Οι «Μεσοτοιχίες» του Κωνσταστίνου Μούσσα ξεχώρισαν και κυκλοφορούν σε δεύτερη έκδοση από τις εκδόσεις Κέδρος. Εννέα ιστορίες ,εννέα διαφορετικοί τόποι ,εννέα ζωές με επίκεντρο την πανδημία που περιόρισε τις μετακινήσεις και ειδικά την επαφή και επικοινωνία.
Συνέντευξη star.gr: Γιατί ξεχωρίζουν τα αχνά φώτα της Μάρφα;
Μέσα από σελίδες γεμάτες λυρικότητα και στοχασμό, αλλά και πάθος για τη ζωή, μέσα από την κοινή εμπειρία του εγκλεισμού, μας αποκαλύπτεται η ενιαία ουσία όλων των ανθρώπων, πέρα από τις όποιες πολιτικές, θρησκευτικές και προσωπικές πεποιθήσεις τους.
Ο Κωνσταντίνος Μούσσας μιλάει στο star.gr και τη Γεωργία Χάρδα για την πηγή έμπνευσης της συλλογής διηγημάτων του και τον αγώνα του ανθρώπου να μην υποκύψει στο φόβο και στην αποξένωση.
Τι είναι αυτό που σας κέντρισε για να γράψετε τις Μεσοτοιχίες;
Οι «Μεσοτοιχίες», ως γενική ιδέα προέκυψε ενώ παρακολουθούσα σε κάποιο θερινό σινεμά στο κέντρο της Αθήνας, περιστοιχισμένος κυριολεκτικά από μεσοτοιχίες, την ομώνυμη ταινία του σπουδαίου Αργεντίνου σκηνοθέτη Gustav Tarreto, «Medianeras». Όμως χρειάστηκε αυτή η πρωτοφανής κατάσταση την οποία βιώσαμε και βιώνουμε εδώ και τρία χρόνια με αφορμή την πανδημία, ώστε να προκύψουν αυτά τα εννέα σύντομα, διηγήματα.
-Ποιο είναι το στοιχείο που ενώνει τα διηγήματα ;
Η ανάγκη να δείξω την ουσιαστική ταύτιση των ατομικών υπάρξεων σε μια ενιαία συλλογική πραγματικότητα, σε ένα και μόνο σύνολο που εν τέλει αποκαλούμε ανθρωπότητα. Βέβαια θα μπορούσε να πει κανείς ότι η ιδέα αυτή είναι αυτονόητη, ως και κοινότοπη. Όμως ο τρόπος που αντιμετωπίσαμε την κρίση μάλλον καταδεικνύει το αντίθετο. Και απόδειξη για αυτό αποτελεί το ότι ενώ ακόμη μετράμε νεκρούς και απώλειες από τη μια κρίση περάσαμε ταυτόχρονα στην άλλη, ενός φριχτού και απρόβλεπτων διαστάσεων, πολέμου.
- Πώς καταφέρατε να ταυτίσετε στις εννέα αφηγήσεις σας χαρακτήρες και προσωπικότητες σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου;
Ήταν και για εμένα τον ίδιο μια πρόκληση, περισσότερο φιλοσοφικής διάστασης και κατόπιν λογοτεχνικής. Όμως οι ίδιοι οι ήρωες των διηγημάτων, με ένα τρόπο με οδήγησαν σε αυτή την ταύτιση, στην ανεπίγνωστη σύνδεση -σπεύδω να υπογραμμίσω εδώ ότι όλοι τους είναι ανώνυμοι, ακριβώς για να μπορεί ο κάθε αναγνώστης να ταυτιστεί εύκολα με τον καθένα τους, όπως μας συμβαίνει παρατηρώντας εκείνα τα καταπληκτικά απρόσωπα πορτρέτα του Εγγονόπουλου.
-Οι Μεσοτοιχίες είναι μια προσωπική αναζήτηση;
Και οι «Μεσοτοιχίες», όπως καθετί που γράφω, ( πολιτικό κείμενο, δοκίμιο ή κριτική και φυσικά ποίηση), είναι και μια προσωπική -πάντα αγωνιώδης- εσωτερική αναζήτηση.
-Πόσο επηρέασε η πανδημία και η απουσία της ελευθερίας μετακινήσεων τα γραπτά σας;
Κι όμως η απάντηση στο ερώτημα αυτό δεν είναι τόσο αυτονόητη όσο θα περίμενε κάποιος, τουλάχιστον όσο αφορά τον δικό μου τρόπο έκφρασης που πάντα ήταν ερμητικός, επιζητούσε την αναχώρηση και κατέφευγε στη μοναχικότητα. Μέσα από την τέχνη του ο κάθε δημιουργός, ταξιδεύει, μετακινείται και υπάρχει χωρίς μέτρα και περιορισμούς. Οφείλω να πως όμως ότι αυτός ο ιδιότυπος εγκλεισμός βοήθησε να βρω χρόνο για περισσότερη μελέτη και αναστοχασμό.
-Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σας;
Πρόκειται να κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες μια σημαντική θεωρώ μετάφραση ποιημάτων του Ungaretti, μερικά από τα οποία παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό, ενώ εκκρεμεί και το πρώτο μου ιστορικό μυθιστόρημα, που είχα αναβάλει λόγω της πανδημίας και το οποίο στάθηκε αφορμή για να βρεθώ στις ιστορικές εκδόσεις Κέδρος.
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα:
Ο Κωνσταντίνος Μούσσας γεννήθηκε στον Πειραιά και σπούδασε Ιατρική. Έχει εκδόσεις έξι ποιητικές συλλογές και τρεις μεταφράσεις Ιταλών ποιητών και διηγηματογράφων.
Είναι μέλος πολλών λογοτεχνικών συλλογών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει τιμηθεί με βραβεία και διακρίσεις ενώ ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα ιταλικά.
Διαβάστε όλα τα lifestyle νεα, για Celebrities και Media.
