Τον Μάρτιο, οι Αναγνώσεις του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ) είναι αφιερωμένες στη λογοτεχνική μας παράδοση και τις Παραλογές.
Δάκρυ της Λευτεριάς: Μία ταινία αφιερωμένη στους ήρωες της επανάστασης
Έτσι την Τετάρτη 31 Μαρτίου στις 19.00 ο Γιώργος Γλάστρας και η Χριστίνα Μαξούρη θα διαβάζουν μια επιλογή από τις Παραλογές.
Λίγα λόγια για τις παραλογές
Αρκετά κοινά στοιχεία με τα ακριτικά τραγούδια έχουν οι παραλογές, την ακμαία φαντασία, λόγου χάρη, και την αφηγηματική λιτότητα. Πρόκειται για εκτενή διηγηματικά άσματα, πάντοτε σε δεκαπεντασύλλαβο στίχο, στα οποία επικρατεί το παραμυθιακό στοιχείο. Τα αρτιότερα συνδυάζουν με τρόπο απαράμιλλο το επικό πλάτος, το λυρικό ύψος και τη δραματική πυκνότητα.
Η υπόθεση αρκετών παραλογών αντλείται από παλαιές παραδόσεις ή μύθους (για αγίους, δράκους, στοιχειά κτλ.). Άλλες εκτυλίσσονται ως εξιστόρηση εξαιρετικά συγκινητικών περιστατικών του οικογενειακού ή του κοινωνικού βίου ή ως διήγηση των συνεπειών που προκύπτουν από ακραίες ερωτικές συμπεριφορές: ερωτικές τραγωδίες (με την ευθύνη της κακής πεθεράς, της άπιστης συζύγου ή της δόλιας κουνιάδας), ναυάγια, εκδικητικές πράξεις, φόνοι (συμπεριλαμβανομένης της παιδοκτονίας), ανεπίγνωστο οιδιπόδειο, νεκροφιλία.
Ο χρόνος σύνθεσης των παραλογών δεν είναι εύκολο να εξακριβωθεί. Ως απώτερο πρότυπό τους έχει υποδειχθεί από τον Στίλπωνα Κυριακίδη το θέατρο των πρώτων χριστιανικών αιώνων, και ειδικότερα ο τραγικός παντόμιμος, που είχε υποθέσεις παρόμοιες με των παραλογών. Τον συσχετισμό αυτόν τον ευνοεί και η πιθανολογούμενη καταγωγή της λέξης «παραλογή» από την αρχαία «παρακαταλογή», δηλαδή τη μελοδραματική απαγγελία με τη συνοδεία ορισμένων μουσικών οργάνων.
