Στο μυαλό ενός παιδόφιλου-Τελικά παιδόφιλος γεννιέσαι ή γίνεσαι;

Παπαδημητριάδης στο star.gr: « Έως και 50.000 οι παιδόφιλοι στην Ελλάδα»

Όλα όσα είπε ο Δημήτρης Παπαδημητριάδης ψυχίατρος- ψυχοθεραπευτής

Παιδόφιλος γεννιέσαι ή γίνεσαι; Τι συμβαίνει στο μυαλό ενός παιδόφιλου; Υπάρχει σωφρονισμός και θεραπεία; Σοκάρουν την ελληνική κοινωνία οι φρικαστικές υποθέσεις παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης που έρχονται -πολύ συχνά πια- στο φως της δημοσιότητας. Το star.gr ήρθε σε επικοινωνία με τον ψυχίατρο - ψυχοθεραπευτή Δημήτρη Παπαδημητριάδη, αναζητώντας απαντήσεις.

«Η παιδοφιλία αποτελεί ένα σαφέστατα διαχρονικό φαινόμενο, που απασχολεί σταθερά την κοινωνία μας και για να αντιμετωπιστεί σωστά θα πρέπει να φτάσουμε στη ρίζα του.

παιδί κλαίει

(φωτ. αρχείου unsplash)

Τα ποσοστά που καταγράφονται είναι πάρα πολύ υψηλά σε όλο τον κόσμο. Με βάση την επιδημιολογική στατιστική γνώση που έχουμε για τα ποσοστά της παιδοφιλίας στον πλανήτη, με μία αναγωγή στον ελληνικό πληθυσμό υπολογίζεται ότι πρέπει να έχουμε περίπου 50.000 παιδόφιλους στη χώρα μας», είπε.

Κολωνός: Δίπλα δίπλα με τη μάνα της Πάτρας κρατείται η μητέρα της 12χρονης

Όπως πρόσθεσε, οι υποθέσεις που έρχονται στη δημοσιότητα, αποτελούν μόνο την κορυφή του παγόβουνου, καθώς υπάρχουν άλλα τόσα και πολλαπλάσια περιστατικά που δε δημοσιοποιούνται, είτε γιατί οι οικογένειες θέλουν να αποκρύψουν τα περιστατικά αυτά και να μη δώσουν μεγαλύτερη έκταση, λόγω του κοινωνικού στίγματος, είτε γιατί τα ίδια τα παιδιά εκφοβίζονται και δεν θέλουν να θέσουν τους εαυτούς τους ή τους γονείς τους σε κίνδυνο, οπότε υποκύπτουν στους εκβιασμούς

Ως εκ τούτου, τα περισσότερα περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης δεν καταγράφονται, όπως δεν καταγράφονται και εκείνα τα περιστατικά που αφορούν σε αγγίγματα ...

Τι δείχνει η μεγαλύτερη έρευνα για την παιδοφιλία

Σύμφωνα με τον ίδιο, από τη μεγαλύτερη έρευνα που έγινε για την παιδοφιλία (Abel και Harlow, 2001), όπου μελετήθηκαν 2.429 παιδόφιλοι άντρες, προκύπτουν χρήσιμα συμπεράσματα. 

«Από τους παιδόφιλους που πήραν μέρος στην έρευνα, μόλις το 7% είχε αποκλειστική έλξη για παιδιά, οπότε μιλάμε για έναν ξεκάθαρο σεξουαλικό προσανατολισμό για την ηλικία, ενώ το υπόλοιπο 93% είχε έλξη και για την ηλικία και για το φύλο. 

Έτσι διερευνήθηκε το ενδεχόμενο να υπάρχουν σεξουαλικές ορμές που μπορεί να είναι δυστονικές προς το “ΕΓΩ”, δηλαδή καταναγκαστικές παρορμήσεις, αντίθετες προς τη λογική επιθυμία. Αυτό σημαίνει ότι είναι πιο πιθανό οι παιδόφιλοι αυτοί να αναζητήσουν βοήθεια, αντιλαμβανόμενοι ότι αυτό που τους συμβαίνει δεν είναι διόλου θεμιτό, ούτε κοινωνικά, ούτε και ηθικά.

