H Ελλάδα γεννά μυαλά και ιδού η απόδειξη: Μαθητής από την Ημαθία κατασκεύασε το πρώτο «έξυπνο» μπαστούνι για τυφλούς

Τι δήλωσε ο ίδιος και ο καθηγητής του στο star.gr για την καινοτόμα εφεύρεση- Πρώτη Ανάρτηση 04-05-2017 18:02

Μπορεί η κρίση να έχει γονατίσει την Ελλάδα και το ηθικό των Ελλήνων, ωστόσο περιπτώσεις όπως η παρακάτω που θα διαβάσετε, αποδεικνύουν πως η χώρα μας (ακόμα και εν μέσω χαλεπών καιρών) «γεννά» μυαλά, τα οποία με την σειρά τους «γεννούν» αξιοθαύμαστες ιδέες.

Τελευταίο παράδειγμα, ο μαθητής της Β΄Λυκείου από το 1ο Γενικό Λύκειο Αλεξάνδρειας, Αθανάσιος Μπαμπαλής.

Ο 16χρονος από την Ημαθία, κατάφερε να προκαλέσει αίσθηση στον επιστημονικό κόσμο, καθώς με την βοήθεια του καθηγητή του, εκπαιδευτικού πληροφορικής, Γιάννη Σιταρίδη, κατασκεύασε το πρώτο «έξυπνο» μπαστούνι για τυφλούς.

Τι κάνει όμως αυτό το μπαστούνι;

Μπορεί να αναγνωρίζει από τις πλάκες πεζοδρομίου οι οποίες στο μέλλον θα είναι εφοδιασμένες με RFID αισθητήρες, συγκεκριμένα σημεία ενδιαφέροντος για τους τυφλούς. Δηλαδή μια στάση, ένα σταθμό Μετρό που βρίσκεται λίγα μέτρα μακριά αλλά ο τυφλός μέσα σε συνθήκες πολυκοσμίας δυσκολεύεται να εντοπίσει. Το μπαστούνι μπορεί να τον ενημερώνει και να τον κατευθύνει. Παράλληλα εντοπίζει και εμπόδια με έναν αισθητήρα απόστασης που έχει μπροστά. Όπως για παράδειγμα μια κολώνα, ένα δέντρο ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο.

Η καινοτόμα ιδέα του, παρουσιάστηκε στο 9ο Μαθητικό Συνέδριο Πληροφορικής στη Θεσσαλονίκη στις 26/04, και αναμένεται μελλοντικά, να λύσει πολλά προβλήματα σε ανθρώπους που έχουν προβλήματα όρασης.

Πώς τα κατάφερε όμως να κάνει την ιδέα του πράξη; Την απάντηση έδωσε ο ίδιος, μιλώντας στο star.gr:

«Τον τελευταίο χρόνο στις καθημερινές μου μετακινήσεις ακολουθούσα την διαδρομή των ειδικών μονοπατιών που έχουν φτιαχτεί για άτομα με προβλήματα όρασης, και εντόπισα πάρα πολλές κακοτεχνίες. Ακόμα και κάποιος που δεν έχει πρόβλημα όρασης, αν τα ακολουθούσε θα έπεφτε σε κάποιο εμπόδιο (κάποια κολώνα, κάποιο δέντρο). Έτσι σκέφτηκα τι θα μπορούσα να κάνω για να το συνδυάσω, ώστε να βοηθήσω άτομα με προβλήματα όρασης που έχουν πραγματικά ανάγκη».

Συνολικά, ο χρόνος που χρειάστηκε προκειμένου το «έξυπνο» μπαστούνι να πάρει «σάρκα και οστά», ήταν ένας μήνας:

«Δεν υπήρχε κάποια ιδιαίτερη δυσκολία πέρα από το κομμάτι του κώδικα, του προγραμματισμού. Χρειάστηκα περίπου 20-30 μέρες για να το πραγματοποιήσω».

