Ένας χρόνος μετά την καταστροφή στο Μάτι: Οι στάχτες θυμίζουν τον εφιάλτη

Οι κάτοικοι παλεύουν να ξεπεράσουν την τραγωδία

Ο Νίκος Μπακάτσας είδε όλη του την περιουσία να γίνεται στάχτη. Ένα χρόνο μετά μαζί με τους υπόλοιπους κατοίκους του Ματιού προσπαθεί να ξεπεράσει τα εμπόδια και να πάρει πίσω τη ζωή του. 

Πλησιάζοντας προς το Μάτι οι όγκοι των καμένων κλαδιών και των σκουπιδιών που είναι στοιβαγμένα όπως όπως σε ένα αφύλακτο οικόπεδο, τραβά αμέσως την προσοχή. 

Είναι οι σωροί από τα αποκαΐδια που έχει μαζέψει ο Δήμος στα σπίτια και οικόπεδα της περιοχής με σκοπό κάποια στιγμή η μεγέθους 130.000 κυβικών μέτρων καύσιμη ύλη που έχει συγκεντρωθεί σε αυτό το οικόπεδο να κατακερματιστεί και να χρησιμοποιηθεί ως φυσικό λίπασμα, στις καλλιέργειες.

Κάτοικοι του Ματιού περιγράφουν τις στιγμές που έζησαν πριν από ένα χρόνο και πώς είναι πλέον η ζωή μετά τη φωτιά.

Μάτι: Ένας χρόνος πέρασε και τίποτα δεν άλλαξε

Προς το παρόν παραμένει εκτεθειμένη στις καιρικές συνθήκες ή μιας απρόσεκτα πεταμένης αναμμένης καύτρας από τσιγάρο. 
Μια πυριτιδαποθήκη στην είσοδο του Ματιού. 

Εικόνες εγκατάλειψης στο Μάτι κατέγραψε το drone του Star

Όχι πως στην «καρδιά» του οικισμού η εικόνα είναι καλύτερη. Ανάμεσα στα κουφάρια των καμένων σπιτιών και αυτών που σώθηκαν βρίσκονται οι στοίβες από καμένα κλαδιά , σκουπίδια και ξερόχορτα που έχουν συγκεντρώσει οι κάτοικοι περιμένοντας το δήμο να τα περισυλλέξει. 

Γάμος στο Μάτι: «Μέσα από τις στάχτες γεννιέται μία ελπιδοφόρα ζωή»

Ζουν καθημερινά με τον κίνδυνο μιας νέας ανάφλεξης. 

Όχι πως για τους ανθρώπους αυτούς ο εφιάλτης της καταστροφικής πυρκαγιάς  «έσβησε» ή πρόκειται ποτέ να σβήσει.

Έχουν περάσει 365 ημέρες από την ημέρα που όπως είπε κάποιος εκείνες τις στιγμές του ολέθρου: «Σώπαιναν οι λύκοι και ούρλιαζαν οι άνθρωποι».

Μάτι: Οι 74 από τους 101 νεκρούς κάηκαν στους δρόμους!

Το απόγευμα οι κάτοικοι θα συγκεντρωθούν στο Κόκκινο λιμανάκι και από εκεί θα βαδίσουν μέχρι την Αργυρή Ακτή και την παραλία όπου δεκάδες από τους δικούς τότε ανθρώπους, φίλους και γείτονες «έσβησαν» μόνοι και αβοήθητοι. 

Μια εκδήλωση μνήμης γι’ αυτές τις 102 αθώες  χαμένες ψυχές που έφυγαν τόσο άδικα.

Το νέο σχέδιο της Πολιτικής Προστασίας μετά την τραγωδία στο Μάτι

Την ίδια ώρα αυτοί, οι οποίοι έμειναν πίσω, αισθάνονται τυχεροί που επέζησαν, αλλά από την άλλη καλούνται να διαχειριστούν όχι μόνο το μεγεθος της απώλειας, τον πόνο που γεννά το σεληνιακό τοπίο ενός χαμένου παραδείσου, τον «Γολγοθά» της γραφειοκρατίας στην οποία καλούνται να ανταπεξέλθουν, προσπαθώντας να επισκευάσουν ή να κτίσουν ξανά από την αρχή τα σπίτια τους.

Μα κυρίως το ψυχολογικό άγχος, τον φόβο που γεννά το πρώτο θρόισμα των φύλλων, ένα δυνατό αεράκι ή μια ζεστή ημέρα. 

Οι δείκτες του ρολογιού στις ψυχές όλων αυτών των ανθρώπων έχουν σταματήσει στις 16:50 το απόγευμα. Τη στιγμή που οι πρώτες φλόγες αναπήδησαν από εκείνο το οικόπεδο στον Νέο Βουτζά.

Σε πολλά στενά του οικισμού πολλά σπίτια παραμένουν σφραγισμένα.

«Πού να μείνει κάποιος αν έχει καταστραφεί το σπίτι του; Ακόμα και να γλίτωσε το δικό του πώς να μείνει εδώ δίπλα στο καμένο σπίτι του γείτονα;», λένε κάποιοι από τους κατοίκους.

Άλλοι παραμένουν αισιόδοξοι, κάνουν μπάνιο στη θάλασσα και πιστεύουν ότι το Μάτι θα καταφέρει να ζήσει ξανά. 

Αυτό μαρτυρούν οι καθημερινές προσπάθειες των κατοίκων και εθελοντών να φτιάξουν νέες παιδικές χαρές στις θέσεις αυτών που κάηκαν, να καθαρίσουν τις ακτές να οργανώσουν εκδηλώσεις και συναυλίες . 

Ξεχωριστή αναφορά πρέπει να γίνει στους πολυεγκαυματίες . 

Περίπου 70 άνθρωποι οι οποίοι ύστερα από πολύμηνη νοσηλεία σε κάποιο νοσοκομείο, παλεύοντας να κρατηθούν στη ζωή, τώρα καλούνται να δώσουν μια νέα ακόμα πιο δύσκολη μάχη. 

Να διεκδικήσουν ό,τι μπορούν από μια φυσιολογική ζωή. Αυτή που είχαν και κάποιοι τους στέρησαν αφήνοντας τους αβοήθητους να παλέψουν με το πύρινο θηρίο.

Σήμερα,  πρέπει να αποφεύγουν την έκθεση στον ήλιο, να φροντίζουν καθημερινά τα τραύματά τους , να κάνουν από την αρχή προσπάθεια να μάθουν να περπατούν, να εξυπηρετούνται μόνοι σε πράγματα που εμείς τα θεωρούμε αυτονόητα. Με το κράτος για μια ακόμη φορά να κωλυσιεργεί όσον αφορά στο θέμα της οικονομικής, ιατροφαρμακευτικής και ψυχολογικής υποστήριξης , μοναδικό τους στήριγμα είναι οι συγγενείς, φίλοι και γείτονες, οι εθελοντές γιατροί , φυσιοθεραπευτές, απλοί ανώνυμοι άνθρωποι,  οι οποίοι τους βοηθούν καθημερινά. 

Τουλάχιστον αυτοί, ξέρουν πως δε θα τους εγκαταλείψουν.

Του Μιχάλη Λαγάνη 
 

Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
Follow us:

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Back to Top