Υπάρχουν και εκείνοι όμως, οι οποίοι έχουν σύντονη προς το “ΕΓΩ”, σεξουαλική ορμή και τάση. Σε αυτές τις περιπτώσεις η συγκεκριμένη σεξουαλική τάση είναι αποδεκτή από το ίδιο το παιδόφιλο άτομο. Αυτό σημαίνει ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν θα αναζητήσουν εύκολα τη βοήθεια διότι είναι, κατά κάποιον τρόπο, συμφιλιωμένοι με την επιθυμία που έχουν».

Κολωνός: Το προφίλ του «Μιχάλη» που εκμεταλλευόταν τη 12χρονη

Παιδόφιλοι: Στοχεύουν σε παιδιά κυρίως μέσα στην οικογένεια

Σύμφωνα με τον κ. Παπαδημητριάδη, υπάρχει ένα πάρα πολύ υψηλό ποσοστό που αφορά σε παρενοχλήσεις ή σεξουαλικές κακοποιήσεις μέσα στην ίδια την οικογένεια.

«Συγκεκριμένα, σε ένα ποσοστό 68% οι παιδόφιλοι έχουν παρενοχλήσει ή κακοποιήσει κάποιο μέλος της δικής τους οικογένειας. Από αυτές τις περιπτώσεις το 30% αφορά σε θετό ή υιοθετημένο παιδί, το 19% σε δικά τους βιολογικά παιδιά, το 18% σε κάποιο ανιψάκι, ενώ υπάρχει και ένα 5% όπου μπορεί τα θύματα να είναι εγγόνια.

Οι περισσότεροι διαγιγνώσκονται και με μία άλλη παραφιλία, όπως είναι ο φροτευρισμός, δηλαδή το άγγιγμα γεννητικών οργάνων πάνω σε έναν άλλον χωρίς τη συγκατάθεσή του ή η επιδεκτικότητα, όπου επιδεικνύονται τα γεννητικά όργανα. Εμείς ξέρουμε ότι οι παιδόφιλοι κατά κανόνα αρκούνται σε αγγίγματα ευαίσθητων περιοχών, χωρίς να επιχειρούν ολοκληρωμένες σεξουαλικές επαφές».

Κοριτσάκι κλαίει

(φωτ. αρχείου unsplash)

Ενώ μέσα στη δική τους οικογένεια οι παιδόφιλοι στοχεύουν σε πιο μικρά παιδιά, καθώς είναι πιο προσβάσιμα, έξω από το σπίτι τους στοχεύουν σε παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας άνω των 7 ετών ή στους εφήβους. 

«Κατά κανόνα επιλέγουν παιδιά χωρίς επιτήρηση από ευάλωτες ή δυσλειτουργικές οικογένειες. Πλησιάζουν λοιπόν πιο εύκολα οικογένειες που ίσως είναι μονογονεϊκές ή οικογένειες που ίσως αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα, όπου αντιλαμβάνονται ότι υπάρχει μία κάποια στεναχώρια, που με τη σειρά της σημαίνει και μία χαλάρωση της επιτήρησης του παιδιού από τους γονείς του. Σε αυτές τις περιπτώσεις οι γονείς είναι πολύ απασχολημένοι με την επιβίωση της οικογένειας, οπότε εργάζονται πολλές ώρες ή απουσιάζουν πάρα πολλές ώρες από το σπίτι, είτε ο ένας από τους δύο ή και οι δύο τους».

Η βιολογική βάση της παιδοφιλίας

Ερωτώμενος εάν υπάρχει βιολογική βάση στην παιδοφιλία, ο κ. Παπαδημητριάδης σημείωσε ότι σε νευροαπεικονιστικές μελέτες, έχουν βρεθεί ποικίλες νευροανατομικές ανωμαλίες στον εγκέφαλο των παιδόφιλων. 

