Τις πρόωρες εκλογές βλέπει ως λύση στην έκτακτη κατάσταση, στην οποία βρίσκεται η χώρα, ο πρώην Πρωθυπουργός, Κώστας Σημίτης. Όμως λίγες ώρες μετά την ψήφιση της προανακριτικής επιτροπής για τον υπουργό του, Γιάννο Παπαντωνίου, ο κ. Σημίτης δεν είχε να πει τίποτα κατά τη συνέντευξη που παραχώρησε στην εκπομπή «Ιστορίες» στον ΣΚΑΙ.
«Η διαφθορά είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο και για να ξεπεραστεί η διαφθορά χρειάζονται προσπάθειες όσον αφορά τη δημόσια διοίκηση, τη δικαιοσύνη, τη λειτουργία της Πολιτείας, την παρέμβαση στην κοινή γνώμη. Η καταπολέμηση της διαφθοράς δεν γίνεται με καταγγελίες. Δεν γίνεται με μισαλλοδοξία. Δεν γίνεται με εξεταστικές επιτροπές. Δεν γίνεται με εχθρότητα» είπε.
Ωστόσο δεν εξήγησε γιατί ο ίδιος δεν έκανε τίποτα για όλα αυτά, όντας 8 χρόνια Πρωθυπουργός. Δεν εξήγησε πως ο ίδιος περιστοιχιζόταν από τους κυρίους Τσοχατζόπουλο, Μαντέλη, Παπαντωνίου, Τσουκάτο και δεν πήρε χαμπάρι τίποτα. Ούτε επίσης είχε κάποια εξήγηση για το μεγάλο σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου επί των δικών του χρόνων διακυβερνησης.
«Οι συνθήκες είναι κακές. Και όταν οι συνθήκες είναι κακές και υπάρχουν όλες αυτές οι δυσκολίες δεν είναι καθόλου εύκολο να πεις τι θα γίνει αύριο. Και πρέπει να προσέχεις μη συμβεί η καταστροφή. Σχέδιο δεν πιστεύω να υπάρχει. Φοβάμαι το ατύχημα. Φοβάμαι τον τρόπο που γίνεται η διαπραγμάτευση. Η διαπραγμάτευση γίνεται επί μήνες. Οι αξιολογήσεις δεν γίνονται. Και δεν υπάρχει άνθρωπος στην Ευρώπη που ασχολείται και στην Ελλάδα που να μη λέει ότι όσο καθυστερούν οι αξιολογήσεις τόσο χειρότερα γίνονται τα πράγματα»
Πιστεύω ότι τώρα, και στην Ελλάδα είναι μία έκτακτη κατάσταση, η οποία χρειάζεται μία λύση με προσφυγή στις εκλογές. Και γιατί το πιστεύω, διότι οι αντιθέσεις είναι τόσο μεγάλες, το κυβερνητικό κόμμα έχει χάσει τόσο πολύ την αποδοχή του κοινού και υπάρχει μία αδυναμία να γίνει μία πολιτική που θα οδηγήσει την Ελλάδα μπροστά. Χρειάζεται μία πλειοψηφία στην Βουλή, η οποία έχει τη δύναμη και την ικανότητα να πάρει τις αποφάσεις, σήμερα δεν υπάρχει αυτό. Γιατί έχει μεν την πλειοψηφία, αλλά σκέπτεται τούτο, σκέπτεται το άλλο...
