Ο Βασίλης Μπισμπίκης έδωσε μία μεγάλη συνέντευξη και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στη σχέση του με τη Δέσποινα Βανδή και στο πόσο θα ήθελε να είναι αναρχικός.
Με αφορμή τη θεατρική του επιστροφή με την παράσταση «Οι έμποροι της Βενετίας» σε διασκευή και σκηνοθεσία του Τσέζαρις Γκραουζίνις και τον νέο χώρο που βρήκε να στεγαστεί το Cartel του o Βασίλης Μπισμπίκης μίλησε στο rosa.gr και τον Χρήστο Τζίφα και εξήγησε μεταξύ άλλων τους λόγους της θεατρικής του απουσίας το προηγούμενο διάστημα, αλλά και πώς ο κόσμος του με τη Δέσποινα Βανδή ενώθηκε παρά τις φαινομενικές αντιφάσεις.
Βανδή - Μπισμπίκης: Μετακομίζουν σε σπίτι στα βόρεια προάστια
Για την παύση από το Cartel και το θέατρο είπε συγκεκριμένα: «Ήταν πολλά μαζί. Ήταν ο έρωτας και η καψούρα, το μυαλό μου ήταν εκεί. Είχα χάσει τα μυαλά μου. Απ’ την άλλη όμως, ήταν και το πρακτικό κομμάτι. Δεν βρίσκαμε χώρο. Και εγώ δεν ήθελα να παίξω έτσι γενικά. Το δοκίμασα με τη Στέγη. Κάναμε μια παράσταση, το «Έγκλημα και τιμωρία» στη Στέγη. Δεν είναι το ιδανικό για μένα. Θέλω να υπάρχει το Cartel, για να μπορέσω να δημιουργήσω με τον τρόπο που θέλω, μαζί με την ομάδα και τα παιδιά, έτσι όπως γουστάρουμε, χωρίς κάποιος να είναι από πάνω μας. Για δύο χρόνια παλέψαμε πάρα πολύ να βρούμε χώρο. Δεν βρήκαμε. Τώρα που βρέθηκε ο χώρος, είμαστε χαρούμενοι γιατί ξαναμπαίνουμε στη ρότα. Μπαίνουμε στο κανάλι αυτό που είχαμε φτιάξει και ξαναήρθε και κούμπωσε».
«Εγώ πιστεύω ότι η πολυπλοκότητα είναι στοιχείο του ανθρώπου. Αυτό που λέμε άνθρωπος, χαρακτηρίζεται από έντονες αντιφάσεις. Έτσι κι αλλιώς είμαστε αντιφατικοί. Απλά εμένα, αυτές οι αντιφάσεις που μπορεί να έχω, με έναν τρόπο φαίνονται στον πολύ κόσμο. Όλοι τις έχουν. Ποιος δεν πάει ας πούμε να χορέψει ένα ζεϊμπέκικο; Απλά εμένα θα με τραβήξουνε με κάμερα και θα το δείξουνε. Ποιος δεν πάει στα μπουζούκια που εκεί, εντάξει, υπάρχουν και χιλιάδες από κάτω που θα σε τραβήξουν; Ποιος δεν θα πάει μετά θέατρο; Ναι, πιστεύω στις αντιφάσεις του ανθρώπου», πρόσθεσε.
Για τη Δέσποινα Βανδή και τον «κόσμο» τους είπε: «Όχι, δεν είναι καθόλου αντιφατικός ο κόσμος μας. Ο δικός μας κόσμος, η δική μας φούσκα. Οι απέξω βλέπουν αντιφάσεις εκεί που δεν υπάρχουν. Και τι έγινε; Εμείς έχουμε τη φούσκα μας, περνάμε καλά, δεν μας επηρεάζει κάτι από αυτά. Ο καθένας ας λέει ότι θέλει, δεν με πειράζει καθόλου.»
