Η Σαβίνα Γιαννάτου στο Μικρό Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου

Στις 14 & 15 Αυγούστου

Τα κόκκαλά του γίνανε κοράλλια, τα μάτια του μαργαριτάρια…

Το πρόγραμμα του φετινού Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου κλείνει με μία ξεχωριστή συναυλία στο Μικρό Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου. Η Σαβίνα Γιαννάτου και οι Primavera en Salonico εμπνέονται από το τραγούδι του Άριελ, του αγαθού πνεύματος στην Τρικυμία του Σαίξπηρ και δημιουργούν το Watersong, με τραγούδια για το νερό και την έρημο, για τη ζωή και τον θάνατο, τη γονιμότητα, τη μαγεία, την επιθυμία, τον εξαγνισμό. Μαζί τους η Τυνήσια Λάμια Μπεντίουι, που με το χαρακτηριστικό της ηχόχρωμα φέρνει στο Μικρό Θέατρο τον κόσμο της ερήμου. Η αραβική γλώσσα και η διάλεκτος των Βεδουίνων διασταυρώνονται με τις γλώσσες της Μεσογείου. Ούτι, κανονάκι, νέι, βιολί, ακορντεόν, κρουστά, waterphone και κοντραμπάσο είναι τα όργανα που συνοδεύουν τις φωνές, συνδυάζοντας το παραδοσιακό στοιχείο με τον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό. Από την πλευρά του, το video animation λειτουργεί αντιστικτικά στην συναυλία, φέρνοντας τον κόσμο της σημερινής πραγματικότητας, της οικολογικής καταστροφής και της αναγκαστικής μετανάστευσης σε σχέση με το «θέμα» νερό.

Όπως λέει η ίδια η Σαβίνα Γιαννάτου και οι Primavera en Salonico: «Αμίλητο νερό ή λάλον ύδωρ, καθαγιασμένο ή καταραμένο, απρόσιτο και σπάνιο ή ορμητικό και επικίνδυνο, δεν έπαψε ποτέ να αποτελεί μέρος της καθημερινής μαγείας της ύπαρξής μας. Τραγούδια παραδοσιακά και αναγεννησιακά, από διάφορες χώρες, «συμπλέουν» με το οπτικό υλικό και φτιάχνουν ιστορίες για το νερό και τη δύναμή του, για τη ζωή που μπορεί να δώσει και να στερήσει. Τραγούδια για τη βροχή, τη θάλασσα, τα ποτάμια, τα δάκρυα, τις σταγόνες, για το νερό στο σώμα, για το σώμα στο νερό. Το σώμα μας».