«Οι Κόρες της Σιωπής» (Daughters of silence) κατάφερε να ξεχωρίσει και διαγωνίζεται στο διαγωνιστικό τμήμα podcast του 26ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
Η έμφυλη βία και η γυναικοκτονία σε ένα ηχητικό ντοκιμαντέρ τεκμηρίωσης. Μια έρευνα με αφορμή τα μεγάλα ποσοστά κακοποίησης και δολοφονίας των γυναικών τα τελευταία χρόνια, που έρχεται σε μεγάλη αντίθεση με τον ρομαντικό ιδεαλισμό του ποιητή Νίκου Εγγονόπουλου, στο έργο του Ύμνος δοξαστικός για τις γυναίκες π’ αγαπούμε.
Έχουνε οι γυναίκες π’ αγαπούμε Θεία την ουσία κι όταν σφιχτά στην αγκαλιά μας τις κρατούμε με τους Θεούς κι εμείς γινόμαστε όμοιοι
ΝΙΚΟΣ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΣ
Τρεις γυναίκες επιζώσες έμφυλης βίας. Τρεις μαρτυρίες γυναικών που βίωσαν και οι ίδιες αλλά και τα παιδιά τους τη βαρβαρότητα, την τρομοκρατία, το φόβο και την εγκατάλειψη και ταυτόχρονα τα αναπάντητα ερωτήματα που αναζητούν ικανοποιητική απάντηση: Πώς προστατεύει το κράτος τη μητέρα και τα παιδιά της από τους κακοποιητές; Πώς περιθάλπτει τα θύματα που τερματίζουν την ανοχή και τη σιωπή τους; Ποια η προστασία του Νομικού συστήματος και γιατί κακοποίηση και ανισότητα δεν έχουν τέλος;
Τις απαντήσεις δίνουν οι: ΚΙΚΗ ΠΕΤΡΟΥΛΑΚΗ (Πρ. Διοικητικού Συμβουλίου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου κατά της βίας), ΜΑΡΙΑ ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΥ (Πρ. Επιτροπής Ισότητας Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Αττικής – ΠΕΔΑ), ΣΙΣΥ ΒΩΒΟΥ (Πρ. Φεμινιστικού Κινήματος ΜΩΒ), ΑΣΠΑΣΙΑ ΘΕΟΦΙΛΟΥ (Ιδρύτρια STRONG ME), ΑΝΝΕΤΑ ΚΑΒΑΔΙΑ (Δημοσιογράφος), ΑΝΝΑ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ (Κύπρια ακτιβίστρια, συγγραφέας), ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΚΑΝΑΚΗ (Ψυχολόγος) και ΠΕΤΡΟΣ ΓΕΩΡΓΑΡΙΟΥ (εικαστικός)
Το podcast εστιάζει στις ακραίες καταστάσεις ισονομίας, μεταξύ της θέσης του αρσενικού και του θηλυκού στα μάτια της κοινωνίας. Μεταξύ της αγαθότητας και ενός άγριου ενστίκτου που είναι εγκατεστημένο στον ανθρώπινο εγκέφαλο περιμένοντας να ημερέψει ή να αγριέψει. Μεταξύ ψιθύρων και αιματοχυσίας. Μεταξύ βαθιάς ανάσας και εξάντλησης.
Η δημοσιογράφος, συγγραφέας και σκηνοθέτης Δέσποινα Σωτηροπούλου (παραγωγός του podcast) στον λόγο της, αναφέρει: «Οι τρεις αυτές γυναίκες πολέμησαν με την εξαντλητική σωματική κυρίως βία και την αβάσταγη σιωπή, αλλά δεν έχασαν το δικαίωμά τους για τη σωτηρία. Για την αποδέσμευση και τον αέρα εκείνον της ελευθερίας. Την πνοή που δυναμώνει και σπάει τα όποια εμφανή ή αφανή δεσμά. Δεν ήταν εύκολο… Οι μαρτυρίες τους σε κάποια σημεία μου έκοβαν για δευτερόλεπτα την ανάσα και το μόνο που ήθελα να τους πω ήταν… "Δεν είστε μόνες. Είμαστε πολλές και είμαστε κοντά σας". Μα κι αυτό… πόσο μάταιο θα ηχούσε αλήθεια, στις εύθραυστες ήδη ψυχές τους… ».
