Σαν σήμερα στις 29 Δεκεμβρίου του 1916, γεννήθηκε η σπουδαία ηθοποιός, Μαίρη Αρώνη, η οποία αν και εμφανίστηκε σε μόλις πέντε ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, άφησε για πάντα την υποκριτική της σφραγίδα στη μεγάλη οθόνη.
Μηνάς Χατζησάββας: Η αγάπη για το θέατρο και ο έρωτας της ζωής του
Ποιος μπορεί, άλλωστε, να μη θυμάται τη μοναδική Πάστα Φλώρα στο «Μια τρελή - τρελή Οικογένεια» και το χαρακτηριστικό βλέμμα της όταν ρωτούσε τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο «αχ, Στέλιο, ήρθες, πότε ήρθες;» ή το αξεπέραστο κωμικό της μπρίο ως σύζυγος του Λάμπρου Κωνσταντάρα στην ταινία «Η γυναίκα μου τρελάθηκε»;
Βέβαια, η αγάπη και η αφοσίωση της Μαίρης Αρώνη για το θέατρο και την υποκριτική ξεκίνησε από πολύ μικρή ηλικία, όταν, μάλιστα γι' αυτό της το όνειρο αποφάσισε να καταφύγει ακόμη και σε απεργία πείνας...
Πρόκειται για μία στιλοβάτη του Εθνικού Θεάτρου για πολλές δεκαετίες και μια σπουδαία καλλιτέχνιδα που ήταν πολύ «πιο μπροστά από την εποχή της».
Μαίρη Αρώνη: Η αγάπη για το θέατρο, η απεργία πείνας και η αυτοκτονία του πατέρα της
Η Μαίρη Αρβανιτάκη, όπως ήταν το πατρικό της όνομα γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Ο πατέρας της, Λέανδρος, ήταν καθηγητής και χρηματιστής, ενώ η μητέρα της είχε δικό της οίκο ραπτικής, τον οποίο και αποφάσισε να κλείσει όταν παντρεύτηκε, με σκοπό να αφοσιωθεί στην οικογένειά της.
Η Μαίρη έλαβε εξαιρετική μόρφωση, μιλούσε άπταιστα γαλλικά και αγγλικά, ενώ από πολύ νεαρή ηλικία έδειξε την κλίση της για το θέατρο, συμμετέχοντας σε όλες τις σχολικές παραστάσεις. Το 1929, ήταν μία χρονιά που τη σημάδεψε, αφού το μεγάλο οικονομικό Κραχ οδήγησε την οικογένεια της στην ολοκληρωτική πτώχευση και ο πατέρας της, ο οποίος δεν μπορούσε να αντεπεξέλθει στις οικονομικές υποχρεώσεις του, έδωσε τέλος στη ζωή του.
Ο μεγάλος μου έρωτας είναι το θέατρο. Πιστεύω ότι όλα εδώ αρχίζουν και όλα εδώ τελειώνουν... Μαίρη Αρώνη
Έτσι, η μητέρα της Μαίρης Αρώνη αποφάσισε να ξαναλειτουργήσει τον οίκο ραπτικής, με σκοπό να βοηθήσει οικονομικά την οικογένειά της, ζητώντας από τη Μαίρη να εργαστεί μαζί της, για να έχει επιπλέον βοήθεια.
Λίγο καιρό αργότερα, η ξαδέλφη και εξίσου μεγάλη ηθοποιός της εποχής, Βάσω Μανωλίδου, θα περάσει στη δραματική σχολή, ένα γεγονός που η Μαίρη Αρώνη δεν το άφησε ανεκμετάλλευτο, αποφασίζοντας να κάνει απεργία πείνας, με σκοπό να πείσει τη μητέρα της να την αφήσει να δώσει κι εκείνη εξετάσεις. Και, εν τέλει, τα κατάφερε.
Όπως έλεγε η ίδια χαρακτηριστικά: «Ο μεγάλος μου έρωτας είναι το θέατρο. Πιστεύω ότι όλα εδώ αρχίζουν και όλα εδώ τελειώνουν. Φοβάμαι τον χρόνο -σε μας τους ηθοποιούς από ένα σημείο και μετά γίνεται εφιάλτης, γιατί δεν ξέρω τι υπάρχει μετά τον θάνατο. Αλλά, αν υπάρχει μια άλλη ζωή πέρα από ‘δώ, εγώ πιστεύω ότι το θέατρο δεν τελειώνει ποτέ».
