Ιδρυτής του φασισμού στην Ιταλία, δικτάτορας, αθεράπευτος γυναικάς, βίαιος μαθητής, δεινός ρήτορας και πρώην… σοσιαλιστής. Aυτός ήταν ο Μπενίτο Μουσολίνι, ο οποίος έγινε γνωστός και ως «Ντούτσε» (αρχηγός, ηγέτης).
Η Ιταλία υπέφερε στα «χέρια» του. Επικεφαλής της ιταλικής κυβέρνησης από το 1922-1943, ο Μουσολίνι, οδήγησε τη χώρα σε τρεις πολέμους. Ο τελευταίος ήταν αυτός που έφερε και την ανατροπή του.
Σήμερα με αφορμή τη συμπλήρωση 77 χρόνων από τον θάνατό του, συγκεντρώσαμε ορισμένες πληροφορίες για την πολυτάραχη ζωή του που ίσως δε γνωρίζατε.
Η ΦΤΩΧΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΡΩΜΕΝΕΣ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ
Ο Μπενίτο Μουσολίνι γεννήθηκε στην κωμόπολη Dovia di Predapio στις 29 Ιουλίου του 1883. Η οικογένειά του ήταν φτωχή. Η μητέρα του δίδασκε στο δημοτικό σχολείο της περιοχής, ενώ ο πατέρας του ήταν σιδηρουργός, part time δημοσιογράφος και σοσιαλιστής. Το οικογενειακό τραπέζι τις περισσότερες ημέρες ήταν άδειο. Ωστόσο, ο πατέρας του Μπενίτο προτιμούσε να περνάει την ημέρα του είτε συζητώντας για πολιτική στις ταβέρνες, είτε καλοπερνώντας με ερωμένες.
ΜΑΧΑΙΡΩΣΕ ΔΥΟ ΣΥΜΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΜΕ ΣΟΥΓΙΑ
Ο Μπενίτο, αν και έξυπνος, ήταν κακός μαθητής. Ήταν ανυπάκουος, αγενής και έκανε bullying στα άλλα παιδιά. Επειδή δεν μπορούσαν να τον «κάνουν» καλά στο σχολείο της περιοχής, τον έστειλαν εσώκλειστο σε σχολείο στην Faenza. Εκεί μαχαίρωσε συμμαθητή του με σουγιά και απεβλήθη. Τον έστειλαν σε άλλο σχολείο, αλλά τον απέβαλαν και από εκεί, καθώς μαχαίρωσε έναν ακόμα συμμαθητή του. Παρά τις κακές σχολικές επιδόσεις και τη βίαιη συμπεριφορά του, κατάφερε να πάρει πτυχίο και να αποκτήσει δίπλωμα διδασκαλίας. Εργάστηκε ως δάσκαλος για λίγο, αλλά σύντομα κατάλαβε πως αυτή η δουλειά δεν ήταν για εκείνον.
ΑΠΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΕΓΙΝΕ...ΝΤΟΥΤΣΕ
Το 1900 έγινε μέλος του Σοσιαλιστικού κόμματος και κατάφερε να ξεχωρίσει από το πλήθος. Στους λόγους και τα άρθρα του ήταν απόλυτος, βίαιος. Ζητούσε επανάσταση με κάθε κόστος. Η σοσιαλιστική τάξη τον αγαπούσε. Ο περίεργος μαγνητισμός και το ρητορικό του ταλέντο προσέλκυαν όλο και περισσότερους θαυμαστές.
Αυτό όμως δεν κράτησε για πολύ. Όταν ο Μουσολίνι κατάλαβε ότι ο Πρώτος Παγκόσμιος (1914-1918) θα «έθαβε» την παλιά Ευρώπη, παραιτήθηκε από την σοσιαλιστική παράταξη. Η εργατική τάξη της Ιταλίας τον αποκαλούσε πλέον Ιούδα και προδότη. Οι εκλογές του 1921 ήταν καθοριστικές για εκείνον. Μπήκε στη Βουλή με την Εθνική Φασιστική Παράταξη. Η εκλογή αυτή σήμανε την αρχή του «τέλους» για τη χώρα.
Στο πλευρό του είχε «ομάδες-κλειδιά»: Βιομήχανους, αγρότες, στρατό και εκκλησία. Ο εχθρός τους η εργατική τάξη. Οι συγκρούσεις ανάμεσα στους «μαυροχίτωνες» του Μουσολίνι και των σοσιαλιστών ήταν βίαιες. Το αίμα τους χύθηκε σε όλη την Ιταλία.
Όσο ο Μουσολίνι παρέμενε με το ζόρι στην εξουσία, τόσο η Ιταλία καταποντιζόταν. «Μαγείρευε» κάθε φορά τις εκλογές για να έχει πλειοψηφία στη Βουλή, εξόντωσε κάθε μορφή αντίστασης και επέβαλε δικτατορία. Ως ηγέτης δεν προσέφερε καμία λύση στα εθνικά προβλήματα.
ΣΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΠΑΡΕΜΕΙΝΕ...«ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΗΣ» ΗΤΑΝ ΜΕ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ
Λάτρης και «κυνηγός» του ωραίου φύλου. Του άρεσε να παινεύεται για τα σεξουαλικά του κατορθώματα. Ήθελε να παρουσιάζει τον εαυτό του ως ακαταμάχητο Λατίνο εραστή. Είχε εκατοντάδες περιστασιακές ερωμένες, πολλές εξ΄αυτών Ιταλίδες που πλάγιαζαν μαζί του, επειδή θαύμαζαν τα φασιστικά πιστεύω του. Όταν κατέκτησε την εξουσία, είχε κάθε απόγευμα στο πλευρό του μια διαφορετική γυναίκα. «Υπήρχε περίοδος που είχα 14 γυναίκες και πήγαινα με 3-4 τη μέρα κάθε απόγευμα. Τη μια μετά την άλλη» είχε πει ο ίδιος.
ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΤΟΝ «ΣΗΜΑΔΕΨΑΝ»
MARGHERITA SARFATTI: Κόρη πλούσιου ιταλού εβραίου δικηγόρου. Το ειδύλλιό με τον Μουσολίνι ξεκίνησε το 1911, ενώ ήταν παντρεμένη με άλλον άνδρα. Ωστόσο το ρομάντσο τους δεν την προστάτευσε από τα αντισημιτικά αισθήματα του Μουσολίνι. Όταν η φασιστική κυβέρνηση άρχισε να κυνηγά τους Εβραίους το 1938, εκείνη αναγκάστηκε να διαφύγει σε Αργεντινή και Ουρουγουάη, όπου εργάστηκε ως δημοσιογράφος. Επέστρεψε στην Ιταλία μετά τον πόλεμο.
ΙDA DASLER: Φήμες λένε πως παντρεύτηκαν το 1914, παρόλο που δε βρέθηκαν ποτέ επίσημα έγγραφα. Εκείνη ήταν αισθητικός. Γέννησε το πρώτο του παιδί, αλλά η σχέση τους τελείωσε άδοξα. Ο Μουσολίνι την άφησε για την 16χρονη Rachele Guidi. H Daslerκατέληξε στο ψυχιατρείο και ο γιος τους πέθανε σε άσυλο στα 26 του χρόνια.
RACHELE GUDI: Ήταν η μια από τις δυο κόρες της χήρας ερωμένης του πατέρα του και «πέτρα του σκανδάλου» στον χωρισμό με την Dasler. Παντρεύτηκαν το 1915 και του χάρισε τρεις γιους και δυο κόρες, παραβλέποντας τις πολλές του απιστίες.
CLARA PETACCI: Ήταν μόλις 20 ετών, όταν έγινε ερωμένη του και εκείνος 49. Αυτή έμελλε να είναι η τελευταία γυναίκα που στάθηκε στο πλευρό του. Το 1945 μετά την ήττα του Μουσολίνι, οι δυό τους προσπάθησαν να διαφύγουν στην Ελβετία. Συνελήφθησαν όμως, από παρτιζάνους στη βόρεια Ιταλία και εκτελέστηκαν. Ο Μουσολίνι άφησε την τελευταία του πνοή δίπλα στην Clara.
ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΠΟΛΕΜΟΙ ΤΟΥ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ
Τη δεκαετία του ’30 η Ιταλία χτυπήθηκε από οικονομική κρίση. Ο Μουσολίνι προκειμένου να αποσπάσει την προσοχή του κόσμου από τα πραγματικά προβλήματα, άρχισε πόλεμο εναντίον της Αιθιοπίας το 1935. Ένα χρόνο αργότερα ανακοίνωσε την δημιουργία της Ιταλικής Αυτοκρατορίας. Στον εμφύλιο πόλεμο της Ισπανίας, βοήθησε τον στρατηγό Φράνκο, όχι όμως και τη χώρα του. Στη συνέχεια έκανε συμμαχία με τον Χίτλερ και το 1938 άρχισε να επιτίθεται στους Εβραίους της Ιταλίας. Στο τέλος της δεκαετίας είχε χάσει τους περισσότερους υποστηρικτές του.
Στο ξέσπασμα του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου (1939-1945) ο Μουσολίνι ήταν πια μία ασήμαντη φιγούρα στην παγκόσμια πολιτική σκηνή. Φοβόταν ότι ο Χίτλερ θα ανασχεδίαζε τον χάρτη της Ευρώπης χωρίς εκείνον. Αποφάσισε να συμμετέχει στον πόλεμο με κάθε κόστος. Στόχος του να αποκτήσει μοντέρνα βιομηχανία, σύγχρονο στρατό και δημοφιλία. Το 1940 παρά τη θέληση του λαού έσπρωξε την Ιταλία στην περιπέτεια αγνοώντας το μάθημα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ
Το 1940 και το 1941 ο στρατός του Μουσολίνι με μηδενικές προμήθειες και υποσιτισμένοι, μετρούσε συνεχείς ήττες από την Ευρώπη έως την Αφρική. Η Ιταλία έχασε τον πόλεμο το 1942. Η δύναμη του Μουσολίνι κατέρρευσε έξι μήνες μετά. Το 1944 οδήγησε τη χώρα του στον εμφύλιο πόλεμο. Το τέλος πλησίαζε, αλλά εκείνος πάλευε να επιβιώσει. Στις 28 Απριλίου του 1945 προσπάθησε να διαφύγει, αλλά δεν τα κατάφερε. Έπεσε νεκρός από τα πυρά Ιταλών στο Dongo της επαρχίας Como. Μετά την εκτέλεσή του τον κρέμασαν από τα πόδια σε ένα βενζινάδικο. Έτσι άθλια τελείωσε η ζωή του.
Επιμέλεια: Βεργιώτη Χριστίνα
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