«Έχουν να κάνουν με δομές του εγκεφάλου πολύ συγκεκριμένες, όπου βλέπουμε ότι υπάρχει μία ελάττωση πχ. φαιάς ουσίας. Σε αυτήν την κατασκευαστική βάση της παιδοφιλίας έχει σημασία και η σειρά γέννησης, καθώς στατιστικά βλέπουμε ότι οι παιδόφιλοι έχουν μεγαλύτερους άρρενες αδελφούς και επίσης ότι είναι αριστερόχειρες. Αυτό εξηγείται μέσω ενός μηχανισμού δημιουργίας αντισωμάτων έναντι αρρένων στη μήτρα, από ευαισθητοποίηση που λαμβάνει χώρα σε προηγούμενες κυήσεις αρρένων. Για παράδειγμα όταν έχεις μία μητέρα που γεννάει πολλά αρσενικά παιδιά, ενδέχεται στην πορεία των αρσενικών κυήσεων να δημιουργούνται αντισώματα τα οποία προκαλούν αυτές τις νευροφυσιολογικές αλλαγές του εγκεφάλου.

εγκέφαλος

(φωτ. αρχείου unsplash)

Οι περισσότεροι παιδόφιλοι σε αυτήν τη μεγάλη έρευνα έχουν τέτοιου είδους διαφοροποιήσεις από τον μέσο άνθρωπο. Ως εκ τούτου τεκμαίρουμε, από τη συνύπαρξη αυτών των αλλαγών στον εγκέφαλο και τη στατιστική των αρρένων κυήσεων, ότι κάτι συμβαίνει εδώ, που είναι μοναδικό στους παιδόφιλους, με την έννοια ότι υπάρχει και μια βιολογική βάση σε όλο αυτό», εξήγησε. 

Αγρίνιο: Οι δύο ζωγραφιές του 4χρονου που σόκαραν τους γονείς του

Σε κάθε περίπτωση, όπως ξεκαθάρισε, η βιολογική προέλευση της παιδοφιλίας, δεν αναγνωρίζεται από τους ψυχίατρους και τους νευροεπιστήμονες ως άλλοθι. 

Πάντα καταλογίζονται οι ευθύνες στις πράξεις, όταν υπάρχει και διατηρείται στο άτομο η ικανότητα διάκρισης του καλού, από το κακό και του ηθικού, από το ανήθικο.

«Οι γυναίκες παιδόφιλοι δε γίνονται εύκολα αντιληπτές»

Σύμφωνα με τις έρευνες τα περισσότερα περιστατικά παιδοφιλίας, αφορούν σε άνδρες θύτες, ωστόσο αυτό συμβαίνει γιατί ένα μεγάλο μέρος περιστατικών που αφορούν σε γυναίκες, δεν καταγράφονται στο σύνολό τους

«Ένας λόγος για αυτό είναι ότι η γυναίκα στερεοτυπικά αναμένεται να είναι φροντιστική και δεν γίνεται εύκολα αντιληπτή. Οπότε όταν βρίσκεται κοντά σε ένα παιδί και το πλησιάζει χαϊδεύοντάς το ή αγγίζοντάς το, δεν είναι εντελώς παρεξηγήσιμο εκ του μακρόθεν και έτσι εύκολα κρύβεται. Τα περιστατικά που φτάνουν τελικά στον νόμο συνήθως αφορούν σε πράξεις στις οποίες συμμετείχε και άντρας παιδόφιλος, μαζί με τη γυναίκα», ανέφερε ο κ. Παπαδημητριάδης. 

(φωτ. αρχείου unsplash)

«Οι παιδόφιλοι επιδιώκουν αυθόρμητα να βρίσκονται κοντά σε παιδιά»

Το τελευταίο χρονικό διάστημα, κυρίως στο εξωτερικό, έχουν έρθει στο φως της δημοσιότητας αρκετές υποθέσεις παιδόφιλων γυναικών, οι οποίες εργάζονται ως νταντάδες, με ευρήματα από κάμερες παρακολούθησης των παιδιών μέσα σε σπίτια.

Σύμφωνα με τον κ. Παπαδημητριάδη, οι παιδόφιλοι εφόσον γνωρίζουν αυτή την έλξη που έχουν, αυθορμήτως και αυτομάτως επιδιώκουν να βρίσκονται κοντά σε περιβάλλοντα με παιδιά. 

«Κατά κανόνα αναζητούν εργασία σε περιβάλλοντα που βρίσκονται παιδιά. Τους συναντούμε λοιπόν ως προπονητές, ως ιερείς σε κατηχητικά, ως δασκάλους κοκ. ή απλά ως συχνούς περαστικούς έξω από σχολεία, παιδικούς σταθμούς κτλ. είτε γιατί θέλουν να παρατηρήσουν και να χαζέψουν παιδιά, εφόσον αυτό είναι το αντικείμενο του ενδιαφέροντός τους, είτε για να έρθουν σε επαφή». 

