Σαν σήμερα στις 12 Δεκεμβρίου του 1987, έφυγε από τη ζωή ένας σπουδαίος κωμικός, ο οποίος έγραψε ιστορία στον χώρο του θεάτρου και του ελληνικού κινηματογράφου. Ο λόγος για τον ηθοποιό Νίκο Σταυρίδη, ο οποίος πρωταγωνίστησε σε 120 ταινίες.
Νίκος Κούρκουλος: Τα παιδιά του, το κακό προαίσθημα και η αιτία θανάτου του
Γνωρίζοντας τον ηθοποιό Νίκο Σταυρίδη - Το βιογραφικό του
- Γεννήθηκε το 1910 στο Βαθύ της Σάμου
- Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε βοηθώντας τον πατέρα στο μπακάλικο που διατηρούσε, ενώ μετέπειτα εργάστηκε ως βοηθός καραγκιοζοπαίχτη και ως βοηθός μηχανικού προβολής
- Μετακόμισε στην Αθήνα το 1928 και παρόλες τις καλλιτεχνικές ανησυχίες που είχε στην αρχή εργάστηκε σε μια αποθήκη υλικού πολέμου στον Πειραιά, όπου έβαζε αρβύλες κατά μέγεθος. Η οικονομική του κατάσταση ήταν αρκετά δύσκολή και μόλις μετά βίας τα έβγαζε πέρα
- Αφορμή για να αποφασίσει να ασχοληθεί με το θέατρο ήταν μία παράσταση στο θέατρο «Έντεν» και αποφασισμένος, την επόμενη χρονιά πείθοντας με το ταλέντο του, πρωτοεμφανίστηκε στη σκηνή στο έργο «Λοβιτούρα», ως λούτρος, ο οποίος γυάλιζε τα παπούτσια του Βασίλη Αυλωνίτη
Βασίλης Αυλωνίτης: Ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα και εγκατέλειψε τη σύζυγό του
- Η χαρακτηριστική του φωνή και το ταλέντο στο να αυτοσχεδιάζει, του άνοιξαν τις πόρτες στον καλλιτεχνικό χώρο
- Το 1939 ασχολήθηκε με την οπερέτα, αλλά από το 1942 και μετά, σχημάτισε θιάσους επιθεώρησης σε συνεργασία με δημοφιλείς ηθοποιούς, όπως οι: Μαρίκα Νέζερ, Τάκης Μηλιάδης, Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, Καίτη Ντιριντάουα, Ρένα Βλαχοπούλου, Σοφία Βέμπο, Κώστας Χατζηχρήστος κ.ά. συμμετέχοντας σε περισσότερες από 100 παραστάσεις, οι οποίες απογείωσαν την επιθεώρηση.
Η απόπειρα αυτοκτονίας σε νεαρή ηλικία - τον έσωσε το ποτό
Όταν Νίκος Σταυρίδης ήταν ακόμα νεαρός και έψαχνε δουλειά στο θέατρο, του δόθηκε μία ευκαιρία να εμφανιστεί σε έναν μικρό ρόλο με την Κούλα Γκιουζέπε στο θέατρο «Έντεν». Απέτυχε παταγωδώς... Αυτή του η αποτυχία του κόστισε τόσο πολύ, που ο ηθοποιός αποφάσισε να βάλει τέλος στη ζωή του. Πήρε ένα μπουκάλι ούζο και ανέβηκε στην Ακρόπολη με σκοπό να αυτοκτονήσει. Έτσι όπως ήταν μεθυσμένος, όμως, έπειτα από την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, ξέχασε για ποιον λόγο κατευθύνθηκε στον Ιερό Βράχο και έτσι το σχέδιό του ναυάγησε και έτσι γλίτωσε…
Γιώργος Φούντας: Ο γάμος με τη Ζώκα και το «όχι» σε ρόλο του Τζέιμς Μποντ
Οι τρεις γάμοι και η αδυναμία στη μοναχοκόρη του, Δανάη
Ο Νίκος Σταυρίδης, παρόλο που δεν ήταν όσο γοητευτικός όσο άλλοι ηθοποιοί της γενιάς του, παντρεύτηκε τρεις φορές και παραδεχόταν ότι οι γυναίκες ήταν η αδυναμία του. Ωστόσο, η τραγική απώλεια της πρώτης του συζύγου τον σημάδεψε. Όταν πρωτοπαντρεύτηκε με την 27χρονη ηθοποιό Ντόρα Καριώτου, ανακάλυψαν ότι έχει όγκο στο κεφάλι. Παρόλες τις προσπάθειες για θεραπεία, τελικά δεν τα κατάφερε.
