Ο εορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου καθιερώθηκε το 1961 από το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου (ΔΙΘ), με το πρώτο Μήνυμα να γράφεται από τον Ζαν Κοκτώ το 1962.
Από τότε η Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου γιορτάζεται στις 27 Μαρτίου (ημέρα έναρξης της σεζόν του «Θεάτρου των Εθνών» το 1962 στο Παρίσι, που σηματοδότησε και τον πρώτο εορτασμό) από την παγκόσμια θεατρική κοινότητα, εκπροσωπώντας μια ευκαιρία υπενθύμισης της ετερότητας αυτής της καλλιτεχνικής έκφρασης και προώθησης του αντίκτυπου που το θέατρο έχει στις σύγχρονες κοινωνίες.
Το ΔΙΘ τιμά κάθε χρόνο αυτή την παγκόσμια γιορτή, καλώντας μια διεθνώς αναγνωρισμένη προσωπικότητα του θεάτρου για τη συγγραφή του Μηνύματος.
Το Εκτελεστικό Συμβούλιο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου, επέλεξε φέτος για τη συγγραφή του Μηνύματος της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου 2025, τον διεθνώς αναγνωρισμένο Έλληνα σκηνοθέτη και δάσκαλο, Θεόδωρο Τερζόπουλο.
Σκηνοθέτης, Δάσκαλος, Συγγραφέας, Ιδρυτής και Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Θεάτρου Άττις, Εμπνευστής της Θεατρικής Ολυμπιάδας και Πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής της Θεατρικής Ολυμπιάδας, ο Θεόδωρος Τερζόπουλος αποτελεί μια εξέχουσα προσωπικότητα στον ελληνικό και διεθνή καλλιτεχνικό χώρο με μια πλούσια και πολυσήμαντη πορεία εδώ και σαράντα χρόνια.
Διεθνώς αναγνωρισμένος και καταξιωμένος τόσο για το εμπνευσμένο καλλιτεχνικό και συνεχώς εξελισσόμενο εκπαιδευτικό του έργο, όσο και για την προώθηση της διαπολιτισμικότητας, με περισσότερες από δύο χιλιάδες τριακόσιες παραστάσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, με δεκάδες βραβεύσεις και τιμητικούς τίτλους σε περισσότερες από 13 χώρες παγκοσμίως, με μια διεθνή βιβλιογραφία αφιερωμένη στο έργο του, Επίτιμος Καθηγητής σε ακαδημίες θεάτρου και πανεπιστήμια, ο Θόδωρος Τερζόπουλος αποτελεί τον σημαντικότερο διεθνή Έλληνα σκηνοθέτη.
Το Μήνυμα μεταφράζεται σε περισσότερες από 40 γλώσσες, προωθείται μέσα από το δίκτυο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου και τα Εθνικά του Κέντρα (περισσότερα από 90 Εθνικά Κέντρα και πολλά Συνεργαζόμενα Μέλη) αλλά και θεατρικούς οργανισμούς σε όλο τον κόσμο, ενώ διαβάζεται ενώπιον δεκάδων χιλιάδων θεατών σε όλα τα θέατρα ανά τις πέντε ηπείρους και μεταδίδεται από τα Μ.Μ.Ε σε όλο τον κόσμο.
Από το 1962 έως σήμερα, περισσότερες από 60 σημαίνουσες προσωπικότητες του θεάτρου συνεισέφεραν με τις σκέψεις τους για το θέατρο, τον πολιτισμό και την ειρήνη μέσω των Μηνυμάτων της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου.
Ζαν Κοκτώ, Άρθουρ Μίλλερ, Λόρενς Ολίβιε, Πήτερ Μπρουκ, Έλεν Στιούαρτ, Πάμπλο Νερούδα, Ευγένιο Ιονέσκο, Μάρτιν Έσλιν, Έντουαρντ Άλμπι, Ιάκωβος Καμπανέλλης, Αριάν Μνουσκίν, Αουγκούστο Μποάλ, Τζον Μάλκοβιτς, Ντάριο Φο, Κριστόφ Βαρλικόφσκι, Ανατόλι Βασίλιεφ, Έλεν Μίρρεν, Πίτερ Σέλλαρς, είναι μόνο μερικοί από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες του θεάτρου που, με τη συγγραφή του Μηνύματος, έγιναν μέρος των εορτασμών για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου, από το 1962 έως σήμερα.
Ο Θεόδωρος Τερζόπουλος ως ο συγγραφέας του Μηνύματος της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου 2025, αποτελεί τον δεύτερο Έλληνα καλλιτέχνη που λαμβάνει αυτή την τιμή -μετά τον Ιάκωβο Καμπανέλλη (2001)- και επάξια αφήνει το δικό του αποτύπωμα στην πολύτιμη παρακαταθήκη των Μηνυμάτων της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου με κοινωνούς τους δημιουργούς και φίλους της τέχνης του θεάτρου σε κάθε γωνιά του κόσμου.
Το θέατρο, ως μία από τις αρχαιότερες μορφές τέχνης, αποτελεί ζωντανή αναπαράσταση ιστοριών και καταστάσεων μπροστά σε κοινό, με τη χρήση του λόγου, της κίνησης, της μουσικής και άλλων εκφραστικών μέσων. Η λέξη "θέατρο" προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό ρήμα "θεῶμαι", που σημαίνει βλέπω, παρατηρώ.
Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, το θέατρο βασίζεται στη "μίμηση πράξεως", δηλαδή στην αναπαράσταση δράσεων και γεγονότων που αντικατοπτρίζουν την ανθρώπινη εμπειρία. Αυτή η μίμηση επιτρέπει στους θεατές να ταυτιστούν με τους χαρακτήρες και να βιώσουν συναισθήματα και σκέψεις που προκύπτουν από την παράσταση.
Το θέατρο δεν είναι απλώς μια μορφή ψυχαγωγίας· λειτουργεί ως καθρέφτης της κοινωνίας, προσφέροντας διαγνώσεις και αναλύσεις της πραγματικότητας. Μέσω της ζωντανής αλληλεπίδρασης μεταξύ ηθοποιών και κοινού, δημιουργείται ένας χώρος ελευθερίας και προσωπικής εξέγερσης, όπου οι θεατές μπορούν να εξερευνήσουν βαθύτερα την ανθρώπινη ύπαρξη και τις κοινωνικές δομές.
Ένα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του θεάτρου είναι η μοναδικότητα κάθε παράστασης. Σε αντίθεση με τον κινηματογράφο, όπου το αποτέλεσμα είναι σταθερό και αναλλοίωτο, κάθε θεατρική παράσταση επηρεάζεται από την αλληλεπίδραση με το κοινό και τις συνθήκες της στιγμής, καθιστώντας την εμπειρία μοναδική και ανεπανάληπτη.
Συνολικά, το θέατρο αποτελεί έναν δυναμικό χώρο έκφρασης και επικοινωνίας, όπου συνδυάζονται διάφορες τέχνες για να δημιουργήσουν μια ολοκληρωμένη εμπειρία που ψυχαγωγεί, εκπαιδεύει και προκαλεί σκέψη στο κοινό.
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
