Οι εκδόσεις Δωδώνη μας παρουσιάζουν εξαιρετικές θεατρικές προτάσεις που ξεχώρισαν, αγαπήθηκαν και έμειναν αναλλοίωτες μέσα στα χρόνια που κύλησαν. Άλλωστε η Δωδώνη είναι μια σταθερή αξία και αποτελεί μια «αληθινή» πραγματικότητα για το ελληνικό θέατρο.
«Νόρμα ή Ο έρωτας ενός πολιτικού» του Ερρίκου Ίψεν
Η «Νόρμα ή Ο έρωτας ενός πολιτικού», του κορυφαίου Νορβηγού δραματουργού Ερρίκου Ίψεν γράφτηκε σε μόλις δέκα μέρες και πρωτοδημοσιεύθηκε το 1851.Τα πρόσωπα της ιστορίας είναι πραγματικά και οι απόψεις βασίζονται στα στοιχεία της πολιτικής ζωής εκείνης της εποχής.
Η Νόρμα είναι πρωθιέρεια των δρυίδων και κατοικεί στη Γαλατία, η οποία βρίσκεται υπό ρωμαϊκή κατοχή. Ανθύπατος της επαρχίας που ανήκει η Γαλατία είναι ο Pollione με τον οποίο η Νόρμα, σπάζοντας τον όρκο αγνότητας των δρυίδων, συνάπτει σχέσεις και τελικά μένει έγκυος και γεννάει δύο γιους. Μαθαίνει, όμως, πως ο Pollione είναι ερωτευμένος με τη νεαρή φίλη της την Adalgisa, η οποία είναι επίσης ιέρεια των δρυίδων και θέλοντας να τον εκδικηθεί δίνει το σύνθημα στους Γαλάτες να επαναστατήσουν ενάντια στους Ρωμαίους κατακτητές.
Σύμφωνα με το εθιμικό δίκαιο των Ρωμαίων, για να εξασφαλίσουν τη νίκη, ο Pollione θα έπρεπε να θυσιαστεί και να ριχτεί στην πυρά. Η Νόρμα θέλει να του σώσει τη ζωή και, αφού τον παρακαλεί να επιστρέψει σ’ εκείνη κι αυτός αρνείται, προθυμοποιείται να πάρει εκείνη τη θέση του στην πυρά και να θυσιαστεί. Όταν το βλέπει αυτό ο Pollione συγκινείται και την ακολουθεί στην πυρά.
Κυκλοφορεί στη σειρά «Μικρή Θεατρική Βιβλιοθήκη» των εκδόσεων Δωδώνη, σε μετάφραση της Ιωάννας Λιούτσια.
O γνωστός μύθος του Ιππόλυτου και της Φαίδρας έχει εμπνεύσει λογοτέχνες ,ποιητές και θεατρικούς συγγραφείς από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, από τον Ευριπίδη και τον Σενέκα ως τη Σάρα Κέιν. Ο μύθος ξαναγράφεται από τον Ρακίνα ο οποίος εστιάζει στη Φαίδρα που βασανίζεται από τον έρωτά της για τον γιο του άντρα της, τον Ιππόλυτο, και εκμυστηρεύεται το πάθος της στην τροφό της, την Οινώνη.
Η είδηση του θανάτου του Θησέα την οδηγεί στην εξομολόγηση του έρωτά της στον ίδιο τον Ιππόλυτο ο οποίος όμως την αντιμετωπίζει ψυχρά. Με την επιστροφή του Θησέα πυροδοτείται η τραγική εξέλιξη: Ο Ιππόλυτος αποφασίζει να μην αποκαλύψει την ερωτική εξομολόγηση της μητριάς του αλλά να ομολογήσει τον έρωτά του για την Αρικία, η τροφός για να προλάβει την καταστροφή τής κυράς της κατηγορεί τον Ιππόλυτο, η Φαίδρα ταλανίζεται από την ενοχή, το πάθος και τη ζήλια της.
Ο Ιππόλυτος θα έχει τραγικό τέλος και η Φαίδρα θα αυτοκτονήσει αφού πρώτα ομολογήσει την ενοχή της. Όπως αναφέρει ο Ρακίνας «Ο πρωταρχικός κανόνας είναι να αρέσουμε και να συγκινήσουμε. Όλοι οι υπόλοιποι υπάρχουν μόνο και μόνο για να φτάσουμε σ’ αυτόν τον πρώτο».
Οι εκδόσεις Δωδώνη μας παρουσιάζουν τη Φαίδρα σ' εξαιρετική μετάφραση της Μαίρης Βιδάλη.
«Ο Ανδροκλής και το Λιοντάρι» του Τζωρτζ Μπέρναρντ Σω
Ο σπουδαίος Ιρλανδός συγγραφέας Τζωρτζ Μπέρναρντ Σω παρουσιάζει μια κωμωδία που θίγει με χιούμορ και λεπτή ειρωνεία θέματα όπως η δύναμη της ανθρώπινης ψυχής, η πίστη, η ελευθερία, ο έρωτας και η ανθρωπιά.