Ωστόσο όπως μας εξηγεί ο 16χρονος μαθητής, «είμαστε στην αναζήτηση χορηγών ώστε να το αναπτύξουμε περισσότερο και να προσθέσουμε κάποια παραπάνω χαρακτηριστικά ώστε να βοηθήσουμε άτομα με προβλήματα όρασης ακόμα παραπάνω».

Πως λειτουργεί όμως το «έξυπνο» μπαστούνι;

«Αυτός που το χειρίζεται, ενεργοποιεί το Bluetooth στο κινητό του, και εφόσον γίνει αυτό και ενεργοποιηθεί η εφαρμογή που έχουμε φτιάξει, συνδέεται με το όλο κύκλωμα του μπαστουνιού (επειδή υπάρχει σύνδεση μεταξύ τους μέσω της μικροπλακέτας bluetooth που έχουμε τοποθετήσει) και βάσει φωνητικών εντολών ενημερώνει τον χρήστη για τυχόν εμπόδια, στροφές, και σημεία ενδιαφέροντος» λέει στο star.gr o Αθανάσιος Μπαμπαλής.

Όσο για το κόστος του «έξυπνου» μπαστουνιού;

«Το κόστος είναι σχετικό. Τώρα είναι αρκετά φτηνό, αλλά αν προσθέσουμε καλύτερα εξαρτήματα, θα ανέβει λίγο παραπάνω» καταλήγει ο 16χρονος μαθητής, ο οποίος μετά το Λύκειο έχει θέσει ως στόχο να σπουδάσει Ιατρική όπως μας είπε.

Εκτός από τον 16χρονο μαθητή, το star.gr επικοινώνησε και με τον Γιάννη Σιταρίδη, τον καθηγητή Πληροφορικής που καθοδήγησε τον Αθανάσιο Μπαμπαλή στο όλο εγχείρημα:

«Η ιδέα γεννήθηκε μετά από ζύμωση και προβληματισμό κυρίως του παιδιού. Προηγήθηκε γόνιμη συζήτηση, έρευνα σχετικά με το τι υπάρχει και τι δεν υπάρχει διαθέσιμο από τεχνολογία. Αυτή η έρευνα ήταν πολύ βασική για να γεννηθεί και να ολοκληρωθεί η ιδέα. Με λίγη βοήθεια δικιά μου έγινε αυτό που βλέπετε».

Ωστόσο ξεκαθάρισε πως «δεν είναι ένα προϊόν που θα το πάρει σήμερα ο τυφλός να βγει στον δρόμο. Είναι μια ιδέα η οποία χρειάζεται έρευνα, ανάπτυξη και δοκιμές. Μιλάμε πάντα για ένα σενάριο το οποίο είναι μελλοντικό. Δηλαδή τα πλακίδια πεζοδρομίου για τους τυφλούς με αισθητήρες RFID δεν είναι κάτι που υπάρχει σήμερα».

Όπως τόνισε ο κος Σιταρίδης, «χρειάζεται ειδικές υποδομές. Θα πρέπει να μπει σε κάποιο πρόγραμμα, να χρηματοδοτηθεί, να αγκαλιαστεί. Τεχνικά χρειάζεται πάρα πολλές βελτιώσεις. Είναι φτιαγμένο από μαθητικά εργαλεία».

Μάλιστα ο καθηγητής του 16χρονου μαθητή, πρόσθεσε πως μέσα από την όλη διαδικασία, έμαθε και εκείνος πράγματα που δεν γνώριζε:

«Ο ρόλος του καθηγητή δεν είναι ούτε να τα κάνει όλα αυτός ούτε να τα κάνει όλα ο μαθητής μόνος του. Είναι αμοιβαίο. Και οι δυο μαθαίνουμε, ψάχνουμε. Δεν μαθαίνει μόνο ο μαθητής αλλά και ο καθηγητής. Κάποια πράγματα τα αντιμετώπισα κι εγώ για πρώτη φορά».

 

Της Χριστίνας Βεργιώτη
E-mail: chvergioti@star.gr

 

 

 

Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
Follow us:

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Back to Top