Παράνομη είναι η αποστολή SMS και email από υποψήφιους βουλευτές, η οποία έχει πάρει διαστάσεις… επιδημίας τις τελευταίες ημέρες.
Τόσο ο νέος κανονισμός για τα προσωπικά δεδομένα (GDPR) όσο και παλαιότερη νομοθεσία (νόμος 3471/2006 (ΦΕΚ 133/Α’/28.6.2006) άρθρο 11) καθορίζουν τα όρια επικοινωνίας με τους εν δυνάμει ψηφοφόρους, δίνοντας στους πολίτες το δικαίωμα να προσφύγουν στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων (με αμφίβολα πάντως αποτελέσματα).
Δύο μήνες πριν από τις εκλογές, η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα εξέδωσε «κατευθυντήριες οδηγίες σχετικά με την επεξεργασία προσωπικών δεδομένων, με σκοπό την επικοινωνία πολιτικού χαρακτήρα» και ενημέρωσε σχετικά τα κόμματα, όπως φαίνεται όμως χωρίς αποτέλεσμα.
Οι υποψήφιοι πολλές φορές βρίσκουν τα τηλέφωνα των εν δυνάμει ψηφοφόρων τους από τα ίδια τα κόμματα, τα οποία μπορεί να έχουν κρατήσει στοιχεία πολιτών που συμμετείχαν με κάποιο τρόπο κάποτε σε μια κομματική εκδήλωση, για παράδειγμα. Στη συνέχεια, μέσω ειδικών πακέτων χαμηλότερου κόστους από τις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας, ξεκινούν τον προεκλογικό βομβαρδισμό. Υπολογίζεται ότι ένα πακέτο 200.000 μηνυμάτων κοστίζει περίπου 5.000-6.000 ευρώ.
Οι πολίτες μπορούν να αμυνθούν, ενημερώνοντας τον αποστολέα ότι δεν επιθυμούν να λαμβάνουν μηνύματα από αυτόν. Εφόσον δεν εισακουστούν, τη δεύτερη φορά μπορούν να υποβάλουν σχετικό αίτημα στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων.
Ο Λευτέρης Αναστασάκης, αντιπρόεδρος της εταιρείας Priority (εταιρεία συμβούλων οργάνωσης και πληροφορικής στην Ελλάδα, που εξειδικεύεται στην ανάπτυξη, εφαρμογή και αυτοματοποίηση εταιρικών διαδικασιών) συμβουλεύει όποιον θέλει να προχωρήσει τη σχετική διαδικασία, να κρατήσει κάποιο στοιχείο (email ή screenshot), το οποίο να αποδεικνύει ότι είχε αντιδράσει εξαρχής.
