Ας το παραδεχτούμε τώρα που έχουμε κάθε λόγο. Από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστή υπόθεση στα Γλυκά Νερά, κάτι δε μας κολλούσε, κάτι ήταν λάθος. Από την εξιστόρηση των γεγονότων, μέχρι τη σχεδόν ψυχρή παρουσία του συζύγου της Κάρολαϊν μπροστά στις κάμερες.
Η σύζυγός σου δολοφονήθηκε δίπλα στο παιδί σου και σχεδόν δίπλα σε εσένα και έχεις τη νηφαλιότητα να απαντάς πως εύχεσαι "να μη συμβεί σε κανέναν άλλο αυτό"; Πώς; Δεν τολμούσαμε να πούμε δυνατά πως όλο αυτό κάτι ξυπνούσε μέσα μας, γιατί είχαμε πίσω από το γυαλί έναν άντρα, έναν σύζυγο που πενθούσε.
Τελικά το ένστικτό μας ήταν σωστό. Ναι, δολοφονήθηκε η Κάρολαϊν, αλλά όχι από ληστές, αλλά από τον άντρα που είχε τα κλειδιά του σπιτιού της, τον πατέρα του παιδιού της, έναν άνθρωπο που εμπιστευόταν βαθιά. Η υπόθεση της Κάρολαϊν δεν μας έκανε τη χάρη να μη μπει στη λίστα με τις γυναικοκτονίες, που σε αυτή τη χώρα ακόμα δεν αναγνωρίζουμε ως τέτοιες.
Ακόμα εθελοτυφλούμε απέναντι στο πώς οι γυναίκες χάνουν τη ζωή τους στα χέρια αντρών. Αντρών που στις περισσότερες περιπτώσεις εμπιστεύονται, αγαπούν, σταμάτησαν να αγαπούν, χώρισαν ή ήθελαν να χωρίσουν, δέχονταν τη βία τους μέχρι να βρουν τη δύναμη να σπάσουν τον φαύλο κύκλο.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο provocateur.gr
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο.