Συνέντευξη στον Πέτρο Κατσαβριά (pkatsavrias@star.gr)
Το star.gr εγκαινιάζει την νέα ενότητα με «7+1 ερωτήσεις» σε πρόσωπα της πολιτικής και οικονομικής ζωής της χώρας.
Η αρχή γίνεται με την πρώην βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας και γνωστή δημοσιογράφο, Φωτεινή Πιπιλή.
1. Είχατε μια ιδιαίτερη σχέση με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Μπορείτε να μας πείτε ένα περιστατικό με τον Εθνάρχη που σας έχει εντυπωθεί στη μνήμη;
Τον Κωνσταντίνο Καραμανλή τον γνώρισα νεαρή δημοσιογράφος και έως τον θάνατό του είχα τη σπάνια ευκαιρία να τον ζήσω από πολύ κοντά.
Έχω αμέτρητα περιστατικά από τα δεκάδες ταξίδια μου μαζί του σε όλη την Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό. Θα μου μείνει όμως η πιο ανθρώπινη πλευρά του, όταν το Πάσχα του '79 τον συνόδευα στη Ρόδο. Ηλιόλουστο πρωινό, καθόμασταν οι δυο μας, περιμένοντας να ετοιμαστεί το γεύμα. Με ρώτησε τι κάνει ο άντρας μου - ήμουν και φρεσκοπαντρεμένη - κι άρχισε να μου μιλάει σαν στοργικός πατέρας, δίνοντάς μου τον εαυτό του ως παράδειγμα, που η μοίρα του τον απέκλεισε από τη δημιουργία οικογένειας. Εγώ «μούγκα» φυσικά, γιατί ήταν κι η εποχή των δικαιωμάτων της γυναίκας, ο πόθος για καριέρα... Μέχρι που ήρθε και στα πιο πρακτικά -κάπνιζα και μπροστά του- κι άρχισε να εξιστορεί με τη γνωστή προφορά του, τις πολύχρονες προσπάθειές του ώσπου να το κόψει. Συνέχισε να μου εξηγεί πόση σημασία έδινε στον τρόπο ζωής και τη διατροφή του ώστε να είναι πάντα σε θέση να κυβερνά «αυτόν τον τόπο». Ήταν λιτοδίαιτος, της μεσογειακής διατροφής, έπινε μόνο νερωμένο ουίσκι πριν το φαγητό - ποτέ μπύρα, μου τόνιζε. Μοναδικός και ανθρώπινος.
2. Είστε αισιόδοξη για την ανάκαμψη της χώρας;
Δύσκολη ερώτηση, γιατί πέρασαν πολλά χρόνια κρίσης και, το κυριότερο, αυτά τα τραγικά τρία χρόνια μεσολάβησαν "μπρος-πίσω", που έχουν επιβαρύνει τη χώρα στο δεκαπλάσιο. Όχι μόνον οικονομικά. Αυτό που με τρομάζει περισσότερο είναι η γενική μπαχαλοποίηση της κοινωνίας, των αξιών, των θεσμών, αλλά και η πολιτική επικράτηση των κοινωνικά δήθεν επαναστατών «ΣυριζοΑνέλων» από κοινού με την είσοδο στη Βουλή της Χρυσής Αυγής αλλά και του αχαρακτήριστου, πλέον, Βασίλη Λεβέντη. Προσωπικά, πιστεύω πως η εναλλαγή στο μοντέλο Μητσοτάκη, όποτε γίνουν οι εκλογές, θα επισπεύσει την οικονομική ανάκαμψη. Για την κοινωνική ανάκαμψη, όμως, θα δυσκολευτούμε περισσότερο.