«Ο Ανδροκλής και το λιοντάρι» είναι ένα από τα πιο προσωπικά, έργα του Μπέρναρντ Σω. Η ηθελημένη εδώ κι εκεί μεταφορά του θέματος ‒που έχει παρθεί από τον γνωστό θρύλο των πρώτων χριστιανικών αιώνων και διωγμών‒ σ’ ένα αρκετά σύγχρονο κλίμα, ο τυπικός δηλαδή μπερναρσωικός αναχρονισμός, ελάχιστες φορές βρίσκει τόσο, όσο εδώ, τη δικαίωσή του ‒ μια δικαίωση που μοιάζει αβίαστη. Στην επιφάνεια, φαίνεται καθαρά ιδεολογικός ο αναβρασμός που φέρνει αντιμέτωπους τους Ρωμαίους με τους χριστιανούς στον Ανδροκλή. Η ματιά όμως του ανατόμου δεν μπορεί να ικανοποιηθεί με την επιφάνεια. Αναζητεί πίσω της άλλα ελατήρια, πιο ρεαλιστικά και πιο ανθρώπινα.
Το έργο «Ο Ανδροκλής και το Λιοντάρι», που ανέβηκε για πρώτη φορά το 1913, προκάλεσε θύελλα αποδοκιμασιών αλλά και πλήθος ενθουσιαστικών εκδηλώσεων υπέρ του συγγραφέα.
«Έγραψα τον Ανδροκλή» έλεγε ειρωνικά ο Σω, «για να δείξω πώς γράφεται ένα έργο για παιδιά». Μολαταύτα ήταν φανερό πως ο συγγραφέας πικράθηκε για την υποδοχή του Ανδροκλή. Έλεγε πως οι συμπατριώτες του δεν μπορούσαν ακόμη να καταλάβουν τέτοια έργα. «Θα τα καταλάβουν, όταν θα είναι πια πολύ αργά. Θα μας απασχολούν τότε άλλα έργα, που κι αυτά θα διατρέχουν τον κίνδυνο να χαρακτηριστούν ασεβή, μα που μπροστά τους ο Ανδροκλής θα μοιάζει μ’ ένα ευχάριστο κι αθώο θέαμα».
Το περιοδικό «Θεατρογραφίες» κυκλοφορεί σε επιμέλεια της Κλεονίκης Μαγκλάρα και Επιστημονική Διεύθυνση Έκδοσης της Μαρίκας Θωμαδάκη. Μας παρουσιάζει πλούσιο επιστημονικό υλικό για θεατρολόγους , ηθοποιούς και όλους όσοι αγαπούν το καλό θέατρο.
Ξεχωρίζει το αφιέρωμα στον Μιχαήλ Μαρμαρινού άλλα και άλλων σημαντικών προσώπων ενώ ακολουθούν πλούσιες κριτικές θεάτρου. Για επίμετρο θα απολαύσετε «Το Πάτωμα» της Ζέτης Φίτσιου.
Ποίηση
«Άφθαρτη ετικέτα» της Ελένης Α. Σακκά
Η ποιητική συλλογή της Ελένης Σακκά είναι ιδιαίτερη ,ξεχωριστή ,μιλάει στην καρδιά του αναγνώστη και τον παρασύρει σ' ένα ταξίδι.... λυτρωτικό.
Εμμένει με αγωνία θα λέγαμε σε έννοιες όπως η αγάπη, η απουσία, η μοναξιά και κυρίως η ελευθερία.
Το παράλογο και το υποσυνείδητο «φιλιώνουν» με το λογικό και το συνειδητό συμπαρασύροντας τον αναγνώστη.
Διαβάζοντας τα ποιήματα ο αναγνώστης αισθάνεται τη μάχη του δημιουργού με τη λογική και τα πάθη του.
Η Ελένη Σακκά ζωγραφίζει με τις λέξεις της, εξωτερικεύει τα συναισθήματα και τις ιδέες της ενώ γεννά ερωτήματα...
Ξεχώρισα ένα ποίημα που μιλάει στις καρδιές όλων μας με τίτλο «Lock down».
Λέξεις ακατανόητες, δανεικές, ασπόνδυλες,
δίχως ετυμολογία,
να προσπαθούν να συγκαλύψουν το δικαίωμα της ζωής.
Αναντικατάστατο, αναφαίρετο εξ’ ορισμού προέλευσης,
όχι από επιλογή,
αλλά από επιβολή ανεξούσιας αρχής.
Αρνούμαι να αποδεχθώ την αιτία της συγκάλυψης
και αυτοχαρακτηρίζομαι «αντιρρησίας συνείδησης».
Αποσύνθεση της γλώσσας,
ανακαίνιση ζωής,
πολιτισμός εξαγοράσιμος, προβαλλόμενος αναξιοπρεπώς,
σκέψη καθοδηγούμενη και πλήρως ελεγχόμενη.
Δεν δικαιούμαι να θεωρώ ότι μου στερούν την ελευθερία
και χαρακτηρίζομαι αδύναμη, ανοήμων,
ασεβής στον εαυτό μου,
στον συνάνθρωπό μου, στον αδερφό μου.
Όμως, η κτίση όλη σύσσωμη,
ανατρέποντας κάθε μέρα τις εικόνες της
συναγωνίζεται χωρίς αντιπαλότητα,
χωρίς αγωνία
την άλλη τη ζωή, την έγκλειστη,
την απομονωμένη, την επιβεβλημένη.
Ανοχύρωτη η επίπλαστη ζωή και καταρρέει.
Η εξουσία της σκέψης αδυνατεί να κατακτηθεί.
Αδιαπραγμάτευτο συστατικό του ανθρώπου η ελευθερία
και ας φοβάμαι, ας κρυώνω, ας πεινάω…
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Το Σκαθάρι.
Διαβάστε όλα τα lifestyle νεα, για Celebrities και Media.