(φωτ. αρχείου unsplash)

Τι είναι αυτό που έλκει έναν παιδόφιλο 

Όπως εξήγησε ο κ. Παπαδημητριάδης, αυτό που έλκει τους παιδόφιλους, είναι η ηλικία των παιδιών και τα χαρακτηριστικά της

Είναι όλα αυτά τα στοιχεία που συμπεριλαμβάνει η παιδική ηλικία, όπως η παιδικότητα, το δέρμα, τα μαλλιά, ο τρόπος, η συμπεριφορά, οι κινήσεις, ο λόγος, τα πρόσωπα...όλα αυτά μαζί. 

Το ψυχολογικό προφίλ των παιδόφιλων 

Όπως προκύπτει από την έρευνα, οι παιδόφιλοι είναι άνθρωποι ανώριμοι και συναισθηματικά ασταθείς. 

«Για τον λόγο αυτό και αντιμετωπίζουν δυσκολίες στις διαπροσωπικές τους σχέσεις γενικότερα. Μόλις οι μισοί από αυτούς είναι παντρεμένοι ή παραμένουν σε σχέση για κάποια περίοδο και αυτό γιατί εκδηλώνουν εύκολα θυμό ή αντιδρούν με παθητική επιθετικότητα προς το περιβάλλον. Μιλάμε δηλαδή για ανθρώπους οι οποίοι είναι αρκετά και εύκολα θυμωμένοι και εύφλεκτοι», σχολίασε ο κ. Παπαδημητριάδης. 

(φωτ. αρχείου unsplash)

Πώς λειτουργούν οι παιδόφιλοι όταν γίνονται αντιληπτοί

Όπως πρόσθεσε ο γνωστός ψυχίατρος, μέσα από τη συναισθηματική ανωριμότητα που τους χαρακτηρίζει, οι παιδόφιλοι όταν υπάρχει η ανάγκη της υπεράσπισής τους, καταφεύγουν σε ψυχικά ανώριμους αμυντικούς μηχανισμούς, τους οποίους βλέπουμε κατ’ επανάληψη να επιστρατεύονται.

Συγκεκριμένα καταφεύγουν στην:

  • Άρνηση, ισχυρίζονται δηλαδή ότι δεν διέπραξαν τίποτα κολάσιμο προσφέροντας μία αγκαλιά σε ένα παιδί.
  • Ελαχιστοποίηση, ισχυρίζονται δηλαδή ότι το γεγονός συνέβη μόνο μία φορά.
  • Ηθικοποίηση, ισχυρίζονται δηλαδή ότι αγαπούν... αλλά δεν κακοποιούν. Ότι στην πραγματικότητα έχουν καλές προθέσεις.
  • Εκλογίκευση, ισχυρίζονται δηλαδή ότι οι συμπεριφορές τους έχουν εκπαιδευτικό σκοπό, πχ. ασκούν στα παιδιά σεξουαλική διαπαιδαγώγηση.
  • Προβολή, (κάτι που ακούμε συνεχώς ως νομικό επιχείρημα), ισχυρίζονται δηλαδή ότι τα θύματα ήταν αυτά που τους σαγήνευσαν και ότι τα παιδιά ήταν εκείνα που επιδίωξαν την πράξη, ενώ οι ίδιοι απλά ενέδωσαν.

Τελικά ο παιδόφιλος γεννιέται, γίνεται ή και τα δύο; 

Το παραπάνω ερώτημα τίθεται, την ίδια ώρα που οι έρευνες καταγράφουν εκτός από μία βιολογική βάση της παιδοφιλίας και μία υψηλή ποσόστωση παιδοφιλίας σε ανθρώπους οι οποίοι έχουν υπάρξει στο παρελθόν και οι ίδιοι θύματα σεξουαλικής κακοποίησης από το περιβάλλον τους. 