Ο Νίκος Σταυρίδης, συντετριμμένος, είχε εξομολογηθεί: «Πέθανε στην Αγγλία, μετά από μία εγχείρηση όγκου στο κεφάλι. Εγώ γύρισα στη Θεσσαλονίκη σωστό ράκος. Έπαιζα τότε στο Μετροπόλ. Βγήκα στη σκηνή. Το θέατρο ήταν κατάμεστο. Το γεγονός του θανάτου της γυναίκας μου είχε μαθευτεί. Ξαφνικά την είδα σαν όραμα μπροστά μου. Έχασα τα λόγια μου. Στην πλατεία φάνηκαν τα πρώτα μαντίλια που σφούγγιζαν κλαμένα μάτια. Έπαιζα κωμωδία και αντί να γελάει ο κόσμος, έκλαιγε, και μάλιστα με λυγμούς. Πλησίαζε στο τέλος το νούμερό μου, όταν άρχισε να φτάνει στην πλατεία ένα βουητό “Φτάνει, φτάνει, φτάνει…”. Και μετά ένα ξέφρενο χειροκρότημα».
Ο Νίκος Σταυρίδης παντρεύτηκε άλλες δυο φορές και στον τελευταίο του γάμο απέκτησε τη μοναχοκόρη του Δανάη, στην οποία είχε απίστευτη αδυναμία. Εκείνη μετακόμισε στο εξωτερικό, όπου παντρεύτηκε και απέκτησε τέσσερα παιδιά. Παρόλα αυτά, ο Νίκος Σταυρίδης γηροκομήθηκε από τη Μαρίνα Παυλίδη, κόρη της τελευταίας του συντρόφου, στο σπίτι του στην Κάτω Κηφισιά, έχοντας ως εγγόνια του τα δύο της παιδιά.
Οι ταινίες που άφησαν ιστορία και το ταλέντο του στον αυτοσχεδιασμό
Το ταλέντο του Νίκου Σταυρίδη ήταν πηγαίο και ο τρόπος που υποδυόταν τους ρόλους του, ήταν αβίαστος και αυθεντικός. Είχε ένα χαρακτηριστικό γέλιο, δυνατό και κοφτό, το οποίο μπορούσε να διαχειριστεί όπως επιθυμούσε, ανάλογα με την περίσταση. Εκεί, δηλαδή, που ξεκαρδιζόταν, εκεί απότομα σοβάρευε.
Οι ταινίες οι οποίες ξεχώρισαν και αγαπήθηκαν πολύ από το κοινό ήταν οι: Η Ωραία των Αθηνών (1954), Οι παπατζήδες (1954), Γραφείο συνοικεσίων (1956), Μπαρμπαγιάννης ο Κανατάς (1957), Η Φτώχεια Θέλει Καλοπέραση (1958), Τα κίτρινα γάντια (1960), Η Χιονάτη και τα 7 γεροντοπαλίκαρα (1960), Σταμάτης και Γρηγόρης (1962), Η Αθήνα την νύχτα (1962), Κορόιδο Γαμπρέ (1962), Ζητείται τίμιος (1963), Ο αδελφός μου ο τροχονόμος (1963), Ο Εξυπνάκιας (1966), Ψυχραιμία Ναπολέων (1968), Ξύπνα καημένε Περικλή (1969), Ο άνθρωπος ρολόι (1972) κ.ά.
Η αξιοπρεπής αποχώρηση από τον καλλιτεχνικό χώρο και το παράπονο
Σε συνέντευξη που είχε δώσει στα τέλη της δεκαετίας του 1970, στην εφημερίδα «Ακρόπολις», είχε αποκαλύψει ότι η αποχώρησή του από τη σκηνή θα σήμαινε και το τέλος της ζωής του. Η κατώτερη σύνταξη που του αναλογούσε τότε ήταν 7.000 δραχμές.
Εκείνος, είχε εξομολογηθεί με παράπονο ότι: «Δεν θέλω σύνταξη παρηγοριάς. Προτιμώ να πεθάνω, πριν αναγκαστώ να πάρω αυτά τα χρήματα. Θα είναι μια ζωή χωρίς αξιοπρέπεια. Δεν θα μπορέσω να ζήσω».
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
