Σίγουρα ο ιστορικός του μέλλοντος, όταν θα αναφέρεται στα ηχηρά «λουκέτα» της κρίσης στην Ελλάδα, θα βάλει σε περίοπτη θέση τη Χαλυβουργική, στην οποία έπεσε η αυλαία και τυπικά τα μεσάνυχτα.
Η ΔΕΗ, ή ορθότερα ο ΑΔΜΗΕ, «τράβηξε την πρίζα» και έκοψε το ρεύμα λόγω χρεών, που είχε ξεπεράσει τα 30 εκατομμύρια ευρώ.
Ούτως ή άλλως η ιστορική βιομηχανία, η οποία ιδρύθηκε το 1925, είχε ουσιαστικά σταματήσει την παραγωγική της δραστηριότητα εδώ και σχεδόν τρία χρόνια.
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως οι πωλήσεις της από 388.000 τόνους το 2011 μειώθηκαν στους 9.608 τόνους το 2016, την ώρα που ο δανεισμός είχε ξεπεράσει τα 400 εκατομμύρια ευρώ.
Οι μισθοί Δεκεμβρίου και Ιανουαρίου αλλά και το δώρο των Χριστουγέννων θα είναι οι τελευταίες καταβολές της επιχείρησης προς τους τελευταίους 170 εργαζομένους που είχαν απομείνει σε μία ιστορική βιομηχανία που κάποτε έδινε «ψωμί» σε 2.500 υπαλλήλους.
Το τέλος της βιομηχανίας το είχε προαναγγείλει σε συνέντευξή του στην Καθημερινή της Κυριακής ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος.
«Η Χαλυβουργική μπορεί να αξιοποιηθεί αλλά με άλλον τρόπο, όχι ως χαλυβουργία. Πρέπει να αναζητήσει νέα δραστηριότητα και να κάνει νέα αρχή. Δεν υπάρχει σήμερα οπουδήποτε στον κόσμο τράπεζα που να δέχεται να χρηματοδοτήσει μια χαλυβουργία», είχε τονίσει.
Η Χαλυβουργική ήταν η εταιρεία που λειτούργησε την πρώτη υψικάμινο στη χώρα το 1961. Με χάλυβα από την ιστορική βιομηχανία φτιάχτηκαν πολλές εμβληματικές υποδομές της χώρας, όπως το ΟΑΚΑ, η Αττική Οδός, το ΣΕΦ, η εθνική οδός Αθηνών - Κορίνθου, το «Ελευθέριος Βενιζέλος», η Εγνατία και οι γέφυρες Ρίου - Αντιρρίου και Χαλκίδας.