«Τείνουμε σήμερα να θεωρούμε ότι είναι ένας συνδυασμός των δύο. Δεν μπορούμε δηλαδή να είμαστε 100% βέβαιοι εάν υπάρχει και κληρονομικότητα ή αν είναι όντως η κακοποίηση αυτή καθ’ εαυτή, η οποία φταίει για την παιδοφιλία, επειδή οι περισσότερες περιπτώσεις αφορούν σε κακοποιήσεις από τον βιολογικό συγγενή, τον πατέρα, τον παππού, τον θείο… Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε δηλαδή αν η κακοποίηση είναι αυτή η οποία επιφέρει τις μεταβολές που παρατηρούμε στις νευροαπεικονιστικές μελέτες, όπως επίσης δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι και εάν προϋπήρχαν αυτές, της συμπεριφοράς που εκδηλώθηκε μετά.

Κολωνός μητέρα 12χρονης: «Ψάχνω 15 ευρώ για μαύρο, τσιγάρα και δε βρίσκω»

Αν για παράδειγμα ένας άνθρωπος γίνει παιδόφιλος αφού έχει κακοποιηθεί μέσα στην οικογένεια από έναν βιολογικό συγγενή ή αν είχε εξ αρχής κληρονομήσει τις μεταβολές αυτές στον εγκέφαλο από τον συγγενή του και θα γινόταν και ο ίδιος κακοποιητής, ανεξάρτητα από την κακοποίησή του ή όχι.

Στην πρώτη περίπτωση ψυχαναλυτικές έρευνες δείχνουν ότι ο πόνος της κακοποίησης μέσα στον άνθρωπο που έχει κακοποιηθεί ενδέχεται να κανονικοποιείται ή να εσωτερικεύεται με τέτοιον τρόπο, ώστε συμπεριφερόμενος και εκείνος με ανάλογο τρόπο να καταφέρνει να την “μεταβολίσει”, τρόπον τινά και να συνεχίσει έτσι να υπάρχει», σημείωσε ο κ. Παπαδημητριάδης.

Ο Δημήτρης Παπαδημητριάδης, Ψυχίατρος-  Ψυχοθεραπευτής

Ο Δημήτρης Παπαδημητριάδης, Ψυχίατρος-  Ψυχοθεραπευτής

«Πρέπει να στοχεύσουμε στην καταπολέμηση του φαινομένου στη ρίζα του. Όχι να κάνουμε χημικούς ευνουχισμούς»

Σύμφωνα με τον ίδιο, κάθε φορά έρχονται στο φως της δημοσιότητας περιστατικά παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης, δημιουργείται ένα κίνημα οργής και καταγράφονται πολλοί βερμπαλισμοί, με αποτέλεσμα όμως να χάνεται η ουσία.

«Σκοπός μας, πέρα από την τιμωρία, η οποία είναι θέμα των νομικών επιστημών, οφείλει να είναι η πρόληψη. Η πρόληψη δεν μπορεί να κινείται μόνο στο επίπεδο της ενημέρωσης των γονέων και των παιδιών να είναι σε μια καλύτερη εγρήγορση. Τίθεται λοιπόν ένα ζήτημα, πώς θα μπορούσαμε ενδεχόμενα να αντιμετωπίσουμε το φαινόμενο στη ρίζα του.

Πλεύρης: Σε κάποια εγκλήματα δεν πρέπει να υπάρχει δεύτερη ευκαιρία

Πρέπει να στοχεύσουμε σε αυτούς τους παιδόφιλους οι οποίοι το σκέφτονται, αλλά δεν έχουν προβεί ακόμη σε πράξεις. Οφείλουμε να αναχαιτίσουμε αυτούς, οι οποίοι ξέρουν ότι έχουν την έλξη, αλλά θα ήθελαν να την καταπολεμήσουν.

Όχι δηλαδή να κάνουμε χημικούς ευνουχισμούς, αλλά να πετύχουμε τους δυστονικούς προς το ΕΓΩ παιδόφιλους, αυτούς δηλ. που έχουν καταναγκαστικές παρορμήσεις, που δεν είναι όμως συμβατές με τις δικές τους αξίες και δεν τις επιθυμούν, να έρθουν στους ειδικούς σε ειδικά κέντρα για να μπορέσουν να λάβουν βοήθεια», είπε. 

