Αν ο δρόμος σάς οδηγήσει προς τη Μακεδονία ή ακόμη αν θέλετε να την γνωρίσετε από κοντά, υπάρχει ένας επίγειος παράδεισος στους πρόποδες του Μπέλες, ο οποίος απέχει περίπου 600 χλμ. από την Αθήνα και 100 χλμ. από τη Θεσσαλονίκη. Πρόκειται για ένα γραφικό χωριό, ασύλληπτης ομορφιάς, με χαρακτηριστικά στοιχεία του τα πλατάνια και τα τρεχούμενα νερά.
Άλλοι το αποκαλούν «Διαμάντι του Μπέλες», άλλοι «Μικρή Κωνσταντινούπολη»…άλλοι το γράφουν με ένα «ρ» και άλλοι με δύο. Όμως όπως και αν το πει ή το γράψει κανείς, αυτό το μέρος, στο οποίο αντικρύζει κανείς «το μεγαλείο της φύσης»... αξίζει να το δείτε.
Όσοι φυσικά δεν το ξέρετε ήδη, αναφέρομαι στα Άνω Πορρόια Σερρών και... αυτοί είναι οι λόγοι που κάνουν αυτό το χωριό ξεχωριστό.
Από τα αμφιθεατρικά χτισμένα Άνω Πορρόια και σε υψόμετρο περίπου 400 μ. στους πρόποδες του Μπέλες, μπορεί κανείς να αγναντέψει την κοιλάδα και τη λίμνη Κερκίνη.
Από την περίοδο του μεσοπολέμου ακόμα, το χωριό αποτελούσε ένα μοναδικό πολιτιστικό κέντρο, χάρη στην ομορφιά του φυσικού του περιβάλλοντος, στην αγορά του που έσφυζε από ζωή, στις γιορτές και τα πανηγύρια που διοργανώνονταν. Μέχρι σήμερα, εξακολουθούν να είναι ένα χωριό- όαση. Να σκεφτεί κανείς, ότι το 1935 λειτούργησε αυτόνομη πετρελαιοκίνητη μονάδα, χάρη στην οποία ηλεκτροφωτίστηκε όλο το χωριό. Κι αυτό σε μια εποχή που ακόμα και τα μεγάλα αστικά κέντρα δεν είχαν τολμήσει να αξιοποιήσουν τη μεγάλη εφεύρεση του Έντισον.
Η 6η Απριλίου 1941, ο ήρωας λοχίας Ίτσιος και το πρώτο γνωστό έγκλημα πολέμου από τους ναζιστές στην Ελλάδα
Στην πέτρινη κεντρική πλατεία, η οποία είναι σαν ένας μεγάλος κήπος, βρίσκεται η προτομή του ήρωα ανωπορροϊότη λοχία, Δημήτρη Ίτσιου. Η θυσία του για την πατρίδα αποτελεί και το πρώτο γνωστό έγκλημα πολέμου από τους ναζιστές στην Ελλάδα.
Ο Ίτσιος είχε διαταχθεί να καλύψει με το πολυβολείο του Π8 στην περιοχή Ομορφοπλαγιά του όρους Μπέλες. Κατά την επίθεση των Γερμανών, στις 6 Απριλίου 1941 το πολυβολείο άντεξε, προκαλώντας στον εχθρό μεγάλη φθορά (περίπου 230 νεκροί), παρά το σφοδρό κανονιοβολισμό και το βομβαρδισμό από αέρος που δέχονταν οι Έλληνες.
Ο λοχίας Ίτσιος παραδόθηκε μαζί με τους άνδρες του όταν τα πυρομαχικά τους εξαντλήθηκαν. Παρά το γεγονός ότι παραδόθηκε, ο Γερμανός στρατηγός Σόρνερ τον εκτέλεσε εν ψυχρώ.
