Μια δίκη για τα αποκαΐδια μιας σαρωτικής καταστροφής, ενός «μπάχαλου» που στην αργκό των αντιεξουσιαστών λέγεται «φεστιβάλ μολότοφ», αλλά στη γλώσσα των καθημερινών ανθρώπων λέγεται ανομία και χάος που οδηγεί ανθρώπους και επιχειρήσεις στον Καιάδα, έγινε μετά από 6,5 χρόνια στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών.
Ήταν 12 Φεβρουαρίου 2012 όταν σε εκείνα τα φρικτά επεισόδια που συνόδευσαν τις διαδηλώσεις κατά του PSI και της ψήφισης του δεύτερου μνημονίου πυρπολήθηκε η πολιτιστική κληρονομιά που συνόδευε ένα από τα πιο ιστορικά κτίρια στο κέντρο της Αθήνας. Το κτίριο που στέγαζε τους κινηματογράφους «Αττικόν» και «Απόλλων» καθώς και το ιστορικό κατάστημα της “Kosta Boda” στην οδό Σταδίου και Χρ. Λαδά.
Ακριβώς δυο «μαγαζιά» δίπλα από το σημείο όπου 2 χρόνια πριν, το 2010, κάποιοι άλλοι «μπαχαλάκηδες» έκαψαν την Μαρφίν και μαζί ανθρώπινες ζωές. Ποτέ στα χρόνια της κρισης , στα χρόνια της ισοπέδωσης των πάντων, η Αθήνα, δεν έμοιαζε πιο παρακμιακή πόλη, παραδομένη σε ένα χάος «μπαχαλάκηδων».
ΠΑΝΩ ΑΠΟ 2 ΩΡΕΣ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 200 ΜΟΛΟΤΟΦ
Σήμερα το πρωί συζητήθηκε στο Διοικητικό Πρωτοδικείο αγωγή της εταιρείας «Kosta Boda» κατά Ελληνικού Δημοσίου, Αστυνομίας, Περιφέρειας, Δήμου και Πυροσβεστικής, για την ολοσχερή καταστροφή του καταστήματός της στην οδό Σταδίου και Χρ. Λαδά. Εκεί στεγαζόταν επί 40 χρόνια το περίφημο κατάστημα της «Kosta Boda» που καταστράφηκε ολοσχερώς οδηγώντας την εταιρεία σε πτώχευση. Μαζί με την εταιρία, εργαζόμενοι βρέθηκαν στο δρόμο αφού δεν μπορούσαν να καταβληθούν αποζημιώσεις , ενώ ουσιαστικά παραδόθηκε στις φλόγες ένα πολιτιστικό κόσμημα της Αθήνας, το νεοκλασσικό κτίριο του Τσίλερ, ένα από τα τα ιστορικότερα κτίρια της Αθήνας.
Σύμφωνα με όσα παρουσιάστηκαν με στοιχεία στο δικαστήριο από τους δικηγόρους της εταιρίας, Α. Φαρδέλλος και Φ.Χατζής, το οργανωμένο κράτος:
-Θα έπρεπε να γνωρίζει και να είναι προετοιμασμένο για την πρόκληση επεισοδίων στο σημείο και την αποτροπή τους, αφού 2 χρόνια πριν στο ίδιο σημείο είχε καεί η Μαρφίν.
-Οι κουκουλοφόροι επί μια-δύο ώρες προσπαθούσαν και τελικά κατάφεραν να σπάσουν τα σιδερένια προστατευτικά και τα αλεξίσφαιρα τζάμια που υπήρχαν στο κατάστημα και να ρίξουν μέσα στο χώρο δεκάδες μολότοφ, οι οποίες υπολογίζονται σε πάνω από 200. Όπως αναφέρεται στην αγωγή «για ώρες πάλευαν ανενόχλητοι οι κουκουλοφόροι να το ανοίξουν, να το αλώσουν. Η θωράκισή του ήταν τέτοια που στα τόσα χρόνια με εκατομμύρια πορείες, φασαρίες και ζημιές στην Αθήνα δεν είχε ποτέ κάποιο σοβαρό πρόβλημα. Βέβαια και ποτέ δεν υπήρξε τέτοια μεγαλειώδης αδιαφορία για την προστασία του από το κράτος».