Βορίδης: Να εξεταστεί υπό προϋποθέσεις ο χημικός ευνουχισμός σε παιδόφιλους

Project Dunkenfeld: Το γερμανικό πρόγραμμα «Σκοτεινό Πεδίο» 

Συνεχίζοντας, ο γνωστός ψυχίατρος αναφέρθηκε και στο πρόγραμμα «Project Dunkenfeld», δηλαδή «Σκοτεινό Πεδίο», που τρέχει στη Γερμανία από το πανεπιστημιακό πανεπιστήμιο στο Βερολίνο, που στόχο έχει την αντιμετώπιση των παιδόφιλων

«Κατά χιλιάδες προσέρχονται εθελοντικά για να λάβουν βοήθεια, προκειμένου να σταματήσουν να σκέφτονται παιδοφιλικά. Το Project Dunkenfeld έχει το εξής σλόγκαν,  “Δεν ποινικοποιούμε, ούτε ενοχοποιούμε τη φαντασία, αλλά τη συμπεριφορά. Ελάτε ώστε να μη γίνει ποτέ η φαντασία, συμπεριφορά και εσείς εγκληματίες”», είπε.

Συνελήφθη συνταξιούχος δάσκαλος στην Πελοπόννησο για παιδική πορνογραφία!

Τα κινούμενα σχέδια, ως μέσο αναχαίτισης της παιδοφιλίας

Μία από τις σημαντικότερες μορφές εγκληματικότητας αποτελεί η διακίνηση παιδικής πορνογραφίας στο διαδίκτυο, καθώς οι παιδόφιλοι καταφεύγουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, σε δωμάτια επικοινωνίας, γνωριμιών και σε ανάλογες ιστοσελίδες στο dark web, αναζητώντας σχετικό φωτογραφικό υλικό μικρών παιδιών. Ένα ακόμη αντικείμενο συζήτησης, σύμφωνα με τον κ. Παπαδημητριάδη, αποτελεί και εάν θα μπορούσε να ελαττωθεί το υπερβολικό κυνήγι που υπάρχει για την πορνογραφία, ώστε να μπορέσουν να εκτονωθούν όσοι παρουσιάζουν έλξη για παιδιά, με σχετικά ασφαλή τρόπο.

«Δεν μιλάμε για παραγωγή πορνογραφικού περιεχομένου με παιδιά, αλλά αν θα μπορούσε να επιτρέπεται η διακίνηση πορνογραφικού περιεχομένου με animations, με κινούμενα σχέδια. Το ζητούμενο που υφίσταται εδώ είναι αν θα μπορούσαμε λοιπόν να αναχαιτίσουμε τις πράξεις προς τα παιδιά, αφήνοντας τους παιδόφιλους να έχουν μια κάποια εκτόνωση, για να μην φτάνουν στα παιδιά», ξεκαθάρισε.

λυπημένο παιδί

(φωτ. αρχείου unsplash)

Όπως πρόσθεσε, σκοπός είναι να σωθούν όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά γίνεται.

Ένας παιδόφιλος θα κακοποιήσει κατά μέσο όρο στη διάρκεια της ζωής του από 3 έως 9 παιδιά. Αν καταφέρουμε δηλαδή να αναχαιτίσουμε δύο παιδόφιλους και ο μέσος όρος είναι τα 6 παιδιά, θα έχουμε καταφέρει να σώσουμε 12 παιδιά.

Υπάρχει σωφρονισμός των παιδόφιλων στις φυλακές; 

Σύμφωνα με τον κ. Παπαδημητριάδη, οι παιδόφιλοι που οδηγούνται τελικά στις φυλακές δεν έχουν τη δυνατότητα και τα περιθώρια ούτε να σωφρονιστούν, ούτε και να αλλάξουν. 

«Οι περιπτώσεις που θα φτάσουν στις φυλακές, είναι πιο "βαριές" και δεν έχουν πολλά περιθώρια. Αυτοί οι άνθρωποι θα πάρουν την τιμωρία που πρέπει να πάρουν για να ικανοποιηθεί το αίσθημα δικαίου και για την απονομή δικαιοσύνης για τα παιδιά που έχουν κακοποιηθεί. Δεν αναμένουμε όμως ότι αυτοί οι άνθρωποι θα βοηθηθούν με έναν τρόπο, ώστε θα πάψουν να είναι παιδόφιλοι, επειδή μπήκαν στη φυλακή».

Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
Follow us:

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Back to Top