Έχεις κι εσύ την απορία γιατί ο Άγιος Βασίλης δε μας καταδέχεται στα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς; Ή τι σημαίνει «ζαχαροκάντυο ζυμωτή»; Η απάντηση είναι εντελώς απροσδόκητη και ανατρεπτική, γιατί σίγουρα δεν ήξερες ότι ουσιαστικά τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς είναι ένα… ερωτικό ποίημα.
Σύμφωνα με την παράδοση, την εποχή του Βυζαντίου ένας νεαρός φτωχής καταγωγής είχε ερωτευτεί μια αρχοντοπούλα.
Οι κοινωνικοί κανόνες όμως εκείνης της εποχής του απαγόρευαν να την πλησιάσει και να της απευθύνει τον λόγο, αφού προέρχονταν από διαφορετικές κοινωνικές τάξεις. Η μοναδική ευκαιρία να της πει μια κουβέντα ήταν κατά τη διάρκεια των εορτών κι αυτό μόνο για να ανταλλάξουν ευχές.
Ο νεαρός λοιπόν, που βασανιζόταν από τον έρωτά του για την αρχοντοπούλα, αποφάσισε να εντάξει ένα ερωτικό ποίημα ανάμεσα στους στίχους των καλάντων της Πρωτοχρονιάς, ένα κρυφό μήνυμα, αν θέλετε, προς τον έρωτά του.
Έτσι λοιπόν, ο στίχος που λέει «ψηλή μου δεντρολιβανιά», απευθύνεται σε εκείνη, που ήταν ψηλή και όμορφη.
Επειδή μάλιστα φορούσε ένα από τα κωνικά καπέλα με τούλι στην κορυφή, την αποκαλεί «Εκκλησιά με τ’ Άγιος Θόλος» και της λέει ότι δεν τον καταδέχεται, παρά το γεγονός ότι έρχεται ο Άγιος Βασίλης, γιατί είναι μια αρχόντισσα κυρία!
Για το τέλος, δε, αφήνει λόγια γλυκά σαν ζάχαρη, αφού την αποκαλεί «ζαχαροκάντυο ζυμωτή», δηλαδή φτιαγμένη από ζάχαρη και τον παρακαλεί να του ρίξει μιας ματιά («δες και με το παλικάρι»).
Τα κάλαντα αυτά πέρασαν από γενιά σε γενιά κι έφτασαν μέχρι τις μέρες μας. Να που οι αλλοπρόσαλλοι στίχοι, λοιπόν, βγάζουν κάποιο νόημα!
