Τα οστά ενός άγνωστου είδους ανθρώπου ανακάλυψαν επιστήμονες σε σπήλαιο στις Φιλιππίνες.
Πρόκειται για 13 απολιθωμένα οστά και δόντια τουλάχιστον τριών ατόμων αυτού του είδους, που ονομάστηκε Homo Luzonensis, καθώς βρέθηκαν στο Σπήλαιο Καλάο, στο νησί Λουζόν.
Αν και οι επιστήμονες δεν κατάφεραν να αποσπάσουν DNA, κατάφεραν να καθορίσουν ότι το ένα από τα τρία αυτά άτομα έζησε πριν από 67.000 χρόνια και τα άλλα πριν από περίπου 50.000 χρόνια.
Είναι η δεύτερη φορά που ανακαλύπτεται σε νησιά της νοτιοανατολικής Ασίας ένα εξαφανισμένο πλέον μέλος της ανθρώπινης οικογένειας. Το 2003 είχαν βρεθεί σε σπήλαιο στο νησί Φλόρες της Ινδονησίας τα απολιθωμένα λείψανα του Homo Floresiensis, του αποκαλούμενου και «Χόμπιτ», λόγω του μικρού του ύψους.
Περιγράφοντας την εξωτερική εμφάνιση και τη ζωή του Homo Luzonensis, οι επιστήμονες ήταν ιδιαίτερα επιφυλακτικοί, καθώς έχουν στη διάθεσή τους μόνο ελάχιστα οστά από τα χέρια και τα πόδια καθώς και μερικά δόντια δύο ενηλίκων και ενός παιδιού.
Με βάση το μέγεθος των δοντιών, πιθανολογούν ότι ο άνθρωπος του Λουζόν ήταν πιο μικρόσωμος από τον Homo Sapiens, αλλά δεν μπορούν να διευκρινίσουν αν προσέγγιζε το ύψος του «Χόμπιτ», που μετά βίας έφτανε το 1 μέτρο.
Τα απολιθωμένα οστά από το σπήλαιο παρουσιάζουν έναν συνδυασμό ανατομικών χαρακτηριστικών που κάνουν τον Homo Luzonensis να ξεχωρίζει από όλα τα άλλα είδη ανθρώπου.
Ορισμένα από αυτά είναι παρόμοια με εκείνα του Homo Sapiens και του «Χόμπιτ», αλλά ήταν τόσο αρχαϊκά που παρέπεμπαν στον Αυστραλοπίθηκο, έναν από τους παλαιότερους προγόνους του ανθρώπου που εξαφανίστηκε πριν από περίπου 2 εκατ. χρόνια, στον Homo Habilis (2,3-1,4 εκατομμύρια χρόνια πριν) και στον Homo Erectus (1,8-1,3 εκατομμύρια χρόνια πριν).
Ο Homo Luzonensis δεν είναι άμεσος πρόγονος του σύγχρονου ανθρώπου. Όμως, ζούσε την ίδια περίοδο με τον «Χόμπιτ» και τον Homo Sapiens, που εμφανίστηκε στην Αφρική πριν από περίπου 300.000 χρόνια.
Οι επιστήμονες δεν μπορούν να αποκλείσουν την πιθανότητα η άφιξη του δικού μας είδους στην περιοχή της νοτιοανατολικής Ασίας να συνέβαλε στην εξαφάνιση του Homo Luzonensis. Ο «Χόμπιτ» εξαφανίστηκε επίσης πριν από 50.000 χρόνια, την ίδια περίοδο που ο Homo Sapiens εξαπλωνόταν στην περιοχή.