«Αυτό το θέμα του χρέους, το οποίο η κυβέρνηση κάθε τόσο και λιγάκι αναδεικνύει. Πάμε να διαπραγματευτούμε για το χρέος, θα πιέσουμε για το χρέος, να αλλάξει το χρέος. Λοιπόν, με συγχωρείτε, όλα σχετικά με το χρέος έχουν ρυθμιστεί από το τρίτο μνημόνιο… Όταν λοιπόν η ελληνική κυβέρνηση λέει θέλω να διαπραγματευτώ αυτά που έχω συμφωνήσει το ’18, πριν, ή κοροϊδεύει τον κόσμο ή δεν αντιλαμβάνεται πώς έχει η κατάσταση (...) Δεν είναι κακό να ζητάει πράγματα να γίνουν πιο ευνοϊκά, αλλά δεν πρέπει να το παρουσιάζει στο κοινό σαν το κεντρικό θέμα που υπάρχει σε κάθε διαπραγμάτευση, όταν οι άλλοι δεν το θέλουν και ξέρουν ότι δε θα πάνε. Είναι μία παραπλάνηση του κοινού αυτή»
«Η κυβέρνηση αποφάσισε να θεσπίσει ένα αναπτυξιακό συμβούλιο. Έκανε ένα μεγαλόπρεπο νόμο αλλά δεν το συγκρότησε. Και συγκρότησε μονάχα μια επιτροπή ανάπτυξης στο αναπτυξιακό συμβούλιο της οποίας ποιος είναι πρόεδρος; Πρόεδρος είναι ένας αμερικάνος καθηγητής ο οποίος θέλει την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ. Είναι δυνατόν να είναι αυτός πρόεδρος της αναπτυξιακής επιτροπής. Και αυτή η αναπτυξιακή επιτροπή που θα δείξει πώς θα γίνει η ανάπτυξη θα συνεδριάζει κάθε τρίμηνο, αφού έρθουν οι διάφοροι απέξω. Γίνεται έτσι η δουλειά;»
Η ανάπτυξη της χώρας από το 2000 που εντάχθηκε στην Ευρωζώνη υπήρξε εξαιρετική για τις ελληνικές συνθήκες. Εδώ βλέπουμε ότι από το 2000 η ανάπτυξη ήταν 4,1% και συνέχισε να είναι υψηλή μέχρι το 2004. Το 2005 κατέρρευσε και μετά από το 2006 κατέρρευσε οριστικά. Το 2009 που έφυγε η κυβέρνηση Καραμανλή δεν είχαμε ανάπτυξη αλλά είχαμε ύφεση -4%. Άρα τα τέσσερα πρώτα χρόνια υπήρχε ανάπτυξη. Εδώ θέλω να δείξω την εξέλιξη του δημοσίου χρέους, η οποία είναι πίνακας της ευρωπαϊκής ένωσης, στοιχεία της ευρωπαϊκής ένωσης. Πώς το χρέος ανέβηκε. Ανέβηκε από το 2008 μέχρι το 2009.
Στα 4 πρώτα χρόνια της διακυβέρνησης μας το έλλειμμα είχε αυξηθεί μόνο 17 δις. Στα 4 χρόνια 17 δις, στον ένα χρόνο 36 δις. Αυτή είναι η διαφορά.
«Όταν με συγχωρείτε, η κυβέρνηση του 2010, έλεγε ότι δεν θέλουμε λεφτά, θέλουμε την ηθική συμπαράσταση της Ένωσης για να βγούμε από το αδιέξοδο και επι τέσσερις μήνες δεν έλεγε στους Ευρωπαίους τι ακριβώς έπρεπε να γίνει, γιατί οι Ευρωπαίοι να μην κάνουν αυτό που θέλουν;»
«Ο κ. Μητσοτάκης κατάφερε κάτι το οποίο δεν ήταν προβλεπτό, δηλαδή να κερδίσει τις εκλογές στο κόμμα και θα πρέπει βέβαια και αυτός να αλλάξει κάπως το κόμμα του. Γιατί υπάρχουν στο κόμμα αυτό πολλοί παλαιο-πολιτικές αντιλήψεις, θα πω μονάχα αυτό ότι έκπληκτος διάβασα χθες, προχθές στην εφημερίδα, την ‘Καθημερινή’, είχε το σχετικό ρεπορτάζ ότι ο κ. Μητσοτάκης έκανε μία διάλεξη, μία παρουσίαση για την οικονομική πολιτική και μετά την παρουσίαση αυτή για την οικονομική πολιτική, δεν ακολούθησε συζήτηση, αλλά άρχισαν να σηκώνονται διάφοροι βουλευτές ότι «ποιος θα γίνει βουλευτής σε αυτόν τον τόπο, εκείνος θα μου πάρει τη θέση, θα χάσω τη θέση» και όλα αυτά δηλαδή μία συζήτηση ώρας για να προστατεύσουν οι υπάρχοντες βουλευτές απέναντι σε υποψήφιους βουλευτές τη θέση τους. Ε, αυτό είναι εξωφρενικό. Δείχνει ότι το κόμμα δεν ξέρει ακόμα τι είναι το κύριο, και το κύριο είναι αυτό που έθιξε ο κ. Μητσοτάκης, έτσι βέβαια, η οικονομική πολιτική»
Δείτε απόσπασμα από τη συνέντευξή του
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