3. Στάζετε μέλι όταν μιλάτε για την Αθήνα, ενώ έχετε και μακρά θητεία ως δημοτική σύμβουλος. Υπάρχει περίπτωση να σας δούμε να διεκδικείτε τον δήμο το 2019;
Δυστυχώς δε στάζω και πολύ μέλι για την Αθήνα τώρα πια. Καταντήσαμε η πιο τσαπατσούλα πρωτεύουσα της Ευρώπης. Η όλη μπαχαλοποίηση που περιέγραψα παραπάνω, έχει κτυπήσει το «χωριό» μου, εκεί που πονάει περισσότερο. Στο κέντρο. Ο καθένας κάνει ό,τι γουστάρει. Πεζοδρόμια δεν υπάρχουν, μηχανάρες τρέχουν σαν παλαβές πάνω τους. Δεν μπορείς να περάσεις από σπασμένα πλακάκια, λακούβες, τραπεζοκαθίσματα... Οι δρόμοι είναι βρώμικοι και γεμάτοι συνθήματα του κάθε τρελαμένου. Κι ο Δήμος Αθηναίων αδιαφορεί. Είκοσι χρόνια ήμουν δημοτική σύμβουλος και μάλιστα, σαρωτικά πρώτη σε σταυρούς. Αλλά ήταν διαφορετική εποχή, όπως και η αντίληψη των Αθηναίων. Όσο για το αν θα διεκδικήσω το Δήμο Αθηναίων το 2019, σαν «προβοκατόρικη» μου μοιάζει η ερώτηση. Χα, χα. Δεν τσιμπάω!
4. Υπήρξαν στιγμές (ειδικά κατά τη διάρκεια της κρίσης) που σκεφτήκατε την επιστροφή στο δημοσιογραφικό μετερίζι;
Όχι, γιατί όταν αποφάσισα να ασχοληθώ με την πολιτική, είχα ολοκληρώσει αυτά πού έκανα σε όλους τους χώρους πού ασχολήθηκα.
5. Η μεγαλύτερη χαρά και η μεγαλύτερη απογοήτευση που έχετε πάρει από την πολιτική ως σήμερα;
Η μεγαλύτερη χαρά, ικανοποίηση θα πρόσθετα, ήταν το ότι κατόρθωσα να μπω στην πολιτική και να επιζήσω μόνο με τις δικές μου δυνάμεις. Την επαγγελματική μου καταξίωση, την έντονη κοινωνική δράση μου, ειδικά στους τομείς των δικαιωμάτων της γυναίκας, του πολιτισμού, της προστασίας του περιβάλλοντος και των ζώων… Σε εποχές που αυτοί οι αγώνες ήταν - για τους πολλούς - γραφικότητες. Τα κατάφερα χωρίς να είμαι κανενός κολλητή, χωρίς να ενταχθώ σε κομματικές «γιάφκες», να περιφέρομαι σε γραφεία μεγάλων και, το κυριότερο, χωρίς να μασάω τα λόγια μου και να φοβάμαι.
6. Φοβηθήκατε ποτέ κατά τη διάρκεια της κρίσης ότι το καράβι πάει… για «ναυάγιο»;
Έως το 2015 των Τσίπρα-Βαρουφάκη, όχι, γιατί παρά την αντίδραση του κόσμου για τα μέτρα πού πήραμε, η τότε κυβερνητική ομάδα δείχναμε αποφασισμένοι να υποστούμε τα μαρτύρια. Διότι βλέπαμε πως δεν υπήρχε άλλος δρόμος. Κι αυτό φάνηκε προς το τέλος του ‘14 που όλοι σήμερα παραδέχονται πως είχε επιστρέψει η ασφάλεια της χώρας. Φοβήθηκα πολύ - και λόγω των επαφών μου στο εξωτερικό - την περίοδο Τσίπρα-Βαρουφάκη και, όπως αποδείχθηκε, δικαίως. Στο τσακ μας γλύτωσε η κωλοτούμπα.
7. Τι θα αλλάζατε, αν αλλάζατε κάτι, στον χαρακτήρα σας;
Όταν έχεις πετύχει στη ζωή σου ό,τι έχεις θελήσει μ' αυτόν τον χαρακτήρα, ακόμα και την όποια κακή του πλευρά δεν την αλλάζεις. Γιατί δεν ξέρεις μ’ αυτή την αλλαγή, αν τελικά θα αρέσεις στους άλλους. Με φαντάζεστε γατούλα, σιωπηλή και γαλίφα;
8. Η αγαπημένη σας βόλτα στην Αθήνα;
Μέσω Ζαππείου, Δ. Αρεοπαγίτου - Απ. Παύλου, Μοναστηράκι, έως την απίθανη αγορά της οδού Αθηνάς για μικροαγορές -από κατσαβίδια, ελιές, φύλλα για ντολμάδες μέχρι ξηρούς καρπούς- και επιστροφή με το Μετρό στο σπίτι μου. Η ευτυχία του να μένεις στο κέντρο.
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
