Η Jean Hanlon είχε επιλέξει να μένει μόνιμα στην Κρήτη για να αφιερώσει χρόνο στον εαυτό της. Δέκα χρόνια πριν, ένα ηλιόλουστο πρωινό, ενώ καθόταν και έγραφε στο ημερολόγιό της, τίποτα δεν προμήνυε ότι αυτή θα ήταν η τελευταία της μέρα στη ζωή.
Το βράδυ εκείνης της μέρας, αφού έστειλε μήνυμα σε έναν φίλο της, ζητώντας του βοήθεια, η 53χρονη Σκωτσέζα εξαφανίστηκε από προσώπου γης.
Τρεις μέρες αργότερα το πτώμα της ξεβράστηκε στο λιμάνι του Ηρακλείου σε κατάσταση πλήρους αποσύνθεσης, γεμάτο μελανιές, τραύματα, χωρίς κανείς από τους δικούς της να μπορεί να την αναγνωρίσει.
Παρά τα στοιχεία που έδειχναν ότι η άτυχη γυναίκα δολοφονήθηκε, όπως όσα είχε γράψει στο ημερολόγιό της για κάποιον Νίκο, οι αρχές απέδωσαν το θάνατό της σε δυστύχημα κι έκλεισαν την υπόθεση.
Εδώ και δέκα χρόνια, το μυστήριο και τα ερωτήματα γύρω από τον θάνατο της Jean βασανίζουν ακόμα τους τρεις γιους της και η υπόθεσή της γίνεται ντοκιμαντέρ στο Channel 5.
Η Jean μετακόμισε το 2005 στην Κρήτη και εργαζόταν σε μια ταξιδιωτική εταιρεία για τρία συνεχόμενα καλοκαίρια, πριν αποφασίσει να μείνει εκεί μόνιμα το Νοέμβριο του 2008.
Η ίδια έδειχνε να είναι ευτυχισμένη, έχοντας αρκετούς φίλους στο νησί, όμως τον Μάρτιο του 2009 όλα ανατράπηκαν. Στις 11 του μήνα οι αρχές της Κρήτης ειδοποίησαν τον γιο της Robert ότι η μητέρα του αγνοείται.
Στις 9 Μαρτίου, ημέρα που την είδαν για τελευταία φορά ζωντανή, η Jean έγραψε όπως κάθε μέρα στο ημερολόγιό της, πήγε στα μαγιά και μίλησε με μια συμπατριώτισσά της, στην οποία είπε ότι την ακολουθούσε όλη μέρα ένα πράσινο αυτοκίνητο.
Ήπιε επίσης ένα ποτήρι κρασί με το αφεντικό της, όμως έφυγε μέσα σε δέκα λεπτά αρκετά αναστατωμένη και είπε ότι θα πήγαινε στο Ηράκλειο.
Αν και δεν έχει επιβεβαιωθεί ότι όντως πήγε στο Ηράκλειο γιατί δεν ήξερε να οδηγεί, υπάρχουν κλήσεις που έκανε σε φίλο της από την περιοχή του Ηρακλείου.
Αρχικά του είπε ότι είναι σε ένα μπαρ με έναν άγνωστο, ο οποίος μιλούσε ελληνικά, αλλά όχι με κρητική προφορά. Λίγη ώρα αργότερα του έστειλε μήνυμα και του ζητούσε βοήθεια.
Ο φίλος της, την κάλεσε στο τηλέφωνό της, όμως εκείνη τον καθησύχασε ότι είναι καλά. Όμως μια ώρα μετά του τηλεφώνησε και πάλι, αλλά εκείνος δεν το σήκωσε γιατί κοιμόταν.
Η στιγμή της αναγνώρισης της σορού της από τους γιους της είναι ανατριχιαστική. Η σορός ήταν σε πλήρη αποσύνθεση και δεν αναγνωριζόταν, γι’ αυτό και ο ιατροδικαστής τους έδειξε προσωπικά της αντικείμενα, όπως ρούχα και κοσμήματα.
«Όλα μας έλεγαν ότι πρόκειται για τη μητέρα μας, αλλά αυτό που έβλεπα δεν ήταν αυτή. Δεν είχε μαλλιά, μάτια, το ρύγχος της μύτης της είχε χαθεί, ήταν γεμάτη μελανιές κι έδειχνε σαν κενό κουφάρι», είπε ο γιος της.
Αστυνομικοί τους ζήτησαν να υπογράψουν το πιστοποιητικό θανάτου που έλεγε ότι η γυναίκα είχε πέσει στο λιμάνι και πνίγηκε, όμως εκείνοι δεν το έκαναν.
Ο πρώην διοικητής της αστυνομίας, Βασίλης Βερυκοκίδης δήλωσε στο ντοκιμαντέρ πως βρέθηκαν 12mg αλκοόλ στο πτώμα της γυναίκας, οπότε είναι πιθανόν να περπατούσε στο λιμάνι, να ζαλίστηκε και να έπεσε στο νερό.
Η υπόθεση έκλεισε, αλλά οι γιοι της, δεν ικανοποιήθηκαν από την έκβαση. Ξεφυλλίζοντας το ημερολόγιό της έμαθαν μυστικά για έναν άνδρα με τον οποίο είχε επαφές και σύμφωνα με όσα έγραφε η ίδια την πολιορκούσε, αλλά εκείνη αντιστεκόταν.
Μάλιστα μετά από έρευνά τους ανέκυψαν νέα στοιχεία που άνοιξαν και πάλι την υπόθεση, ενώ προσήχθησαν και δύο ύποπτοι, χωρίς όμως να αποδοθούν κατηγορίες.
Δέκα χρόνια μετά τα παιδιά της επιμένουν να αναζητούν την αλήθεια, ενώ έχουν φτιάξει και μια σελίδα στο διαδίκτυο, όπου συλλέγουν πληροφορίες σχετικά με την υπόθεση της μητέρας τους.
