Ξέσπασε ο Γιώργος Λιάγκας για το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη και τη συζήτηση που γίνεται τις τελευταίες ώρες γύρω από την τραγωδία και την επιλογή των εκπομπών να δίνουν περισσότερο χρόνο στον «Παλαιοχριστιανό», από τη μητέρα της 20χρονης Μάρθης που έχασε τη ζωή της στο τραίνο Intercity 62, Μαρία Καρυστιανού.
Αποκάλυψη Star για τα Τέμπη: «Σβήστηκε βίντεο της εμπορικής αμαξοστοιχίας»
«Σήμερα είναι μία ιδιαίτερη ημέρα. Αφού πήγα στον Πάριο, γύρισα σπίτι και δεν κοιμήθηκα. Μπήκα στα sites και θυμήθηκα όσα έγιναν στα Τέμπη, ένα χρόνο μετά. Θεωρώ ότι όλο αυτό που ζούμε τις τελευταίες ημέρες είναι εν πολλοίς υποκριτικό διότι είναι σαν να μη σεβόμαστε τους 57 νέους συνανθρώπους μας που χάθηκαν. Έναν χρόνο μετά βλέπω ότι στον θάνατο 57 ανθρώπων έχει στηθεί ένα πανηγύρι για το ποιος από όλους εμάς είναι πιο φιλεύσπλαχνος, έχει περισσότερες ευαισθησίες και δίνει μεγαλύτερο βάρος στην εθνική αυτή τραγωδία. Άρα για ακόμα μία φορά, ο λαός αυτός στην πλάτη 57 ατόμων και των δικών τους που πενθούν, έβγαλαν το δάχτυλο και το κουνάνε για την ευαισθησία τους» είπε ο Γιώργος Λιάγκας.
Στη συνέχεια, ο παρουσιαστής πρόσθεσε: «Εργαλειοποιείται μέχρι και η κυρία Καρυστιανού. Υπάρχει επιχειρηματολογία τις τελευταίες ώρες για το ποια εκπομπή έχει φιλοξενήσει περισσότερο τις απόψεις της κυρίας Καρυστιανού. Δηλαδή αν μία εκπομπή την έχει φιλοξενήσει 10 λεπτά και μία άλλη 8, η πρώτη έχει μεγαλύτερη ευαισθησία; Πονάνε και ματώνουν περισσότερο; Είναι ντροπή να λέγονται όλα αυτά. Διότι εδώ μιλάμε για 57 ανθρώπους που έφυγαν… Κι άντε αυτοί δεν καταλαβαίνουν, φύγανε. Υπάρχουν κι άνθρωποι που μείνανε να βιώνουν αυτό το εθνικό πένθος… Έναν χρόνο μετά το πρόβλημα είναι ποια εκπομπή κάνει το καλύτερο ρεπορτάζ;».
Ολοκληρώνοντας, ο Γιώργος Λιάγκας είπε: «Ένα χρόνο μετά είναι ποιος το έκανε για τηλεθέαση, ποιος έκλαψε πραγματικά και ποιος έκλαψε υποκριτικά για να διεγείρει τον κόσμο; Αυτό έχετε καταλάβει ένα χρόνο μετά; Ένα χρόνο μετά, γι’ αυτούς τους ανθρώπους, χρειάζεται μόνο συγγνώμη από την υπόλοιπη κοινωνία και σκασμός, σιωπή! Μόνο αυτό! Πρέπει να κοιταζόμαστε και στον καθρέφτη, πρέπει να δούμε ως κοινωνία τι ακριβώς συνέβη».
