Συνέντευξη στην Έλγκα Νταϊφά
Η Λυδία Κονιόρδου έχει πολλές ζωές. Δεν είναι μόνο τα μεγαθήρια των ρόλων που έχει αναμετρηθεί αλλά και οι δικές της πολυποίκιλες επιλογές στα μικρά και τα μεγάλα… Οι αποφάσεις της δεν ρέουν μονότονα και βαρετά αλλά έντονα και ανήσυχα. Είναι πάντα έτοιμη να ξεβολευτεί. Συναντηθήκαμε μια ηλιόλουστη Δευτέρα στην γειτονιά της, την Κηφισιά. Ήρθε σαν άνεμος με το ποδήλατο της, καθίσαμε στο πιο παραδοσιακό ζαχαροπλαστείο της περιοχής, παρήγγειλε ρυζόγαλο με κανέλα και ανάμεσα μας μόνο το κασετόφωνο στο rec. Ξεδίπλωσε γενναιόδωρα αναμνήσεις, γέλια, πάθη, επιθυμίες μοιράστηκε όμως και… μια σιωπή πριν ανοιχτεί για την απουσία που την σφράγισε… Μια συζήτηση για τις ορθοπεταλιές της ζωής της σπουδαίας ηθοποιού που μας συστήνεται από την αρχή από την θέση της υποψήφιας στην ευρωβουλή…
Αν είχατε πάρει μια διαφορετική απόφαση τώρα θα ήσασταν προπονήτρια της εθνικής ομάδας βόλεϊ;
Όλοι νόμιζαν ότι θα γινόμουν γυμνάστρια, ήμουν στη βασική εξάδα της ομάδας του ΖΑΟΝ και της Εθνικής. Το βόλεϊ με απελευθέρωσε, με διαμόρφωσε. Την εποχή της δραματικής πήγαινα στα ντέρμπι ακόμα και με αεροπλάνο. Oι συμπαίχτριες κοίταγαν στον ουρανό πότε θα έρθω ενώ οι αντίπαλοι φοβισμένοι έλεγαν «έρχεται η Κονιόρδου»! Η μεγαλύτερη απόφαση της ζωής μου ήταν το θέατρο…
H Ειρήνη Παπά έγινε ηθοποιός για να ξεφύγει από τη δειλία της, εσείς;
Το προφανές μου ταλέντο ήταν η μουσική: έπαιζα πιάνο, αναγεννησιακό λαγούτο, ήμουν σε χορωδίες. Μεγάλωνα μοναχικά, η Κηφισιά ήταν χωράφια, δεν είχαμε γείτονες. Έκανα ξιφασκία, τένις, τρέξιμο όμως προτιμούσα τα ομαδικά αθλήματα, γιατί ήμουν κοινωνική. Ήθελα παρέα, για αυτό ασχολήθηκα με το θέατρο… Οι δικοί μου ήταν καλλιεργημένοι, η μητέρα με πήγε σε μαθήματα ζωγραφικής, μαζί της είδα θέατρο πρώτη φορά το «Λορεντζάτσιο» με τον Χορν. Με ήθελαν δικηγόρο ή φιλόλογο, όμως η μητέρα μου δεν ήταν καταπιεστική και η γιαγιά Λυδία – Λίντα από τη Ρωσία, που της οφείλω πολλά, με μύησε στον Ντοστογιέφσκι και στον Μπέκετ.
Μιλάτε για τη μητέρα και τη γιαγιά, ο πατέρας;
Τα παιδικά μου χρόνια ήταν δύσκολα, μεγάλωσα σε τραυματικές συνθήκες. Η φύση υπήρξε αποκούμπι, δεξαμενή δύναμης. Έγινα οικολόγος από μικρή. Ασχολούμαι με τη φύση, χαϊδεύω τη Γη!
