Καλεσμένος στην εκπομπή Weekenders ήταν το πρωί του Σαββάτου ο Χάρης Χριστόπουλος.
Χάρης Χριστόπουλος: «Παραλύω και νιώθω βαρύς! Πονάει το σώμα μου»
Στην κουβέντα με τον Θανάση Πάτρα και τον Δημήτρη Πανόπουλο, ο γνωστός φωτογράφος ξετύλιξε το κουβάρι της προσωπικής κι επαγγελματικής του ζωής, ξεσπώντας ακόμη και σε δάκρυα στον τηλεοπτικό αέρα, μιλώντας για ένα ταξίδι που έκανε πριν χρόνια στην Αφρική.
«Πήρα αγάπη από τη μάνα μου, αλλιώς θα είχα καταλήξει στη Βερανζέρου σε κανένα πεζοδρόμιο. Ο πατέρας για τα αγόρια είναι τεράστιο κεφάλαιο. Η μάνα είναι η φωλιά, αλλά ο πατέρας είναι το σύμβολο. Ο πατέρας μου είχε μια περίεργη ζωή, ήταν καλλιτέχνης κι έλειπε χρόνια στο εξωτερικό. Δεν μπορούσε να δώσει αγάπη, γιατί δεν πήρε», εξομολογήθηκε αρχικά.
Χάρης Χριστόπουλος: «Κάθε 10' πηγαίνω από πάνω του για να δω αν αναπνέει»
«Το συνειδητοποίησα κάπου εκεί στα 25 μου, ήταν μια λύτρωση για μένα, γιατί τα συζητήσαμε όλα και μου ζήτησε συγγνώμη. Ο πατέρας μου ήταν πια το παιδί μου κι η μάνα μου το κοριτσάκι μου. Εγώ τους αγκάλιαζα, τους πήγαινα δώρα, τους πήγαινα στους γιατρούς κι αυτό είναι το φυσικό. Εσύ γίνεσαι ο προστάτης τους», πρόσθεσε χωρίς να μπορέσει να συγκρατήσει τα δάκρυά του.
«Θυμάμαι το ’87 ήμουν στην Γκάνα. Είχα πάει για φωτογράφηση με κάτι Αμερικανίδες μοντέλα και περνάγαμε από κάτι χωριά, μια εικόνα τρομερή. Όταν είδα κάτω από ένα δέντρο μια γυναίκα σκελετό και να ‘χει πέντε παιδιά και να τα τρώνε οι μύγες… λέω "Τι είναι αυτό το πράγμα; Δώστε μου κάτι να τους λυτρώσω, αυτό δεν είναι ζωή". Παιδιά σκελετωμένα να τα τρώνε οι μύγες, σαν τα ψοφίμια», περιέγραψε στη συνέχεια εξαιρετικά συγκινημένος.
Χριστόπουλος: Η φωτογραφία του γιου του από τη μονάδα εντατικής νεογνών
«Πατέρας δεν υπάρχει φυσικά, όλη μέρα πίνουν μπαταρίες ή οινόπνευμα ή βενζίνη. Τι παιδιά είναι αυτά; Δεν μπορούν να σωθούν αυτοί οι άνθρωποι, δεν υπάρχει λύτρωση. Καλύτερα να μην υπάρχουν, είναι σκληρό αυτό που λέω. Είναι η μισή Αφρική έτσι», κατέληξε ο Χάρης Χριστόπουλος με δάκρυα στα μάτια.
Διαβάστε όλα τα lifestyle νεα, για Celebrities και Media.