Η παραολυμπιονίκης Γεωργία Καλτσή ήταν καλεσμένη στο «Στούντιο 4», την Πέμπτη 4/1 και μίλησε για τον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκε τον σοβαρό τραυματισμό της, έπειτα από τροχαίο ατύχημα και τις δύσκολες στιγμές κατά τη διάρκεια της νοσηλείας της.
Γεωργία Καλτσή: Πάλεψαν να με κρατήσουν στη ζωή. Νοσηλευόμουν 6 μήνες
Συγκεκριμένα, δήλωσε: «Οι γονείς μου δεν το διαχειρίστηκαν με την ίδια ψυχραιμία που το διαχειρίστηκα εγώ. Η μόνη στιγμή που θυμάμαι τον εαυτό μου να κλαίει στην εξάμηνη νοσηλεία μου, ήταν 3-4 φορές. Οι πρώτες δύο φορές ήταν για όλο αυτό που συνέβη, και για τον χαμό του φίλου μου που έμαθα. Η άλλη στιγμή ήταν τη μέρα της γιορτής μου, που με είχαν βγάλει από την εντατική και ήμουν στη μονάδα αυξημένης φροντίδας και μου είπαν ότι μπορώ να πάω βόλτα στον κήπο και να ζητήσω και ό,τι άλλο θέλω. Εγώ ζήτησα να πάω να δω την άλλη φίλη μου που ήταν σε άλλη μονάδα εντατικής, και δεν μπορούσα να την πλησιάσω. Μόλις είχε αρχίσει να έχει μια επαφή με το περιβάλλον και να ανοιγοκλείνει τα μάτια. Ήταν δάκρυα χαράς, που μπόρεσα να είμαι κοντά της. Η επόμενη φορά ήταν όταν είχα μια μέρα πάλι πυρετούς και έπρεπε να μου βγάλουν τα σωληνάκια από τη μια πλευρά να μου τα βάλουν στην άλλη, να με ναρκώσουν… Και ξύπνησα λίγο συγχυσμένη».
«Έβλεπα τους γονείς μου να μη μπορούν να πουν τη λέξη "ανάπηρη" και έλεγα, δεν γίνεται να το έχω αποδεχτεί εγώ και να μην το αποδέχονται οι άλλοι. Δεν είναι κάτι κακό. Συμβαίνει. Ξεπεράστε το, για να πάμε όλοι παρακάτω πιο εύκολα», πρόσθεσε.
Τέλος, είπε: «Ήμουν στη φυσικοθεραπεία, ήταν και ο μπαμπάς μου μαζί στο νοσοκομείο και ήταν η πρώτη φορά που έδιωξα τον μπαμπά μου από τον χώρο γιατί δεν μπορούσε, ενώ μου έλεγε ωραία πράγματα, με έπιασε το παράπονο και εκεί που έβαλα τα κλάματα, δεν ήθελα να με δει να κλαίω και τον έδιωξα κακής κακώς. Στεναχωριόμουν για τη στεναχώρια των γονιών και των παππούδων μου. Αλλά ντάξει συμβαίνουν αυτά τα πράγματα δυστυχώς στη ζωή το θέμα είναι μετά τι κάνεις. Δεν είπα ποτέ “γιατί σε μένα;" γιατί "γιατί σε μένα και όχι και ναι σε κάποιον άλλον;". Ούτε περίμενα ποτέ ότι θα είμαι στη μειονότητα γυναικών που βρίσκονται σε αμαξίδιο… Δηλαδή ποτέ δεν το σκέφτεσαι. Εδώ βλέπεις αυτοκίνητα από τροχαία που έχουν γίνει έτσι και λέω εμάς έγινε παλά ένα μπαμ και ξαφνικά ένα χάος. Ήμασταν πολυτραυματίες σε πολύ μεγάλο βαθμό. Μέχρι και σήμερα δεν έχω πάει σε ψυχολόγο… Ούτε οι γονείς μου πήγαν».
Διαβάστε όλα τα lifestyle νεα, για Celebrities και Media.