Υπάρχουν λέξεις ή αγκαλιές που χρωστάτε ή σας λείπουν;
Να δω πάλι τον Κουν, να συναντήσω τον Παπαδιαμάντη, τον Μπέκετ, να πούμε με τη γιαγιά Λίντα όσα δεν προλάβαμε, να γνωρίσω τη γιαγιά Ευδοκία. Θα ήθελα να μάθω τον πατέρα μου περισσότερο, τον είδα μεγάλη και μετά από λίγο «έφυγε». Μεγάλωσα χωρίς να τον ζήσω, είναι ένα κομμάτι που προσπάθησα να αναπληρώσω αλλά ήταν αργά πια όταν μπόρεσα να τον πλησιάσω. Ήταν δική μου κίνηση και επιθυμία να παω κοντά του. Ήταν χημικός – μηχανικός, ανανέωσε την ελληνική ποτοποιία.
Δεν είχε ρόλο στη ζωή σας;
Εξ αποστάσεως. Ήταν μια απουσία. Αργότερα αισθάνθηκα την ανάγκη να τον γνωρίσω, να τον καταλάβω. Είχα κενά, έφυγε όταν ήμουν 3 ετών, τον συνάντησα ξανά στα 25.
Ήταν ένας «άγνωστος»;
Ναι! Στην συνέχεια είδα ότι ήταν καλός άνθρωπος. Δεν ήθελε το κακό κανενός, αλλά έτσι τα έφερε η ζωή. Δεν προλάβαμε να γνωριστούμε. Συγχώρησα τους γονείς μου για όσα άθελα τους, έγιναν. Μερικές φορές η ζωή σε βάζει να κάνεις λάθη…
Ήρθατε στη συνάντησή μας με ποδήλατο, ο Einstein έλεγε: “Για να κρατήσεις ισορροπία πρέπει να προχωράς, όπως στο ποδήλατο” Εσείς πώς… οδηγείτε τη ζωή σας;
Το 1980, ήμουν από τους πρώτους ποδηλάτες. Ξεκινούσα από τα Εξάρχεια, που ήταν το πρώτο δικό μου σπίτι, και έφτανα στο Θέατρο Τέχνης, δεν έχω σταμάτήσει ποτέ να το χρησιμοποιώ. Ο «δρόμος» της ζωής μου είναι συνεχόμενη κίνηση. Οι «βεβαιότητες» έχουν επιβληθεί από όσους προσπαθούν να ορίσουν τη ροή για το δικό τους συμφέρον.
Από τους διθυράμβους ως «κορυφαία τραγωδό», στην αρένα της πολιτικής και την οξεία κριτική
Η ευρύτερη αριστερά ήταν φυσικός μου χώρος. Μπήκα στην πολιτική το 2012 με τους Οικολόγους, μετά ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ. Δέχθηκα την πρόσκληση της υπουργοποίησης χωρίς δισταγμό. Όταν καλεί η πατρίδα, πρέπει να βάλεις πλάτη. Όταν ανέλαβα το Υπουργείο, ο Μητσοτάκης μου είπε «δε θα μείνετε πολύ», διαψεύστηκε. Έμεινα και πετύχαμε πολλά: αποδεσμεύτηκαν οι δωρεές του «Νιάρχος», λύσαμε τα θέμα των πνευματικών δικαιωμάτων, ξεκόλλησε η υπόθεση της πινακοθήκης, οι δωρεές στο ΕΜΣΤ, πετύχαμε την χρυσή τομή στο Ελληνικό. Δεν με πείραξε ο πόλεμος από τα Μέσα, θα προχωρούσα με όποιο κόστος. Έχω πέσει θύμα fake-news και half-news, ξεκίνησαν να με αποδομούν, μου επιτέθηκαν, γιατί ήμουν διαφορετική, χωρίς πολιτικές πλάτες. Είχα μόνο την εμπιστοσύνη του Πρωθυπουργού, της κυβέρνησης και την αξία μου.
