Η Fed, η Ομοσπονδιακή (κεντρική) Τράπεζα των ΗΠΑ έριξε χθες το επιτόκιό της σε σχεδόν μηδενικό, ενώ ανακοίνωσε και πακέτο 700 δισεκατομμυρίων δολαρίων για να τονώσει την οικονομία εν όψει του κινδύνου του κορωνοϊού.
Οι αγορές, αντί να υποδεχθούν αυτή την κίνηση με χαρά, έπεσαν στα τάρταρα, καθώς οι επενδυτές ανά τον κόσμο φοβήθηκαν πως ίσως πράγματι ο κορωνοϊός είναι ένας μεγάλος κίνδυνος για την παγκόσμια οικονομία που δεν πρόκειται να περάσει σύντομα. Θυμήθηκαν τις εποχές του 2008-2009, όταν ο τότε Πρόεδρος της Fed, Ben Bernanke, «μοίραζε» λεφτά, προκειμένου να συγκρατήσει τη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση, που ξεκίνησε από τα αμερικανικά στεγαστικά δάνεια και τελικά εξαπλώθηκε σε όλη την Ευρώπη, οδηγώντας μέχρι και την οικονομία της Ελλάδας στο χείλος της καταστροφής.
Τις χθεσινές κινήσεις της Fed είχε προηγηθεί η συντονισμένη δράση των μεγαλύτερων κεντρικών τραπεζών του κόσμου -της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΚΤ), της Αγγλίας, της Ιαπωνίας, του Καναδά και της Ελβετίας- με στόχο να διευκολυνθεί η ρευστότητα του αμερικανικού δολαρίου στην παγκόσμια αγορά. Η δράση αυτή είχε στόχο να μειώσει το κόστος του δολαρίου για τις τράπεζες και τις εταιρίες που συναλλάσσονται στο παγκόσμιο νόμισμα αναφοράς, καθώς είχε γίνει πολύ ακριβό.
Η Fed πρώτη είχε ήδη ρίξει τα επιτόκιά της πριν από μία εβδομάδα, ώστε να δείξει πως αντιμετωπίζει με όλα τα μέσα την κρίση του κορωνοϊού. Την ακολούθησε η Τράπεζα της Αγγλίας, ενώ η ΕΚΤ δεν ακολούθησε τελικά με μία μείωση των επιτοκίων, όπως αναμενόταν.
Αιφνιδιαστική μείωση των επιτοκίων από την Τράπεζα της Αγγλίας
Η νέα επικεφαλής της τράπεζας, Κριστίν Λαγκάρντ, θέλησε να συνεχίσει να ακολουθεί την τακτική της «Σιδηράς Κυρίας», που ακολουθούσε όσο ηγούταν του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, κάτι για το οποίο επικρίθηκε δριμύτατα. Η Λαγκάρντ αρνήθηκε να μιλήσει σαν τον προκάτοχό της, Μάριο Ντράγκι, ο οποίος έλεγε πως η κεντρική τράπεζα θα έκανε «ό,τι χρειαζόταν» για να μην καταρρεύσει η Ευρωζώνη, και είπε αντ΄ αυτού πως δεν είναι δουλειά της ΕΚΤ να ρυθμίζει τα spreads των κρατικών ομολόγων (αναφερόμενη στη διαφορά μεταξύ ιταλικών και γερμανικών ομολόγων). Η συνέντευξη τύπου της ήταν καταστροφική, αφού οδήγησε στη μεγαλύτερη ημερήσια πτώση της τιμής των Ιταλικών ομολόγων των τελευταίων 10 ετών. Οι επενδυτές θυμήθηκαν αμέσως την εποχή του 2012, όταν η παρέμβαση της ΕΚΤ και η γνωστή φράση του Ντράγκι «θα κάνουμε ό,τι χρειαστεί» ήταν απαραίτητη για να μην καταρρεύσει η Ευρωζώνη.
Η Ιταλία, που φλερτάρει συνεχώς με την οικονομική ύφεση, αναμένεται πως θα περάσει την τέταρτη ύφεσή της αυτής της δεκαετίας το πρώτο τρίμηνο του 2020, κάτι που μπορεί και να συνεχιστεί. Με όλες τις οικονομικές δραστηριότητες παγωμένες και την κυβέρνηση να έχει υποσχεθεί μέτρα ύψους 25 δισεκατομμυρίων ευρώ για επιδόματα, επιδοτήσεις προς εξαγωγείς που δε δούλεψαν και προς τον κλάδο της υγείας, αναρωτάται κανείς πώς θα ανακάμψει η χώρα. Πόσο μάλλον χωρίς τη στήριξη της ΕΚΤ, όπως σκέφτηκαν και οι επενδυτές. Η Λαγκάρντ φαίνεται βέβαια να μετάνιωσε για τα επικοινωνιακά της λάθη και να ζήτησε και συγγνώμη από το κυβερνητικό συμβούλιο της ΕΚΤ.
Και μπορεί από τη θαλπωρή (αποκλεισμό) του σπιτιού μας να μην πιστεύουμε ότι μας αφορούν οι «αγορές», τι κάνουν και πώς αντιδρούν οι επενδυτές, ως Έλληνες όμως έχουμε πλέον την εμπειρία να καταλάβουμε πως οι κινήσεις του χρηματιστηρίου μπορεί τελικά να φτάσουν μέχρι και την τσέπη του καθενός μας. Ας ελπίσουμε αυτή η κρίση να περάσει πιο σύντομα από την περασμένη, που κράτησε δέκα ολόκληρα χρόνια και από την οποία μόλις βγήκαμε –ως Ελλάδα και ως Ευρωζώνη.
