Σήμερα συμπληρώνονται 59 χρόνια από το πρώτο δυστύχημα της νεοσύστατης τότε Ολυμπιακής Αεροπορίας. Το δυστύχημα συνέβη στις 29 Οκτωβρίου 1959, όταν το αεροπλάνο που εκτελούσε το απογευματινό δρομολόγιο από την Αθήνα προς τη Θεσσαλονίκη κατέπεσε λίγο μετά την απογείωσή του από το αεροδρόμιο του Ελληνικού, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους και οι 18 επιβαίνοντες (οι 15 επιβάτες και το τριμελές πλήρωμα).
Το αεροσκάφος τύπου "Ντακότα" με κυβερνήτη τον απόστρατο σμήναρχο της Πολεμικής Αεροπορίας Αναστάσιο Καλοβυρνά, απογειώθηκε από το αεροδρόμιο του Ελληνικού στις 17:10, με δεκάλεπτη καθυστέρηση. Κατέπεσε στον Αυλώνα στις 5.30΄ το απόγευμα.
Η πτώση του αεροσκάφους έγινε αντιληπτή από έναν αγρότη της περιοχής, ο οποίος και ειδοποίησε τη Χωροφυλακή.
Οι άνδρες της τοπικής Χωροφυλακής που μετέβησαν πρώτοι στον τόπο του δυστυχήματος ήρθαν αντιμέτωποι με ένα φριχτό θέαμα. Παντού υπήρχαν διαμελισμένα και απανθρακωμένα πτώματα. Ήταν αδύνατο να αναγνωριστούν.
Τα αίτια του δυστυχήματος
Οι εμπειρογνώμονες που έφτασαν στη συνέχεια στο σημείο, διαπίστωσαν ότι ένα από τα φτερά του αεροπλάνου είχε αποκοπεί και ότι βρισκόταν σε απόσταση 4 χιλιομέτρων από την άτρακτο του αεροπλάνου.
Από την πρώτη στιγμή υπήρχαν αντιφατικές εκτιμήσεις για τα αίτια του δυστυχήματος.
Η κυβέρνηση Καραμανλή επικαλέστηκε τις άσχημες καιρικές συνθήκες, ενώ η Ένωση Ιπταμένων Πολιτικής Αεροπορίας θεώρησε υπεύθυνη την ιδιοκτησία της Ολυμπιακής Αεροπορίας, δηλαδή τον Αριστοτέλη Ωνάση, για ελλιπή συντήρηση των αεροσκαφών και την υπεραπασχόληση του ιπτάμενου προσωπικού.
Το επίσημο πόρισμα, που εκδόθηκε αρκετούς μήνες αργότερα, έδειξε ως βασικό αίτιο του δυστυχήματος τη βλάβη του κινητήρα κατά τη διάρκεια της απογείωσης.
