Η περιεμμηνόπαυση συχνά σέρνεται σαν σκιά, απαρατήρητη στην αρχή – μια ήσυχη εξέλιξη στον χορό της γυναικείας φύσης. Για μένα, ξεκίνησε με ανεπαίσθητες αλλαγές: μια νυχτερινή εφίδρωση εδώ, μια στιγμή φουντώματος εκεί. Στην αρχή, τις απέρριψα ως απλά υποπροϊόντα ενός ταραχώδους τρόπου ζωής. Δεν ήξερα ότι έμπαινα σε μια νέα φάση, μια φάση που θα αμφισβητούσε τόσο την ψυχική όσο και τη σωματική μου ισορροπία.
Οι ψίθυροι της αλλαγής
Θυμάμαι ένα συγκεκριμένο πρωί. Ο ήλιος φιλτράρεται απαλά μέσα από τα στόρια, όμως ξύπνησα κουρασμένη και εξαντλημένη, με μια αίσθηση ομίχλης να τυλίγει τις σκέψεις μου. Η πρωινή μου ρουτίνα, κάποτε απρόσκοπτη, έγινε επίπονη. Η ενέργεια που κάποτε με έσπρωχνε μέσα στην ημέρα φαινόταν να με έχει εγκαταλείψει. Κάθε φλιτζάνι καφέ έμοιαζε σαν μια μάταιη προσπάθεια να αναζωογονήσω τον παλιό μου εαυτό. Παράλληλα με τη σωματική κόπωση, ένα βασανιστικό άγχος σιγά σιγά άρχισε να με καταλαμβάνει, εγκαινιάζοντας κυκλικές περιόδους ανεξήγητης θλίψης και ευερεθιστότητας.
Κύματα συναισθηματικής και σωματικής αναταραχής
Η περιεμμηνόπαυση επηρεάζει κάθε γυναίκα διαφορετικά, ωστόσο ο συνδυασμός συναισθηματικής αναταραχής και σωματικής κόπωσης είναι μια κοινή αφήγηση. Ο ύπνος μου είχε αρχίσει να μοιάζει με ακροβασία σε τεντωμένο σχοινί. Νύχτες γεμάτες εξάψεις και ανήσυχες σκέψεις με άφηναν να αναπαύομαι για λίγες μόνο ώρες χωρίς διαταραχές. Με αυτές τις διαταραχές ύπνου ήρθαν εναλλαγές της διάθεσης που με άφησαν να αμφισβητώ τα συναισθήματά μου. Ήμουν πραγματικά θυμωμένη ή μήπως έφταιγαν οι ορμόνες; Αυτή η περίοδος μετάβασης αμφισβήτησε επίσης την εικόνα του εαυτού μου, με τις διακυμάνσεις βάρους και τις αλλαγές στην υφή του δέρματός μου να προσθέτουν επίπεδα στην εσωτερική σύγκρουση.
Βρίσκοντας τις ισορροπίες: μηχανισμοί αντιμετώπισης που θρέφουν
Μέσα σε αυτή την καταιγίδα, αναζήτησα παρηγοριά στην κατανόηση και τη δράση. Η αποδοχή έγινε ο ακρογωνιαίος λίθος μου – ήταν ζωτικής σημασίας να αναγνωρίσω αυτή τη φυσική σωματική μετάβαση χωρίς αυτοκριτική. Μοιραζόμενη τις εμπειρίες μου, βρήκα παρηγοριά σε κοινές αφηγήσεις. Οι συζητήσεις με φίλους και διαδικτυακές ομάδες υποστήριξης έγιναν σανίδες σωτηρίας, προσφέροντας τόσο παρηγοριά όσο και γέλιο.
Για να διαχειριστώ τα σωματικά συμπτώματα, στράφηκα σε ολιστικές προσεγγίσεις. Η τακτική άσκηση, ειδικά η γιόγκα και οι απαλοί περίπατοι, όχι μόνο με γειώσανε, αλλά βελτίωσαν και τον ύπνο μου. Ο διαλογισμός ενσυνειδητότητας που ασκούμουν κάθε βράδυ έγινε πολύτιμος σύντροφος, καταπραΰνοντας τις γρήγορες σκέψεις μου και προσφέροντας μια ανακούφιση από το άγχος. Με διατροφικές προσαρμογές – υιοθετώντας τροφές πλούσιες σε φυτοοιστρογόνα όπως λιναρόσπορους και σόγια - στόχευα να εξισορροπήσω το ορμονικό μου οικοσύστημα φυσικά.
Αγκαλιάζοντας ένα νέο κεφάλαιο
Η περιεμμηνόπαυση, έχω συνειδητοποιήσει, δεν είναι απλώς ένα τέλος αλλά μια μετάβαση – ένα προοίμιο σε ένα άλλο κεφάλαιο της ζωής. Μέσα από αυτά τα κύματα αλλαγής, ανακάλυψα την ανθεκτικότητα μέσα μου, αναπληρώνοντας τα ψυχικά και σωματικά μου αποθέματα με φροντίδα και υπομονή. Αυτή η φάση με δίδαξε συμπόνια για τον εαυτό μου και για όλες τις γυναίκες σε παρόμοια ταξίδια.
Οι ιστορίες μας, η καθεμία μοναδική, σχηματίζουν ένα μωσαϊκό δύναμης. Μιλώντας με ειλικρίνεια και υποστηρίζοντας η μία την άλλη, αποκαλύπτουμε μια συλλογική σοφία που μετατρέπει αυτό το πέρασμα σε έναν εορτασμό του διαρκούς πνεύματος και του εξελισσόμενου εαυτού μας.
Συντάκτης: Αγγελική Λάλου
Πηγή: allyou.gr
Διαβάστε όλα τα lifestyle νεα, για Celebrities και Media.