Δραματικές είναι οι περιγραφές των ανθρώπων που κατάφεραν και σώθηκαν από τη φονική σύγκρουση των δύο τρένων στα Τέμπη. Μιλούν και λυγίζουν φέρνοντας στο μυαλό τις εφιαλτικές στιγμές που έζησαν μέσα στο τρένο του θανάτου, που στοίχισε τη ζωή σε τουλάχιστον 57 ανθρώπους τη μοιραία νύχτα της 28ης Φεβρουαρίου.
Τέμπη: «Μαμά έλα να με πάρεις, τράκαραν τα τρένα, καιγόμαστε!»
Για τις πρώτες στιγμές της σύγκρουσης και τις αντιδράσεις του κόσμου μέσα στο τρένο μιλάει ένας εκ των τραυματιών ο κ. Θεόδωρος Κατσιούλης στο STAR. «Με το που άνοιξα τα μάτια μου επικρατούσε απόλυτη σιγή για ένα δευτερόλεπτο, δύο, απόλυτο σκοτάδι. Καπνός στην αριστερή πλευρά του τρένου. Έπεσα κάτω, σφηνώθηκα σε κλάσματα του δευτερολέπτου και λέω ''τι έγινε εδώ''. Ούτε κατάλαβα».
«Μας έσωσε ένας νεαρός που έσπασε το παράθυρο»
Κόβουν την ανάσα οι περιγραφές του τραυματία που επέζησε της πολύνεκρης τραγωδίας. «Ένα παιδί ανέβηκε πάνω στο βαγόνι κι έσπασε το παράθυρο. Χτυπούσε με μπουνιές. Του φώναζα: ''πάρε ένα σίδερο, πάρε ένα ξύλο.'' Πήρε ένα ξύλο, χτύπησε το τζάμι, λίγο άνοιξε. Του λέω ''σπάστο, σπάστο όλο''. Το έσπασε όλο. Το παιδί έφυγε. Δεν ξέρω που πήγε. Σκοτάδι ήταν.», λέει στη Λευκή Γεωργάκη.
Τέμπη: Θρίλερ με δύο αγνοούμενους που δεν έχουν ταυτοποιηθεί
«Βγήκε μία κοπέλα τρέχοντας και πήδηξε και δεύτερο και βγήκα εγώ. Κοιτάω κάτω και με το που βγήκα είδα ότι είχε ύψος. Λέω: "να πηδήξω, πού να πηδήξω τώρα εδώ''. Προσπαθούσα να δω, να πηδήξω. Μια γυναίκα που ήταν με δύο παιδιά λέει ''σε παρακαλώ πάρε το κοριτσάκι, πιάσε το κοριτσάκι να πέσει'', ήταν περίπου 10 - 11 χρόνων. Το έπιασα λίγο. Παγωμένο ήταν το κοριτσάκι, παγωμένο. Σιγά - σιγά του λέω πήδηξε κάτω. Μετά ήταν κι ο γιος της, τον κρατούσε λίγο, πήδηξε κι αυτός.Με το που πήδηξε ο γιος της, πήδηξα κι εγώ».


Ο τραυματίας δείχνει στην κάμερα του STAR το γεμάτο αίματα μπουφάν του που παρέλαβε από το αστυνομικό τμήμα Τεμπών.
Τέμπη: Φωνές και πανικός - Τα πρώτα δευτερόλεπτα μετά τη σύγκρουση
«Ακούγαμε φωνές, φώναζαν βοήθεια. Πανικός παιδιά. Πραγματικά πανικός. Ακούγαμε ανθρώπους που ήταν πεσμένοι κάτω. Φώναζαν: ''το χερι μου, το πόδι μου''. Δεν το πιστεύαμε. ''Δώστε ένα μπουφάν''. Κρύωναν οι άνθρωποι. Υπήρχε αλληλοβοήθεια από τους ανθρώπους», προσθέτει ο κ. Κατσιούλης.
«Μόλις άνοιξα τα μάτια μου, είδα τον θάνατο μου. Ήμουν πεσμένος στο έδαφος, χτυπημένος, παντού είχε σκοτάδι. Έκανα την προσευχή μου», αφηγείται στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Θ. Κατσιούλης, συγκλονισμένος απ’ όσα βίωσε.

Στην κατάσταση της υγείας του αναφέρεται ο κ. Κατσιούλης. «Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό σε αυτή την τεράστια σύγκρουση που έγινε.(...) Μου έχει μείνει η δύναμη, η ώθηση που με τράνταξε και με πέταξε 30 εκατοστά από τη θέση μου. Σε 30 εκατοστά πέταγμα να φανταστείτε πόσο μεγάλη ήταν η δύναμη που έσπασα τη μύτη μου, έχω λίγα κατάγματα στο κεφάλι, όλη η δεξιά μου πλευρά είναι χτυπημένη με μώλωπες, τα χέρια μου έχουν τραύματα, αν βλέπετε, από τα σίδερα κι όλα αυτά», αναφέρει.
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο.