Ήταν Νοέμβριος του 1999 όταν δύο αστυνομικοί πυροβόλησαν και σκότωσαν τον άοπλο 19χρονο φοιτητή Γκάρι Χόπκινς Τζούνιορ, στο Μέριλαντ των Ηνωμένων Πολιτειών. Σχεδόν 21 χρόνια μετά, οι ΗΠΑ αλλά και ολόκληρος ο πλανήτης συνταράσσονται από τη δολοφονία ενός ακόμα μαύρου Αμερικανού, του Τζορτζ Φλόιντ.
Η μητέρα τού Γκάρι, Μάριον Γκρέι Χόπκινς, ακτιβίστρια για την κοινωνική δικαιοσύνη, περιέγραψε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ τη δολοφονία του γιου της και μίλησε για την κουλτούρα της ατιμωρησίας της αστυνομικής βίας που διέπει τις ΗΠΑ.
«Υπάρχουν τόσοι πολλοί Γκάρι Χόπκινς Τζούνιορ, τόσοι πολλοί Τζορτζ Φλόιντ, τόσοι Έρικ Γκάρνερ και η λίστα συνεχίζεται...», είπε χαρακτηριστικά και ζήτησε δραστικές αλλαγές για να σταματήσει η υπερβολική χρήση βίας από τους αστυνομικούς.
Το χρονικό της υπόθεσης
Δύο εβδομάδες αφότου έχασε τον σύζυγό της έπειτα από σύντομη ασθένεια, η Μάριον Γκρέι Χόπκινς έμελλε να βιώσει ένα ακόμα πιο τραγικό γεγονός, τη δολοφονία του 19χρονου γιου της Γκάρι από αστυνομικούς.
Εκείνη τη μαύρη ημέρα, ο Γκάρι αποφάσισε να πάει μαζί με τα ξαδέρφια και τους φίλους του στο πάρτι που διοργάνωνε ο προϊστάμενός του στον τοπικό πυροσβεστικό σταθμό, στην Κομητεία Πρινς Τζορτζ του Μέριλαντ.
Κατά τη διάρκεια του πάρτι, ένας από τους φίλους του είχε λεκτική διαμάχη με άλλο προσκεκλημένο. Όταν τελείωσε το πάρτι και ο Γκάρι με τους φίλους του μπήκαν στα αυτοκίνητά τους για να φύγουν, ένας αστυνομικός τούς εμπόδισε την έξοδο με το περιπολικό του και σημάδεψε με το όπλο του τον Γκάρι στο κεφάλι. Ένας δεύτερος αστυνομικός τον πυροβόλησε στο στήθος και τον σκότωσε. Και οι δύο ήταν εκτός υπηρεσίας και δούλευαν ως σεκιούριτι στο πάρτι.
Η μητέρα του ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι ο Γκάρι ήταν άοπλος, αλλά και ότι δεν υπήρχαν ναρκωτικά, αλκοόλ ή όπλα στην παρέα.
«Δεν υπήρχε καν σωματική διαμάχη, ήταν απλά νέα παιδιά που μάλωναν. Δεν υπήρχε κανένας λόγος να τον σκοτώσουν εκείνο το βράδυ. Ίσα ίσα ήταν ο ειρηνοποιός της παρέας που μέχρι τελευταία στιγμή φρόντιζε να μπουν όλοι στα αυτοκίνητά τους με ασφάλεια», εξήγησε και απέδωσε τη δολοφονία στο γεγονός ότι «ο Γκάρι είχε προγραμματιστεί να καταθέσει εναντίων αυτών των δύο αστυνομικών, καθώς λίγους μήνες νωρίτερα ήταν μάρτυρας στην υπερβολική χρήση βίας από την πλευρά τους εναντίον ενός νεαρού στην περιοχή. Οπότε πιστεύω ότι τον δολοφόνησαν για να μην καταθέσει, παρόλο που οι ίδιοι αρνούνται ότι γνώριζαν ποιος ήταν».
Οι δύο αστυνομικοί δεν καταδικάστηκαν ποτέ. Ο αξιωματικός που πυροβόλησε τον Γκάρι κατηγορήθηκε για ανθρωποκτονία, αλλά έπειτα από δίκη αθωώθηκε από τον δικαστή. Αντίθετα, στον αστυνομικό που ξεκίνησε το περιστατικό δεν απαγγέλθηκαν ποτέ κατηγορίες.
