Σαν σήμερα στις 22 Απριλίου του 1827, ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, -ήδη βαριά άρρωστος από φυματίωση- τραυματίζεται θανάσιμα στο Φάληρο και την επόμενη ημέρα, ανήμερα της ονομαστικής του εορτής, αφήνει την τελευταία του πνοή. Από πού προήλθε, όμως, η χαριστική βολή; Από Τούρκους ή Έλληνες; Το ερώτημα παραμένει ακόμη αναπάντητο.
Ήταν 21 Απριλίου του 1827 όταν οι ελληνικές δυνάμεις είχαν στρατοπεδεύσει στο Φάληρο, με σκοπό να πολεμήσουν ενάντια στον Κιουταχή, ενώ οι τότε αρχιστράτηγοι της συγκεκριμένης μάχης, οι οποίοι είχαν οριστεί από τη Γ’ Εθνοσυνέλευση ήταν οι Άγγλοι φιλέλληνες Ριχάρδος Τσορτς και ο Τόμας Κόχραν. Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης είχε κάνει γνωστή την αντίθεσή του σε ό,τι αφορά την κατά μέτωπον επίθεση και είχε αποσυρθεί στη σκηνή του άρρωστος και καταβεβλημένος από τη φυματίωση.
Γεώργιος Καραϊσκάκης: Ποιος οφείλεται για τον θάνατο του Αρχιστράτηγου
Την επομένη ημέρα ορισμένοι Έλληνες αποφάσισαν να επιτεθούν στο στρατόπεδο του Κιουταχή χωρίς την έγκριση και τη διαταγή των ανωτέρων τους. Έτσι σε μία προσπάθεια να μη γενικευθεί η σύγκρουση, ο Καραϊσκάκης βγήκε από τη σκηνή του και κατευθύνθηκε με το άλογό του στο σημείο της συμπλοκής, με σκοπό να εξομαλύνει την κατάσταση και να ηρεμήσει τα πνευματα. Εκείνη τη στιγμή μία σφαίρα τον βρήκε στο υπογάστριο και τον τραυμάτισε σοβαρά. Αν και ο ίδιος γνώριζε πολύ καλά ότι αυτή τη φορά η πληγή του ήταν θανατηφόρα, γύρισε ιππεύοντας στο στρατόπεδό του, όπου μετέλαβε των Αχράντων Μυστηρίων, έγραψε τη διαθήκη του και αποχαιρέτισε τους συμπολεμιστές του.
Ύστερα, ζήτησε να τον επιβιβάσουν στο πλοίο «Σπαρτιάτης» με προορισμό τη Σαλαμίνα και την Εκκλησία του Αγίου Δημητρίου στη Κούλουρη - κάτι που είχε εκφράσει ως τελευταία επιθυμεία ο γενναίος Αρχιστράτηγος Καραϊσκάκης.
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού προς τη Σαλαμίνα, έλαβε ένα γράμμα από τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, στο οποίο ο «Γέρος του Μοριά» τον προειδοποιούσε να προσέχει, γιατί «ο θάνατός του πολλούς θα βόλευε». Αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι όταν ο Καραϊσκάκης διάβασε το γράμμα, σχολίασε: «Τώρα που μου το έστειλε, είνα αργά».
Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης άφησε την τελευταία του πνοή στις 4 το πρωί της 23ης Απριλίου 1827, ανήμερα της ονομαστικής του εορτής. Τα νέα του θανάτου του, σκόρπισαν τον θρήνο, ρίγη συγκίνησης αλλά και οργή, αφού πολλοί πίστευαν ότι ο μεγάλος ήρωας της Επανάστασης δολοφονήθηκε.
Περισσότερο από όλους ίσως θρήνησε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, αφού δήλωνε πως ο Καραϊσκάκης ήταν «το αγαπημένο του παιδί». Λέγεται, μάλιστα, ότι όταν του μετέφεραν τα δυσάρεστα νέα, έπιασε τα μάγουλά του, δίπλωσε τα πόδια σταυροπόδι και θρήνησε γοερά!
Δολοφονική ενέργεια ο θανατηφόρος τραυματισμός του Γεώργιου Καραϊσκάκη;
Ο Καραϊσκάκης ήταν αδύνατος με μέτριο ανάστημα και οξύθυμος από τη μία, αλλά χαρακτηριζόταν επίσης από την ισχυρή θέληση, την κριτική σκέψη και την ιδιαίτερη ικανότητα στο να λαμβάνει και να εκτελεί εντολές. Πολλές θεωρίες υποστηρίζουν, λοιπόν, ότι ο θάνατός του οφειλόταν σε δολοφονική ενέργεια που σχεδιάστηκε είτε από τους Άγγλους, οι οποίοι ήθελαν να περιοριστεί η Επανάσταση στην Πελοπόννησο, είτε από τον μεγάλο του αντίπαλο, Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο.
Ο Δημήτριος Αινιάν, γραμματέας του Καραϊσκάκη, ο οποίος έγραψε τη βιογραφία του το 1833, υποστήριξε ότι ο Καραϊσκάκης προτού πεθάνει εμπιστεύτηκε στους πολέμαρχους Χατζηπέτρο και Γρίβα ότι: «...λέγουν ότι εν παρόδω τρόπον τινά ανέφερε εις αυτούς ότι επληγώθη από το μέρος των Ελλήνων, ότι εγνώριζεν τον αίτιον και ότι, αν ήθελε ζήση, ήθελε τον κάμει γνωστόν και εις το στρατόπεδον».
Επίσης, στο ποίημα «Γεώργιος Καραϊσκάκης» του Ιωάννη Ζαμπέλιου, ο αρχιστράτηγος φέρεται να λέει στους Χατζηπέτρο και Γρίβα : «Αύριον αν είμαι ζωντανός ακόμη, ελάτε να σας πω έναν μυστικόν». Η συντριπτική πλειονότητα των πρωτογενών πηγών, μεταξύ των οποίων επίσης αυτόπτες, δέχεται ότι ο Καραϊσκάκης πυροβολήθηκε από Τούρκους.
Μπουμπουλίνα: O παράνομος έρωτας του γιου της και η βεντέτα που τη σκότωσε
Από τους νεότερους συγγραφείς ο Γιάννης Βλαχογιάννης υποστήριξε ότι ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος οργάνωσε τη δολοφονία του Καραϊσκάκη. Γράφει χαρακτηριστικά στο βιβλίο του με τίτλο «Καραϊσκάκης»:
«Ο Κόχραν κι ο Τσωρτς, μέσα στις λίγες ημέρες που βρίσκονταν στον Πειραιά, κατάλαβαν πως ένας είχε τη δύναμη να αντιταχθεί στα σχέδιά τους, ο Καραϊσκάκης. Η εντολή που είχανε πάρει ήταν να πνιγεί η επανάσταση στη Στερεά, για να μπορέσει η Αγγλία να πετύχει το διπλωματικό της παιχνίδι, τον περιορισμό, δηλαδή, του απελευθερωτικού κινήματος του Μοριά, για να ‘χει το μικρό, αδύναμο και μισοανεξάρτητο ναυτικό κράτος που θα δημιουργούνταν κάτω από τον έλεγχό της. (…) Ο Καραϊσκάκης έπεσε θύμα της εγγλέζικης πολιτικής στην Ελλάδα και εμπνευστές της σατανικιάς δολοφονίας του στάθηκαν ο Κόχραν, ο Τσωρτς κι ο Μαυροκορδάτος».
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
