Αποφεύγουμε τις κοινωνικές επαφές και δεν πηγαίνουμε σε φιλικά σπίτια που μας καλούν. Κι’ αυτό γιατί οι ενήλικες μπορούν να κρατηθούν σε απόσταση.
Δέκα δημιουργικές προτάσεις για το παιδί τώρα που έληξε η καραντίνα
Τα παιδιά όμως όχι. Την προηγούμενη εβδομάδα είχαμε «ραντεβού» με μια φίλη της κόρης μου στο πάρκο. Δηλαδή είπαμε ότι θα περπατήσουμε παρέα, δυο μαμάδες και δυο παιδιά, κρατώντας τις αποστάσεις. Συζητήσαμε από πριν με τα παιδιά για το τι επιτρέπεται και τι όχι. Φυσικά αρκετές φορές τους υπενθυμίζαμε μη αυτό και μη εκείνο: «Όχι είστε πολύ κοντά, όχι ελάτε πιο εδώ, όχι μην το πιάνετε αυτό». Καλά τα πήγαιναν μέχρι που τα παιδιά ήθελαν να αγκαλιαστούν. Αυτό όμως ήταν εκτός ορίου. Και τότε έβαλε κάτι κλάματα η κόρη μου που μας άκουσαν πολλές γειτονιές τριγύρω. Δεν την λες και χαλαρωτική αυτήν τη βόλτα.
Το ίδιο έγινε και όταν είδε τη γιαγιά της. Ήθελε τόσο πολύ να τρέξει και να χωθεί στην αγκαλιά της. Κι εγώ η «κακιά» μαμά δεν την άφηνα. Δεν μπορούσε να καταλάβει το γιατί αφού τόσο καιρό είμαστε μέσα και δεν βλέπουμε κανέναν και τα μέτρα έχουν χαλαρώσει και…και… «Μου ραγίζει η καρδιά που δεν μπορώ να αγκαλιάσω τη γιαγιά» μου είπε και έκλαιγε γοερά. Στην οικογένειά μας έχουμε ανθρώπους που ανήκουν στην ομάδα υψηλού κινδύνου και γι’ αυτό είμαστε παραπάνω από προσεκτικοί. «Μήπως έχουμε γίνει υποχόνδριοι;» σκέφτηκα.
«Μήπως τελικά έχουμε φοβηθεί περισσότερο από όσο θέλουμε να πιστεύουμε;» «Και πόσο μας έχει επηρεάσει αυτός ο φόβος»; Πήρα την κόρη μου στην αγκαλιά μου και την άφησα να κλαίει όσο ήθελε. Δεν της μιλούσα, μόνο την κρατούσα αγκαλιά. Όταν σταμάτησε, σκούπισε τα δάκρυά της και μου είπε: «Το ξέρω ρε μαμά ότι αυτός ο κορωνοιός δεν μας αφήνει να κάνουμε αυτά που θέλουμε. Ευτυχώς που μπορώ τουλάχιστον να βλέπω τη γιαγιά έστω και από απόσταση».
Συντάκτης: Νάντια Γεωργίου
Πηγή: allyou.gr
Διαβάστε όλα τα lifestyle νεα, για Celebrities και Media.