Ο πόνος της μητέρας μετατράπηκε σε δύναμη
Λίγο καιρό μετά τη δολοφονία του γιου της, η Μάριον Γκρέι Χόπκινς αποφάσισε να μετασχηματίσει σε δύναμη τον πόνο της.
Το 2000 ξεκίνησε το έργο της ως ακτιβίστρια για την κοινωνική δικαιοσύνη, τις πολιτικές ελευθερίες και την αστυνομική λογοδοσία. Το 2015 συνδημιούργησε με άλλες μητέρες, τα παιδιά των οποίων δολοφονήθηκαν από αστυνομική ή άλλη βία, την οργάνωση «Συμμαχία των Ανήσυχων Μητέρων». Ο σκοπός της οργάνωσης είναι να υποστηρίξει οικογένειες θυμάτων στη θεραπεία τους ή στο δικαστικό τους αγώνα, αλλά και να ζητήσει νομοθετικές και πολιτικές αλλαγές στην κατεύθυνση του τερματισμού της αστυνομικής βαναυσότητας.
Η δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ, 21 χρόνια μετά
Σχεδόν 21 χρόνια μετά τη δολοφονία του Γκάρι, ο κατάλογος των θυμάτων αστυνομικής βίας στις ΗΠΑ μεγαλώνει. Η Μάριον Γκρέι- Χόπκινς εξομολογήθηκε πως όταν είδε το βίντεο της δολοφονίας του Τζορτζ Φλόιντ ένιωσε «να τραυματίζεται ξανά».
«Στην αρχή ήμουν πολύ διστακτική να δω το βίντεο της δολοφονίας του Τζορτζ Φλόιντ. Σκέφτηκα αμέσως τη μητέρα του Έρικ Γκάρνερ, ο οποίος το 2014 δολοφονήθηκε με παρόμοιο τρόπο. Έτσι, όταν κάποιος μου έστειλε το βίντεο, δίσταζα να το παρακολουθήσω, αλλά τελικά απρόθυμα το έκανα. Όταν το είδα, ένιωσα ξανά τραυματισμένη, ένιωσα ξανά το θάνατο του γιου μου. Όπως νιώθω κάθε φορά που ακούω δολοφονίες- δεν θα πω θανάτους- από αστυνομικούς ενάντια σε ανθρώπους άλλου χρώματος, ενάντια σε οποιονδήποτε άνθρωπο», ανέφερε.
Επίσης, επεσήμανε πως βλέποντας το βίντεο «άναψε η φλόγα μέσα μου. Η φλόγα αυτή υπήρχε, αλλά την αναζωπύρωσε για να κάνω περισσότερα, να κινητοποιήσω τους ανθρώπους ώστε να πούμε: αρκετά!».
Εξομολογείται στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι μπορεί να πέρασε πρόσφατα μια περιπέτεια υγείας καταφέρνοντας να ξεπεράσει καρκίνο στο στήθος, αλλά δεν ήταν η ασθένεια που την αποθάρρυνε.
«Όταν βρίσκεσαι εκεί έξω για 20 χρόνια, κάποιες φορές χάνεις την ελπίδα, παρόλο που εγώ συχνά λέω ότι χωρίς ελπίδα δεν έχεις τίποτα. Αλλά όταν βλέπεις αυτούς τους θανάτους ξανά και ξανά, μπορεί να αισθανθείς ότι τίποτα δεν αλλάζει», τόνισε.
Σύμφωνα με την κ. Γκρέι- Χόπκινς, περισσότεροι από 1.000 άνθρωποι δολοφονούνται από την αστυνομία στις ΗΠΑ κάθε χρόνο. «Πολλές φορές οι αστυνομικοί αυτοί μένουν ατιμώρητοι. Δεν υπάρχει λογοδοσία, δεν υπάρχει διαφάνεια στις περισσότερες από αυτές τις περιπτώσεις», λέει. Από το θάνατο του γιου της μέχρι σήμερα η ίδια αισθάνεται ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει σχετικά με την αστυνομική βιαιότητα.