Αλέκος Σακελλάριος: Όταν η Βουγιουκλάκη τον μήνυσε επειδή τη «χλεύαζε»
Ο έρωτας, ο ευτυχισμένος γάμος και η επαγγελματική επιτυχία
Στη δραματική σχολή γνώρισε τον έρωτα της ζωής της και μετέπειτα σύζυγό της, τον ηθοποιό Θόδωρο Αρώνη. Το 1934 έκανε το ντεμπούτο της στο θεατρικό έργο «Κοσμική κίνηση», αποσπώντας θριαμβευτικές κριτικές για την ερμηνεία της.
Μια πρωταγωνίστρια είχε γεννηθεί κι αυτό φαίνεται πως το κατάλαβε η Μαρίκα Κοτοπούλη, η οποία πήρε την απόφαση να την συμπεριλάβει στον θίασό της την ερχόμενη χρονιά.
Η καριέρα της εκτινάχθηκε και σύντομα άρχισε να συνεργάζεται με μεγαθήρια όπως ο Δημήτρης Χορν, ο Κώστας Μουσούρης, ο Μάνος Κατράκης και άλλοι.
Το 1941, σε ηλικία μόλις 25 χρόνων, γίνεται μία από τις νεότερες πρωταγωνίστριες της εποχής στο θίασο του Κώστα Μουσούρη και το 1944 γίνεται συν-θιασάρχης, πρώτα με τον Δημήτρη Χορν και έπειτα και με την ξαδέρφη της, Βάσω Μανωλίδου.
Η Μαίρη Αρώνη λέγεται ότι είχε μανία με την καθαριότητα, έκανε μπάνιο τέσσερις με πέντε φορές την ημέρα, ενώ το σπίτι της ήταν πάντα ανοιχτό για φίλους και συνεργάτες, κάτι που την καθιστούσε εξαιρετική οικοδέσποινα.
Γκέλυ Μαυροπούλου: Η ζωή και το μοναχικό τέλος μίας κυρίας του θεάτρου
Η απώλεια που τη σόκαρε, το τρομερό ατύχημα και η λεύκη
Ένα ακόμη «χτύπημα» της μοίρας έμελλε να αντιμετωπίσει ξανά η σπουδαία ηθοποιός, όταν το 1955 ο σύζυγός της διαγνώστηκε με καρκίνο. Εκείνη άφησε τα πάντα πίσω της και ταξίδεψε μαζί του στο εξωτερικό, προσπαθώντας να εξαντλήσουν κάθε περιθώριο, μάταια, όμως. Στις 13 Ιουλίου του 1956 ο Θόδωρος Αρώνης, έφυγε από τη ζωή.
Εκείνη τη μέρα είχε πρεμιέρα με τις «Εκκλησιάζουσες», όπου θα ερμήνευε την Πραξαγόρα. Η παράσταση αναβλήθηκε μόνο για μια ημέρα. Την επομένη η Αρώνη εμφανίστηκε στη σκηνή και έδωσε μια συγκινητική ερμηνεία.
Το σοκ από τον χαμό του συζύγου της την καταρράκωσε, ενώ από τη στενοχώρια της εμφάνισε λεύκη. Από τότε άρχισε να μακιγιάρει κάθε σημείο του σώματός της που εκτίθονταν.
Το 1963 εγκατέλειψε το ελεύθερο θέατρο, ενώ από το εθνικό έφυγε οριστικά το 1981. Έως τότε έπαιζε ασταμάτητα ως παθιασμένη θεατρίνα που ήταν, ενώ τα τελευταία χρόνια της ζωής της ασχολήθηκε κυρίως με το ραδιοφωνικό θέατρο.
Το 1991, ένα τρομερό ατύχημα άφησε τον αγαπημένο της ανιψιό, Λέανδρο, τετραπληγικό, μία τραγωδία που δεν κατάφερε ποτέ να ξεπεράσει η σπουδαία ηθοποιός.
Η Μαίρη Αρώνη πέθανε στον ύπνο της στις 16 Ιουλίου του 1992 στο σπίτι της αγαπημένης της εξαδέλφης από ανακοπή. Όσοι όμως την ήξεραν λένε ότι έφυγε από τον καημό της για τον Λέανδρο...
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
