Αν μπορούσαμε να δώσουμε έναν ορισμό για τη βαρεμάρα ίσως θα ήταν «ο χρόνος που περνάμε με τις σκέψεις μας» ή «αυτό που δεν μπορείς να εξηγήσεις τί ακριβώς νιώθεις όταν την αισθάνεσαι» ή «όταν σε βλέπουν οι άλλοι να βαριέσαι και τους φαίνεσαι τόσο αστεία». Η βαρεμάρα βρίσκεται σε «χαμηλόβαθμη» θέση από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου.
Διεκδικεί το στέμμα κι από την επίσης καταδικαστέα (από πολλούς) κατάσταση του να κλαις.
Καλοκαίρι και είσαι single; Συμβουλές για να περάσεις υπέροχα!
Ας σταθούμε όμως στον αφορισμό της βαρεμάρας. Αν μας χτύπαγε πριν ένα χρόνο τουλάχιστον 10 φορές την εβδομάδα τον καθένα μας, τώρα στη καραντίνα αυτό συνέβαινε 10 φορές τη μέρα.
Η βαρεμάρα συνδυάζεται συνήθως με το αίσθημα της ενοχής. Μας μάθανε να είμαστε alert 24/24 χωρίς να αποδίδει καρπούς τελικά αυτό το κόκκινο πρόγραμμα. Power nap, ρεπό και οτιδήποτε σχετίζεται με την κατάσταση της προσωρινής απραξίας βρίσκεται σε απαγορευτική ζώνη, έχει χωρίσει με την δημιουργικότητα και είναι συνώνυμο της ανικανότητας και της έλλειψης ενδιαφερόντων (κοινώς είμαστε βαρετοί και εμείς οι ίδιοι).
Αμφίβολο, όμως, είναι το αν σκορπάς το χρόνο σου στα εμπορικά, σε καφέδες με ανθρώπους που βγαίνεις χωρίς να έχεις όρεξη πραγματικά να τους δεις και σε χώρους που τελικά δεν γεμίζουν εσένα την ίδια αλλά μάλλον ικανοποιούν προσδοκίες άλλων, είναι πιο αποδοτικά από τη βαρεμάρα ή τελικά ακόμη πιο θανατηφόρα για τη διάθεσή μας.
Ίσως πρέπει να αντιστρέψουμε το νόμισμα και να δούμε και την άλλη πτυχή της τόσο αχρείαστης αυτής συνήθειας. Η βαρεμάρα ίσως είναι ένα τελείως δημιουργικό και προσωπικό timeout από τη τρέλα που επικρατεί στη καθημερινότητα και φτάνεις να αναρωτιέσαι στο τέλος της εβδομάδας αν όλα αυτά που έκανες ήταν ή δεν ήταν βαρετά...
Στην εποχή προ-καραντίνας το πρόβλημά μας ήταν ότι δεν είχαμε χρόνο ούτε να «βαρεθούμε». Ξαφνικά το πρόβλημά μας έγινε ότι βρήκαμε πολύ χρόνο για να το κάνουμε.
Μήπως η βαρεμάρα είναι η δική σου πηγή προσωπικής αναζωογόνησης; Κι άσε τους άλλους να την απαρνούνται...
Συντάκτης: Κατερίνα Ανδρομιδά
Πηγή: allyou.gr
