Σαν σήμερα στις 10 Δεκεμβρίου 1963 ο σπουδαίος Έλληνας ποιητής, Γιώργος Σεφέρης, βραβεύεται με το Νόμπελ Λογοτεχνίας, το οποίο του επένειμε ο βασιλιάς της Σουηδίας Γουσταύο.
Γιώργος Σεφέρης: Η κηδεία του που έγινε αντιδικτατορική διαδήλωση
Ποιος ήταν ο Γιώργος Σεφέρης
Το πραγματικό του όνομα ήταν Γιώργος Σεφεριάδης και ήταν γεννημένος στη Σμύρνη στις 29 Φεβρουαρίου - 13 Μαρτίου του 1900. Το 1914 άρχισε να γράφει τους πρώτους στίχους του, με το ξέσπασμα του Μεγάλου Πολέμου. Στις 14 Ιουλίου 1917, μεταβαίνει με τη μητέρα του, τους δύο αδελφούς του και την αδελφή του στο Παρίσι, όπου ο πατέρας τους Στέλιος εργαζόταν ως δικηγόρος, έχοντας μόλις αποφοιτήσει από το Πρότυπο Κλασσικό Γυμνάσiο Αθηνών.
Ακολουθεί σπουδές λογοτεχνίας και αποκτά το πτυχίο της Νομικής και στην πορεία πηγαίνει στο Λονδίνο για την τελειοποίηση των αγγλικών του εν όψει των εξετάσεων στο Υπoυργείο Εξωτερικών.
Γιώργος Σεφέρης: Τα ερωτικά γράμματα του ποιητή προς την αγαπημένη του Μαρώ
Τον Μάιο του 1932 δημοσιεύεται το πρώτο έργο του Μια νύχτα στην ακρογιαλιά και τον Οκτώβριο η Στέρνα, αφιερωμένη στον Γιώργο Αποστολίδη. Το 1933 ο πατέρας του, Στέλιος, εκλέγεται Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών και εγγράφεται ως μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Το 1934 ο Γ. Σεφέρης επιστρέφει στην Αθήνα και τον Ιανουάριο του 1935 αρχίζει η συνεργασία του με τις εκδόσεις Νέα Γράμματα, αναδημοσιεύοντας τη Στέρνα.
Γιατί πιστεύω πως τούτος ο σύγχρονος κόσμος όπου ζούμε, ο τυραννισμένος από το φόβο και την ανησυχία, τη χρειάζεται την ποίηση. Η ποίηση έχει τις ρίζες της στην ανθρώπινη ανάσα – και τι θα γινόμασταν, αν η πνοή μας λιγόστευε; Γ. Σεφέρης, από την ομιλία του στην απονομή του Νόμπελ
Στις 10 Δεκεμβρίου έγινε η τελετή απονομής των βραβείων Νόμπελ και το ίδιο βράδυ ο Σεφέρης εκφώνησε ένα σύντομο λόγο στο δείπνο που παρατέθηκε για τους νομπελίστες στο Δημαρχείο της Στοκχόλμης, ενώ την επομένη έδωσε διάλεξη στη Σουηδική Ακαδημία. Στην ομιλία του συνόψισε τις πεποιθήσεις του για την άμεση και αδιάσπαστη συνέχεια της ελληνικής γλώσσας από την αρχαιότητα ως τη σημερινή εποχή:
«...Ανήκω σε μια χώρα μικρή. Ένα πέτρινο ακρωτήρι στη Μεσόγειο, που δεν έχει άλλο αγαθό παρά τον αγώνα του λαού του, τη θάλασσα, και το φως του ήλιου. Είναι μικρός ο τόπος μας, αλλά η παράδοσή του είναι τεράστια και το πράγμα που τη χαρακτηρίζει είναι ότι μας παραδόθηκε χωρίς διακοπή.
Η ελληνική γλώσσα δεν έπαψε ποτέ της να μιλιέται. Δέχτηκε τις αλλοιώσεις που δέχεται καθετί ζωντανό, αλλά δεν παρουσιάζει κανένα χάσμα...».
Τα πιο γνωστά αποφθέγματα του Γιώργου Σεφέρη
- Η μνήμη όπου και να την αγγίξεις πονεί.
- Σβήνοντας ένα κομμάτι από το παρελθόν είναι σαν να σβήνεις και ένα αντίστοιχο κομμάτι από το μέλλον.
- Σ’ αυτόν τον τόπο όπου όλοι είμαστε τόσο τραγικά αυτοδίδακτοι…
- Η Ελλάδα, η χώρα των παράλληλων μονολόγων.
- Να νοσταλγείς τον τόπο σου ζώντας στον τόπο σου, τίποτα δεν είναι πιο πικρό.
- Ευνουχισμένοι διανοούμενοι, μικροί ανίκανοι και τυφλοί κυβερνήτες.
- Σ’ αυτόν τον κόσμο που ολοένα στενεύει, ο καθένας μας χρειάζεται όλους τους άλλους. Πρέπει να αναζητήσουμε τον άνθρωπο όπου κι αν βρίσκεται.
- Δεν υπάρχει παρθενογένεση στην τέχνη.
- Όσο μακριά και να κοιτάξω βλέπω γονατιστούς ανθρώπους –λες κάνουνε την προσευχή τους.
- Τον ξένο και τον εχθρό τον είδαμε στον καθρέφτη.
- Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει.
- Στήνουμε θέατρα και σκηνικά, όμως η μοίρα μας πάντα νικά και τα σαρώνει και μας σαρώνει.
- Κι αν σου μιλώ με παραμύθια και παραβολές, είναι γιατί τ’ ακούς γλυκότερα.
