Σε μία κατάθεση ψυχής προχώρησε ο Ορέστης Τζιόβας στη νέα συνέντευξη που παραχώρησε. Ο ηθοποιός μίλησε ανοιχτά για την εξάρτησή του από τις ουσίες και πώς επηρέασαν τη ζωή του τόσο στα επαγγελματικά όσο και στα ερωτικά, ενώ αποκάλυψε πως είχε ερωτικές επαφές και με κορίτσια και με αγόρια.
«Δε μου λείπει τίποτα από εκείνη την πενταετία. Το μόνο που με ενδιέφερε να φύγω από εκείνη την κατάσταση και να μπω ξανά σε μια κανονικότητα. Έπρεπε πρώτα να φάω τα μούτρα μου. Κανονικός για εμένα είναι εκείνος που διαχειρίζεται τα συναισθήματά του, εκείνος που αντιλαμβάνεται τη θέση του απέναντι στους άλλους. Και νομίζω η πιο σκληρή μάχη που έχω δώσει στη ζωή μου είναι να επιστρέψω στην κανονικότητα. Να μην έχω εξαρτήσεις, και αυτή η μάχη ήταν κυρίως ψυχολογική. Να μάθω να υπάρχω χωρίς αυτές» αποκάλυψε ο ηθοποιός στην εφημερίδα «Τα Νέα».
«Τρυφερότητα έχω αισθανθεί και από τα δυο φύλα»
Το συναίσθημα που ισχυροποίησε τη σχέση μου με τις ουσίες ήταν όλες οι πρώτες επαφές γιατί οι στιγμές ήταν πολύ έντονες, χαρούμενες και ένιωθα πολύ σέξι. Μπορούσα να πάω να μιλήσω σε οποιαδήποτε μου άρεσε. Με έκανε πολύ “φλερτικό”. Ένιωθα λαχτάρα, αυτή η λέξη ταιριάζει. Ένιωσα την επιθυμία να εξερευνήσω την ερωτική ζωή μέσα από την ερωτική επαφή και με αγόρια και με κορίτσια. Ο ερωτισμός μου φυσικά δε συνδέεται με τις ουσίες», εξομολογήθηκε ο Ορέστης Τζιόβας.
«Από την άλλη, η αναζήτηση είχε ένα τεράστιο κέρδος στη δουλειά μου, τη συλλογή εμπειριών. Με βοήθησε να καταλάβω καλύτερα τον άνθρωπο. Με γοητεύει να μαθαίνω πως μπορεί να αισθανθεί κάποιος άλλος. Δεν ερωτεύτηκα ποτέ όμως ένα αγόρι. Εδώ θέλω να διαχωρίσω τον έρωτα από το σεξ. Τρυφερότητα έχω αισθανθεί και από τα δυο φύλα.
Η εξάρτησή μου από τις ουσίες είχε επιπτώσεις από τη δουλειά μου γιατί κάποιες φορές δεν ήμουν πολύ τυπικός. Επίσης μιλούσα αρκετά για το τι έκανα και σε αυτόν τον χώρο υπάρχουν πολλοί καλοθελητές. Άκουσα παραπάνω από μια φορά, “μου είπαν να μη σε πάρω για δουλειά γιατί θα μου δημιουργήσεις πρόβλημα''. Φυσικά αυτό δεν ήταν κοντά στην πραγματικότητα γιατί ήμουν λειτουργικός. Όμως ήταν ένα καμπανάκι».