Ο σημερινός επισκέπτης του Π8 μπορεί να εντοπίσει ακόμη και τον βράχο όπου ο λοχίας έπεσε και ξεψύχησε όταν πυροβολήθηκε. Τον Απρίλιο κάθε έτους, τελούνται στα Άνω Πορρόια Σερρών επιμνημόσυνη δέηση στη μνήμη του λοχία Δημήτριου Ίτσιου και κατάθεση στεφάνων στην προτομή του.
Στο βάθρο της προτομής του ήρωα, αναγράφονται επίσης τα ονόματα αξιωματικών και οπλιτών που έχασαν τη ζωή τους πολεμώντας τον Γερμανό εισβολέα στο Μπέλες.
Τα καλντερίμια και οι βρύσες
Δεν είναι όμως μόνο το δάσος με τα αμέτρητα πλατάνια. Τα καλντερίμια των «μαχαλάδων», οι περίπου 25 βρύσες με το κρυστάλλινο νερό που θα βρει κανείς διάσπαρτες σε κάθε γωνιά του χωριού, είναι μερικά ακόμα στοιχεία που του χαρίζουν μια μοναδική γραφικότητα.
Οι κάτοικοι
«Οι πρώτοι κάτοικοι των Πορροΐων ήταν βουλγάρικες και τούρκικες οικογένειες και το 1819 εγκαταστάθηκαν οι πρώτοι βλάχοι. Ως το 1822 ήρθαν 5.000 άτομα» εξηγεί ο πρόεδρος του βλάχικου συλλόγου (λειτουργεί από το 1985), Πέτρος Δούκας. Η άφιξη των Μικρασιατών αργότερα, ήταν καθοριστική στην άνθιση του χωριού. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, οι κάτοικοι αριθμούν στους 970. Για πολλά χρόνια, βασική ασχολία των κατοίκων ήταν η καπνοκαλλιέργεια.
Από την πλατεία, στη διαδρομή προς το Φράγμα και τον Άη Γιώργη
Η κεντρική πλατεία είναι το σημείο κατατεθέν του χωριού αλλά και το σημείο συνάντησης όλων των κατοίκων. Κάτω από τα πλατάνια απολαμβάνει κανείς τον καφέ του και τα παιδιά χαίρονται να παίζουν στη φύση.
Ακριβώς από πάνω είναι η πλατεία της «όασης», του ιστορικού κέντρου διασκέδασης-εστιατορίου, (έχει διατηρήσει αυτή την επωνυμία όλα αυτά τα χρόνια).
Η τρίτη πλατεία είναι της Παναγιάς, όπως την αποκαλούν, όπου εκεί βρίσκεται η ιστορική εκκλησία «Κοιμήσεως της Θεοτόκου», ενώ ακριβώς δίπλα, από τη μια πλευρά βρίσκεται το νηπιαγωγείο και από την άλλη το δημοτικό σχολείο, που φιλοξενεί μαθητές από πέντε χωριά.
Η διαδρομή προς το Φράγμα είναι αυτή που θα σας μαγέψει. Είτε με το αυτοκίνητο, είτε με τα πόδια, είτε με άλογα, θα περιηγηθείτε σε ένα παραμυθένιο τοπίο, στο οποίο βασιλεύουν τα βαθύσκιωτα πλατάνια και οι ήχοι των γάργαρων νερών. Στη διαδρομή σας μάλιστα υπάρχουν καταστήματα εστίασης για φαγητό ή καφέ, που φημίζονται για τις σπεσιαλιτέ τους, όπως το βουβαλίσιο κρέας και τη φρέσκια πέστροφα από τη λίμνη.
Ο δρόμος θα σας οδηγήσει στο ιστορικό εκκλησάκι του Άη Γιώργη, από όπου μπορεί να δει κανείς… όλη την κοιλάδα να διατείνεται στα πόδια του...
Μια βόλτα, μια επίσκεψη, ένας περίπατος ή ακόμη καλύτερα λίγες μέρες σε αυτό τον τόπο... θα γαληνέψει την ψυχή σας!
Ρεπορτάζ Σοφία Βάγκα
e-mail svagka@star.gr
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
