδίστριας, έχρισε για ακόμη μία φορά επικεφαλής του ελληνικού στόλου τον Ανδρέα Μιαούλη. Μάλιστα, ο πολύπειρος διπλωμάτης ανέθεσε στον μπαρουτοκαπνισμένο αγωνιστή μια αρκετά δύσκολη αποστολή: Να πατάξει την πειρατεία που προκαλούσε σημαντικά προβλήματα στη χώρα. Ο Ανδρέας Μιαούλης ήταν ο πλέον κατάλληλος γι' αυτό το εγχείρημα, αφού υπήρξε και εκείνος ένας από αυτούς. Έτσι, γνώριζε πολύ καλά τις πειρατικές μεθόδους και κατάφερε μόνο σε λίγους μήνες να φέρει την ασφάλεια στα ελληνικά ύδατα, αφήνοντας έκπληκτο τον Καποδίστρια με τις αξιοσημείωτες ικανότητές του.
Παρ' όλα αυτά, σύντομα οι δύο άνδρες ήρθαν σε αντιπαράθεση, με αποτέλεσμα ο Μιαούλης να παραιτηθεί από τη θέση του γερουσιαστή και να προσχωρήσει στην αντιπολίτευση, η οποία είχε συγκεντρωθεί στην Ύδρα. Ύστερα από τη δολοφονία του Καποδίστρια, ο Ανδρέας Μιαούλης επιλέχθηκε από τη Βαυαρική αυλή -μαζί με τον Δημήτριο Πλαπούτα και τον Κωνσταντίνο Μπότσαρη- να παραδώσουν το στέμμα και το σχετικό ψήφισμα στον νεαρό τότε Όθωνα.
Το 1833 με βασιλικό διάταγμα του παραχωρήθηκε τιμητική σύνταξη και εθνική γη, περιλήφθηκε στους ναυτικούς ανωτέρας τάξης, τιμήθηκε με βασιλικό παράσημο και τέλος δόθηκε το όνομά του σε πολεμικό πλοίο. Με νέο βασιλικό διάταγμα του 1834 διορίστηκε γενικός επιθεωρητής του στόλου και σύμβουλος επικρατείας, ενώ προβιβάστηκε και σε αντιναύαρχο.
Δυστυχώς, απεβίωσε λίγους μήνες μετά από φυματίωση. Ενταφιάστηκε σε ακτή του Πειραιά, η οποία από τότε ονομάστηκε Ακτή Μιαούλη. Ο τόπος ταφής δεν ήταν τυχαίος, αφού σύμφωνα με την παράδοση εκεί βρισκόταν και ο τάφος του Θεμιστοκλή.
Το 1952 τα οστά του μεταφέρθηκαν στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων και το 1986 στην Ύδρα. Η καρδιά του τοποθετήθηκε σε ασημένια λήκυθο και φυλάσσεται στο Μουσείο Ύδρας.
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