-Σε όλη τη διάρκεια της καταστροφής ΟΥΔΕΙΣ τους εμπόδισε και ουδεμία δύναμη τάξης εμφανίστηκε. (Παρότι υπήρχαν χιλιάδες αστυνομικοί γύρω από το κοινοβούλιο)
-Οι κουκουλοφόροι δρούσαν ανενόχλητοι για ώρες και τελικά φυσικά κατάφεραν να κάψουν το κτιριο
-Η Πυροσβεστική, που έφθασε στο τέλος, αφού είχε καταστραφεί το κτίριο και η επιχείρηση, ασχολήθηκε με το να μην επεκταθεί η πυρκαγιά στα διπλανά κτίρια.
-Η καταστροφή του κτιρίου αλλά και της εταιρείας ήταν ολοκληρωτική.
ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ
Η εταιρία ζητεί αποζημίωση 4,8 εκατομμύρια ευρώ από το ελληνικό δημόσιο για την αδράνεια και την απουσία των οργάνων του , με αποτέλεσμα η καταστροφή αυτή να οδηγήσει την εταιρεία σε πτώχευση. Όλα τα χρήματα, όπως αναφέρεται, που θα επιδικάσει το δικαστήριο θα διατεθούν για να καλυφθούν οφειλές στο δημόσιο και το ΙΚΑ, αλλά προπαντός θα καταβληθούν οι αποζημιώσεις των εργαζομένων, που μετά την πυρκαγιά έμειναν χωρίς δουλειά και δεν πήραν τις αποζημιώσεις τους, αφού η εταιρεία καταστράφηκε:
«Προκειται για κτήριο του Ερνέστ Τσίλερ, που στέγαζε επί δεκαετίες τους ιστορικούς κινηματογράφους Αττικόν και Απόλλωνα, το πρώτο μικρό κατάστημα του Γεράσιμου Βασιλόπουλου –από όπου έχτισε μια αυτοκρατορία, την ναυαρχίδα των Studio Kosta Boda. Ένα κατάστημα που η μανία των «γνωστών – άγνωστων κουκουλοφόρων» των Αθηνών αλλά κυρίως η παντελής έλλειψη προστασίας του από πλευρά της Ελληνικής Αστυνομίας και της Πυροσβεστικής το έχει καταντήσει ένα καμένο κουφάρι που παραμένει ασκεπές και μαυρισμένο εδώ και 6 ½ χρόνια. Το κατάστημα αυτό ανακαινίστηκε πρώτη φορά το 1981 εξ’ ολοκλήρου με έξοδα της εταιρείας Kosta Boda, ενώ στα εγκαίνια του τον Νοέμβριο του 1981 την κορδέλα έκοψε ο τότε Δήμαρχος της Αθήνας Δ. Μπέης. Έκτοτε συνεχείς ανακαινίσεις, επεκτάσεις και επισκευές κρατούσαν το κατάστημα και το όλο νέο κλασσικό κτήριο σε άψογη κατάσταση και δεν είναι τυχαίο που οι Σουηδοί συνεργάτες τους το ονόμαζαν το Harrod’s της Ελλάδας. Δυστυχώς είχε την ατυχία να βρίσκεται στην Αθήνα και όχι στο Λονδίνο. Δεκάδες υπάλληλοι έμειναν άνεργοι την επόμενη μέρα. Υπάλληλοι που δούλευαν χρόνια στο συγκεκριμένο κατάστημα – πολλοί εξ’ αυτών δεύτερη γενιά αφού οι γονείς τους δούλευαν και αυτοί για χρόνια στην εταιρεία, δεν είχαν ποτέ πρόβλημα με την μισθοδοσία τους και με τους εργοδότες τους. Περιμένουν κι αυτοί την αυριανή εξέλιξη για να δουν αν θα δικαιωθούν για την ζημιά που έπαθαν από το Ελληνικό Δημόσιο. Δυστυχώς η εταιρεία στην οποία άνηκε το συγκεκριμένο κατάστημα εξ’ αυτής της καταστροφής χρεοκόπησε ως εκ τούτου δεν μπορεί να αποζημιώσει τους υπαλλήλους της. Για πολλούς χάθηκε ένα νέο κλασσικό κτήριο, για κάποιους ένα ωραίο μαγαζί, για κάποιους ένα κομμάτι της ιστορίας της Αθήνας υπάρχουν όμως και κάποιοι που έχασαν όλη τους την ζωή, τις αναμνήσεις τους, την προσωπική τους ιστορία...»
Του Παναγιώτη Στάθη
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΕΥΡΩΚΙΝΗΣΗ
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