Τι λάθος κάνουμε και τα γλυπτά του Παρθενώνα παραμένουν στο Βρετανικό μουσείο ;
Δεν υπάρχει συνέχεια και κοινή στάση. Αισθάνομαι υποχρεωμένη να συνεχίσω τη γραμμή της Μελίνας. Με δική μας πίεση με δέχτηκαν οι Άγγλοι, αυτό έγινε για πρώτη φορά. Πρέπει να ξεκινήσουμε διάλογο, δεν εγκαταλείπουμε την νομική οδό, αλλά δεν την προκρίνουμε. Το αίτημα δεν είναι η επιστροφή, θέση που έχει εθνικιστική απόχρωση. Ζητάμε την επανένωση του μνημείου – συμβόλου. Δεν λέω να γδύσουμε τα ξένα μουσεία!
Πολύς θόρυβος για ένα video που σας έδειχνε να ασχολείστε με μια ενεργειακή θεραπεία...
Υπάρχουν εναλλακτικές θεραπείες, έχω διδαχθεί μια από αυτές και την εφαρμόζω σε εμένα, στους φίλους και είδα αποτελέσματα. Απελευθερώνει τις θεραπευτικές δυνάμεις του σώματος και αποκαθιστά την λειτουργία της ενέργειας στο σώμα. Έγινε θόρυβος για να με λερώσουν, να με διασύρουν. Δείγμα χυδαιότητας. Τελικά έφερε αντίθετο αποτέλεσμα, πολλοί ενδιαφέρθηκαν για την τεχνική...
Αξιοποιώντας τη γνώση σας στην αρχαία ελληνική γραμματεία, ποια προσωπικότητα της αρχαιότητας σας φέρνει στο νου ο Αλέξης Τσίπρας;
Θα τον αντιπαρέβαλα με τον Θεμιστοκλή, όπως εκείνος ένωσε τους Έλληνες απέναντι στους Πέρσες στη ναυμαχία της Σαλαμίνας έτσι και ο Τσίπρας. Είναι ηγέτης, έχει όραμα, ρεαλισμό, καθαρή ματιά, ένστικτο, ήθος, δικαιοσύνη.
Είστε υποψήφια για την ευρωβουλή με τον ΣΥΡΙΖΑ, αν εκλεγείτε θα βάλετε τελεία στην υποκριτική ;
Δε θα με δείτε στην Επίδαυρο, δε θα κάνω περιοδείες, όμως δε θα μου λείψουν, δεν επιθυμώ την ανακύκλωση. Θα συμμετέχω σε εκδηλώσεις, θα αναδεικνύω τον ελληνικό πολιτισμό από τις Βρυξέλες. Έχω ζήσει 40 χρόνια γεμάτα περιοδείες και παραστάσεις, βίωσα συγκινητικές στιγμές από την αποδοχή του κόσμου.
Στην ευρωπαϊκή ατζέντα σας πρωταγωνιστούν ο πολιτισμός και η οικολογία…
O πολιτισμός είναι αντίδοτο στον φασισμό, αποδέχεται διαφορετικές ταυτότητες. Έχει το πρόκριμα της ελευθερίας απέναντι στον φανατισμό. Θέλουμε την ανανέωση της Ευρώπης με ρόλους κοινωνικής δικαιοσύνης. Ας μην ξεχνάμε ότι η Ευρώπη για την Ελλάδα είναι χώρος προστασίας. Η κλιματική αλλαγή είναι μεγάλο πρόβλημα, τα διεθνή λόμπι δεν ενδιαφέρονται αν καταστραφεί το κλίμα ή αν πνιγούν άνθρωποι.
Τι σας πονάει περισσότερο: να σας πουν κακή ηθοποιό ή κακή πολιτικό;
Δεν μετράω τις κραυγές ή τα μπράβο. Αγωνίζομαι να γυρίσει η σελίδα υπέρ των Ελλήνων και των ευρωπαίων και όχι των οικονομικών ελιτ. Είμαι αφυπνισμένος πολίτης, θέλω να παραμείνω ελεύθερο πνεύμα. Με ενδιαφέρει η προσφορά, με αυτή την έννοια δεν είμαι πολιτικός.
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