Οι πεποιθήσεις ετών που συνέβαλλαν στη σημερινή κατάσταση. Οι νομοθεσίες, οι συνθήκες, οι εξουσίες ακόμα και τα εμπορικά πρότυπα, μόδα και κανόνες, αξιακοί και ηθικοί, έχουν συμβάλλει επί αιώνες, ώστε το σύστημα να λειτουργεί επιβάλλοντας στις γυναίκες μια ζωή με κηδεμόνες. Σαν ένας ατέρμονος πέλεκυς που θρέφει εχθρούς, έξω και κυρίως μέσα στα σπίτια. Σαν ένα τέρας που αλωνίζει στις ψυχές των ανθρώπων.
Γυναίκες που δεν παύουν να μάχονται. Μέσα από τα φουστάνια που τους φορούν οι κοινωνίες για να βγουν στον κόσμο. Γυναίκες που δεν παύουν να πονούν για να αντέξουν τον κόσμο. Και είναι με τα πόδια ανοιχτά πάνω από τους σιδερένιους τάφους τους. Με τα χέρια σφιχτά κάτω από την υποψία ενός ήλιου που ενδέχεται και να τις κάψει. Γυναίκες με σκουριασμένες τρυφερότητες και σπασμένη πίστη. Γυναίκες κάτω από την όμορφη γη ή στην καλύτερη περίπτωση επιζώσες έμφυλης βίας.
Συμπερασματικά και συγκεντρώνοντας τις λέξεις που με δυσκολία βγαίνουν από τις τραυματισμένες ψυχές τους, διαπιστώνεται, ότι εκείνες που κυριαρχούν στο μεγαλύτερο μέρος της εξομολόγησής τους είναι: Βιασμός, βαρβαρότητα, βάρος, βρυχηθμός, βέρα. Σαν από ένα κάποιο δέσιμο πάντα να εκτινάζονται. Από την παρανομία της πιστοποιημένης κοινωνίας ως το θάνατο της προηγμένης. Απείραχτες ή πόρνες, μάγισσες ή θεές, επαναστάτριες ή μοιρολάτρισσες ενοχικά οι γυναίκες κουβαλούν το κάλλος τους. Από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα.
Πρωτότυπες μουσικές: ΒΑΛΕΡΙΟ ΜΑΤΟΛΑ, ΕΥΗ ΛΟΥΚΑΤΟΥ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΛΟΥΔΗΣ, ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΡΓΙΝΟΣ.
Τραγούδι: ΕΙΡΗΝΗ ΤΣΙΡΑΚΙΔΗ, ΣΩΤΗΡΙΑ ΣΟΥΣΑΝΗ.
Αφήγηση του ποιήματος του ΝΙΚΟΥ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΥ: ΔΗΜΗΤΡΑ ΧΑΤΟΥΠΗ.
Δραματουργία: ΒΑΝΑ ΠΕΦΑΝΗ και τελειόφοιτοι ηθοποιοί της σχολής υποκριτικής Δήλος
Μίξη και τελική ρύθμιση ήχου: ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΑΣΠΑΡΙΝΑΤΟΣ.
Έρευνα, παρουσίαση, παραγωγή: ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ.
Η κόρη και κληρονόμος του ΝΙΚΟΥ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΥ, ΕΡΡΙΕΤΤΗ, παραχώρησε τα δικαιώματα του ποιήματος ΥΜΝΟΣ ΔΟΞΑΣΤΙΚΟΣ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΟΥΜΕ.
«Το αυτονόητο της φύσης το παραβιάζουμε μόνιμα εμείς οι νοήμονες άνθρωποι. Παράλληλα όμως υπάρχει κι εκείνη η μόνιμη ελπίδα για αγάπη που παραμένει ζωντανή. Κι έτσι μας φέρνει ξανά και ξανά … στο σημείο εκκίνησης»
Οι κόρες της σιωπής | Daughters of Silence by Thessaloniki Film Festival Podcast
Διαβάστε όλα τα lifestyle νεα, για Celebrities και Media.
