Ο δυνάμεις του ουκρανικού στρατού στη Μαριούπολη ανακοίνωσαν σήμερα ότι ετοιμάζονται για «μια ύστατη μάχη», στην πόλη της ανατολικής Ουκρανίας που πολιορκείται από το ρωσικό στρατό για περισσότερο από 40 ημέρες.
«Σήμερα θα είναι πιθανόν η ύστατη μάχη, επειδή τα πυρομαχικά μας εξαντλούνται. (...) Θα σημάνει τον θάνατο για μερικούς από εμάς και την αιχμαλωσία για τους άλλους», έγραψε στο συγκλονιστικό της μήνυμα στο Facebook η 36η ταξιαρχία πεζοναυτών.
Ζελένσκι στη Βουλή: Λέμε «Ελευθερία ή Θάνατος», όπως λέγατε και εσείς
«Αργοπεθαίνουμε», προστίθεται στην ανακοίνωση. «Δεν ξέρουμε τι θα συμβεί, αλλά σας ζητούμε αληθινά να μας θυμάστε με μια καλή κουβέντα», ζήτησε η ταξιαρχία από τους Ουκρανούς.
«Για περισσότερο από έναν μήνα, πολεμήσαμε χωρίς ανεφοδιασμό σε πυρομαχικά, χωρίς τροφή, χωρίς νερό», κάνοντας «τα αδύνατα δυνατά», αναφέρει ακόμη η μονάδα.
Περίπου τα μισά από τα μέλη αυτής της ταξιαρχίας είναι τραυματίες, σύμφωνα με την ανακοίνωση.
Δένδιας: Η Ελλάδα ζητά τη διερεύνηση εγκλημάτων πολέμου στη Μαριούπολη
Κριτική στον Ζελένσκι και τη στρατιωτική ηγεσία ότι τους εγκατέλειψε
Για περισσότερο από 40 ημέρες σφοδρών μαχών, «ο εχθρός σταδιακά μας απώθησε (...), μας περικύκλωσε και επιχειρεί τώρα να μας καταστρέψει», εξηγεί η ταξιαρχία, εκφράζοντας την απογοήτευσή της για την απουσία βοήθειας «από τη διοίκηση του στρατού και από τον πρόεδρο» Βολοντίμιρ Ζελένσκι.
«Λάβαμε μόνο μία φορά 50 οβίδες, 20 νάρκες, αντιαρματικούς πυραύλους NLAW», αναφέρουν. «Τίποτε άλλο δε μας δόθηκε. Υπήρξαν μόνο ανεκπλήρωτες υποσχέσεις», προσθέτει, εκφράζοντας τη λύπη της.
Ο Σόντολ και ο Ντελιατίτσκι προσπάθησαν να κάνουν κάτι, αλλά τα ανώτερα στελέχη τους τα θαλάσσωναν. Το αναφέραμε στην Επιχείρηση Κοινών Δυνάμεων, είπαν ότι προσπαθούμε, υποσχέθηκαν ένα ελικόπτερο που δεν έφτασε ποτέ. Μιλήσαμε με τον αρχιστράτηγο που υποσχέθηκε να άρει τον αποκλεισμό… Για περισσότερο από ένα μήνα, οι πεζοναύτες πολέμησαν χωρίς αναπλήρωση πυρομαχικών, χωρίς τροφή, χωρίς νερό σχεδόν γαβγίζοντας από μια λακκούβα και πέθαναν σε συσκευασίες. Το βουνό των τραυματιών αποτελεί σχεδόν τη μισή ταξιαρχία. Όσοι έχουν άθικτα άκρα και μπορούν να περπατήσουν επέστρεψαν στη δράση. Το πεζικό εξουδετερώθηκε και οι μάχες με τουφέκια διεξάγονται από τους άνδρες του αντιαεροπορικού πυροβολικού, σημαιοφόρους και οδηγούς… Ακόμα και μια ορχήστρα… Πεθαίνουν, αλλά πολεμούν. Τελειώνουμε σταδιακά. πολλοί άνθρωποι θα πεθάνουν μάταια εξαιτίας τους. Υπήρχαν ευκαιρίες» καταλήγει η 36η ταξιαρχία στο συγκλονιστικό μήνυμα.
