Η Γαλλία αναστέλλει τη συμμετοχή της στη ναυτική επιχείρηση του ΝΑΤΟ

Στην εφημερίδα L’Opinion δημοσιεύεται άρθρο του Jean-Dominique Merchet, με τίτλο: «Τουρκία: Η Γαλλία αναστέλλει τη συμμετοχή της στη ναυτική επιχείρηση του ΝΑΤΟ»
Μετά από ένα ναυτικό περιστατικό στις 10 Ιουνίου στη Λιβύη μεταξύ γαλλικών και τουρκικών φρεγατών, η Γαλλία εκφράζει τη δυσαρέσκειά της στο ΝΑΤΟ, το οποίο θεωρήθηκε ότι δεν είναι αρκετά αυστηρό με την Τουρκία.

«Κλείδωσε» η συμμαχία:  Η Γαλλία θα στηρίξει την Ελλάδα σε θερμό επεισόδιο!

Προφανώς δυσαρεστημένη από τη μικρή υποστήριξη του ΝΑΤΟ στην υπόθεση της Λιβύης, η Γαλλία αποφάσισε να «αναστείλει» τη συμμετοχή της στη ναυτική επιχείρηση Sea Guardian  του ΝΑΤΟ στη Μεσόγειο.
 Αυτή η απόφαση, η οποία κοινοποιήθηκε στον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ Jens Stoltenberg και τους συμμάχους της την Τρίτη, έρχεται μετά από το ναυτικό περιστατικό στις 10 Ιουνίου στα ανοικτά της Λιβύης μεταξύ της γαλλικής φρεγάτας Courbet και της τουρκικής φρεγάτας Oruçreis.

Μετά από διαμαρτυρίες της Γαλλίδας  Υπουργού Άμυνας Florence Parly, το ΝΑΤΟ αποφάσισε στις 18 Ιουνίου να ξεκινήσει έρευνα. Αυτή η «έκθεση έρευνας δεν κατέστησε δυνατή τη σωστή διαπίστωση των πραγματικών περιστατικών» θεωρεί σήμερα η Γαλλία, η οποία εκτιμά ότι το ΝΑΤΟ προσέχει πάρα πολύ τη τουρκική πλευρά. Εξ ου και η επιλογή της «αναστολής της συμμετοχής των γαλλικών αεροναυτικών μέσων (φρεγάτες και αεροσκάφη θαλάσσιας περιπολίας στην επιχείρηση Sea Guardian»). Αυτή η συμμαχική επιχείρηση «θαλάσσιας ασφάλειας» στη Μεσόγειο, που ξεκίνησε το 2016, παρέχει υποστήριξη ιδίως κατά της τρομοκρατίας.

Παρέμβαση ΝΑΤΟ για το «επεισόδιο» Τουρκίας – Γαλλίας στη Μεσόγειο

Μέσω της φωνής της Μόνιμης αντιπροσώπου της  στο ΝΑΤΟ, Muriel Domenach, η Γαλλία «περιμένει μια διευκρίνιση των όρων χρήσης των πλοίων [που ασχολούνται με την επιχείρηση], ιδίως τους κανόνες συμπεριφοράς τους, και τους όρους συνεργασίας με την επιχείρηση Irini της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η επιχείρηση αυτή, που ξεκίνησε στις 31 Μαρτίου, στοχεύει στη διασφάλιση του διεθνούς εμπάργκο όπλων στη Λιβύη.
Η απόφαση της Γαλλίας είναι ένα ακόμη σημάδι των αυξανόμενων εντάσεων μεταξύ Γαλλίας και Τουρκίας (μέλος του ΝΑΤΟ) και της απομόνωσης του Παρισιού εντός της Ατλαντικής Συμμαχίας. Οι Σύμμαχοι, ειδικά οι Ηνωμένες Πολιτείες, προσέχουν την Τουρκία και, σε αντίθεση με το Παρίσι, ανησυχούν περισσότερο για την αύξηση της ρωσικής επιρροής στη Λιβύη.

Τη Δευτέρα, μετά τη συνάντησή του με την Angela Merkel στο Meseberg, ο Γάλλος Πρόεδρος μίλησε πολύ λίγο διπλωματικά, κατά της Τουρκίας. Καταγγέλλοντας την παρέμβασή της στη Λιβύη, η οποία κατατρόπωσε το στρατόπεδο του στρατάρχη Haftar, που υποστηριζόταν από τη Γαλλία, ο Emmanuel Macron  αναφέρθηκε για «ιστορική και εγκληματική ευθύνη της Τουρκίας, η οποία ισχυρίζεται ότι είναι μέλος του ΝΑΤΟ, και σε κάθε περίπτωση το διεκδικεί». Η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ από το 1952.

Ευθυγραμμισμένη με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και την Αίγυπτο, η γαλλική θέση απέχει πολύ, λόγω του ριζοσπαστισμού της, από την επίτευξη ομοφωνίας στην Ευρώπη και στην Ατλαντική συμμαχία, ακόμη και αν η συμπεριφορά της Τουρκίας προκαλεί επίσης πολλές επιφυλάξεις. Πηγή που βρίσκεται κοντά στους γερμανικούς αμυντικούς κύκλους εξηγεί ότι «η Τουρκία δεν έχει τη συμπεριφορά που αναμένεται από έναν σύμμαχο, αλλά είναι προς το συμφέρον του ΝΑΤΟ να παραμείνει μέλος».

Γάλλος αξιωματούχος στο ΝΑΤΟ: «Ήταν μια εξαιρετικά επιθετική πράξη»

Στο Βερολίνο, θεωρούν, off the record , ότι η γαλλική στάση εξηγείται από την «ενόχληση» του Γάλλου Προέδρου έναντι του Τούρκου ομολόγου του Recep Tayyip Erdogan . Αυτός  δεν θα αποδώσει στον Γάλλο Πρόεδρο την εκτίμηση, που ο τελευταίος θεωρεί ότι οφείλεται σε αυτόν.
Το Παρίσι φοβάται πολύ την άφιξη στη Λιβύη Σύρων μισθοφόρων που προσλήφθηκαν από την Τουρκία. Αυτοί οι μισθοφόροι στρατολογούνται από ισλαμιστικές οργανώσεις, εχθρικές προς το καθεστώς Μπασάρ αλ Άσαντ. Αυτά είναι τα απομεινάρια του πρώην Ελεύθερου Συριακού Στρατού, που στο παρελθόν υποστηρίζονταν από τη Γαλλία!

Ο φόβος της Γαλλίας είναι ότι, αν περάσει υπό τον τουρκικό έλεγχο, το δυτικό τμήμα της Λιβύης θα γίνει μια νέα οδός μετανάστευσης προς την Ευρώπη, η οποία θα προστεθεί σε αυτήν που ήδη ελέγχει η Άγκυρα στο Αιγαίο Πέλαγος. Αν και αρκετές χώρες σύμμαχοι της Γαλλίας συμμερίζονται αυτήν την ανησυχία, φοβούνται ακόμη περισσότερο να δουν αυτή τη μεταναστευτική διαδρομή να περνά υπό τον έλεγχο της Ρωσίας. Και η πρόσφατη επανέναρξη του «στρατηγικού διαλόγου» μεταξύ του Emmanuel Macron και του Vladimir Poutine δεν τους καθησύχασε απαραίτητα.