Σπάει καρδιές η εξομολόγηση του πατέρα του νεαρού εύζωνα, ο οποίος «έφυγε» από τη ζωή το βράδυ της Πέμπτης. Αξιοπρεπής, με μάτια υγρά, προσπαθώντας να πνίξει τον λυγμό του για τον χαμό του παλικαριού του, ο κύριος Θωμάς περιέγραψε τη στιγμή που το αντίκρισε νεκρό στο νοσοκομείο.
«Με πήραν τηλέφωνο και με ρώτησαν αν είμαι ο πατέρας του Σπύρου. Στην αρχή ήμουν ψυχρός. Όταν τους είπα “ναι” μου είπαν ότι το παιδί μου ζαλίστηκε και έπεσε από το κρεβάτι. Μετά από λίγο με ξαναπήραν και μου είπαν ότι το παιδί είναι στην ανάνηψη και δεν έχει συνέλθει. Δεν πίστευα τι μου έλεγαν. Πήρα τον θείο του παιδιού μου και ξεκινήσαμε για Αθήνα. Σκεφτόμουν ότι μπορεί να χτύπησε και να είναι σε βαθύ ύπνο. Αυτό ήθελα να πιστέψω. Όταν έφτασα στο νοσοκομείο και τους είδα όλους εκεί κατάλαβα. Τους είπα “γιατί τέτοια υποδοχή;”. Με πήγαν στο δωμάτιο, είδα το παιδί μου ξαπλωμένο, έπεσε πάνω στο στήθος του και παρακαλούσα την καρδιά του να χτυπήσει. Μάταια όμως», είπε στον ΣΚΑΪ ο πατέρας του εύζωνα.
Όπως είπε, το παιδί του είχε όνειρα και είχε προγραμματίσει έτσι τη ζωή του για να τα πετύχει. Ήθελε πολύ να υπηρετήσει στην Προεδρική Φρουρά και μάλιστα είχε «απειλήσει» τους γονείς του ότι αν παρέμβουν για να μη γίνει αυτό θα έπαιρνε αναβολή.
Το όνειρό του έγινε πραγματικότητα. Οι γονείς του κάθε Κυριακή έφταναν από την Πάτρα στην Αθήνα για να τον καμαρώσουν στη φρουρά στην Πλατεία Συντάγματος. Ένιωθαν περήφανοι για τον γιο τους και στέκονταν στο πλάι του, στηρίζοντας όλες τις επιλογές του. Η μοίρα όμως είχε άλλα γραμμένα για τον Σπύρο. Τον πήρε πολύ νωρίς από κοντά τους και τους βύθισε σε ένα βαρύ και ασήκωτο πένθος.
