Από μια σπάνια α��θένεια πάσχει μια 32χρονη μητέρα από το Νότινχαμ που προκαλεί πρήξιμο σε ολόκληρο το σώμα της, με αποτέλεσμα να δείχνει σαν κάποιος να της έχει ρίξει μπουνιά.
Η Ίζι Ρίτσαρντς διεγνώσθη με μια πάρα πολύ σπάνια και πιθανόν θανατηφόρα γενετική πάθηση που ονομάζεται κληρονομικό αγγειοοίδημα.
Η ασθένεια αυτή προκαλεί πρήξιμο στα χέρια, στα πόδια, στο πρόσωπο, στο στομάχι και στην πλάτη ανά τακτά χρονικά διαστήματα, ενώ πολλές φορές πρήζεται η γλώσσα και ο λαιμός της με αποτέλεσμα να παλεύει να πάρει ανάσα.
«Είναι τρομακτικό όταν πρήζεται η γλώσσα και ο λαιμός μου. Μια φορά που μου συνέβη οι γιατροί πίστεψαν ότι δεν θα τα καταφέρω. Δεν μπορούσα να αναπνεύσω και νόμιζα ότι θα πεθάνω. Όταν μάλιστα πρήζεται το πρόσωπό μου είναι εξευτελιστικό γιατί ο κόσμος με κοιτάζει με περιέργεια, νομίζοντας ότι ο σύντροφός μου με έχει χτυπήσει», λέει η γυναίκα.
Τα πρώτα συμπτώματα εμφανίστηκαν όταν η Ίζι ήταν μόλις τεσσάρων ετών. Τότε αρρώστησε με ιλαρά και πρήστηκαν τα γόνατά της για λίγες μέρες. Τότε οι γιατροί έλεγαν ότι πρόκειται για μια αλλεργία στα φάρμακα που πήρε για την ιλαρά, όμως τα συμπτώματα επανήλθαν πιο έντονα σε ηλικία επτά ετών.
Και τότε όμως οι γιατροί δεν έδωσαν σημασία, λέγοντας ότι το πρήξιμο οφείλεται σε ένα κρύωμα που περνούσε. Όταν έφτασε στα 14 η κατάστασή της έγινε δραματική. Πάθαινε κράμπες στο στομάχι, έκανε εμετό για τρεις εβδομάδες και τα πόδια της πρήζονταν πολύ.
Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μην μπορεί να πάει στο σχολείο και να μην καταφέρει να ολοκληρώσει τις σπουδές της. Όπως λέει η ίδια, οι γιατροί δεν προσπάθησαν να δουν με σοβαρότητα τα συμπτώματά της. Κατά καιρούς ��καναν διάφορες διαγνώσεις, αλλά καμία δεν ήταν σωστή.
Στα 21 της τελικά ένας γιατρός παρατήρησε το πρήξιμο στα χέρια της και βρήκε ότι η γυναίκα πάσχει από κληρονομικό αγγειοοίδημα. Στην περίπτωση της Ίζι το άγχος είναι αυτό που προκαλεί το πρήξιμο στο σώμα της, ενώ όπως την ενημέρωσε ο γιατρός της σε κάποιους ανθρώπους η ασθένεια είναι σε έξαρση ��άθε μήνα ενώ σε άλλους μπορεί να κάνει να εμφανιστεί μήνες ή ακόμα και χρόνια.
Δυστυχώς την σπάνια αυτή πάθηση κληρονόμησαν και οι δυο της κόρες με την ίδια να λέει ότι αισθάνθηκε πολλές τύψεις όταν το έμαθε. Πλέον έχει μάθει να ζει με την ασθένειά της, ακολουθεί συγκεκριμένη φαρμακευτική αγωγή και κάνει υπομονή.
